Αν μπορείτε να πείτε όχι σε ένα σνακ, ένα κέρασμα ή γενικώς στην πρώτη μπουκιά, οι επιστήμονες βρήκαν τον μηχανισμό που μπορεί να ευθύνεται γι αυτές τις κινήσεις μας.
Το κίνητρό μας για φαγητό καθοδηγείται από ένα σύνθετο δίκτυο κυττάρων στον εγκέφαλο που χρησιμοποιούν σήματα από το εσωτερικό του σώματος, καθώς και αισθητηριακές πληροφορίες για το φαγητό που έχουμε μπροστά μας, για να καθορίσουν τις συμπεριφορές μας.
Τώρα, οι επιστήμονες εντόπισαν μια ομάδα νευρώνων σε μια μικρή και ελάχιστα μελετημένη περιοχή του εγκεφάλου – τον παραυποθαλαμικό πυρήνα (PSTN) – που ελέγχει πότε ένα ζώο αποφασίζει να φάει την πρώτη μπουκιά τροφής.
Σύμφωνα με τη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Molecular Psychiatry στις 4 Ιουλίου 2024, ομάδα επιστημόνων της Scripps Research ξεκίνησε – σε ποντίκια – να χειραγωγεί επιλεκτικά μια ομάδα κυττάρων PSTN που επιλέγουν τη δραστηριότητά τους κατά τη διάρκεια περιόδων υπερφαγίας. Άλλοι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει ότι πολλά κύτταρα PSTN γίνονται ενεργά μετά από ένα μεγάλο γεύμα, αλλά η ομάδα αναρωτήθηκε πώς αυτά τα κύτταρα μπορεί να επηρεάσουν την όρεξη.
Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι το σύνολο των κυττάρων που είναι ευαίσθητα στην υπερφαγία ήταν ικανό να αλλάξει δραστικά τη συμπεριφορά των ποντικών.
Τα πεινασμένα ποντίκια συνήθως αρχίζουν να τρώνε τροφή γρήγορα μόλις γίνει διαθέσιμη σε αυτά. Αλλά όταν οι ερευνητές ενεργοποίησαν αυτό το σύνολο κυττάρων PSTN, τα ποντίκια άρχισαν πολύ πιο αργά να τρώνε και, παραδόξως, πολύ πιο γρήγορα να πίνουν νερό.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα ευρήματά τους μπορεί να έχουν σχέση με τις διατροφικές διαταραχές όπου οι άνθρωποι έχουν είτε υπερβολικό είτε περιορισμένο έλεγχο στην έναρξη της σίτισης και στην απόφαση να υποκύψουν στην πρώτη μπουκιά ή να περιμένουν περισσότερο.
πηγή healthstories.gr
