Μήπως το παιδί σου είναι νταής; 7 σημάδια και τι να κάνεις

Η αναγνώριση των χαρακτηριστικών του «νταή» στο δικό σου παιδί μπορεί να είναι μια πρόκληση για κάθε γονιό. Ωστόσο, είναι ζωτικής σημασίας να αναγνωρίσεις αυτά τα χαρακτηριστικά όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά και γρήγορα, προκειμένου να βοηθήσεις το παιδί σου να αλλάξει τη συμπεριφορά του και να αναπτύξει πιο λειτουργικές μεθόδους κοινωνικοποίησης.

Εάν το παιδί σου παρουσιάζει οποιονδήποτε συνδυασμό αυτών των παρακάτω 7 παραδειγμάτων, θα πρέπει να πάρεις τα πράγματα στα χέρια σου ώστε να αντιστρέψεις τις εκφοβιστικές του τάσεις.

Το παιδί «νταής» – Πώς γίνεται και πώς αντιμετωπίζεται;

Ο δάσκαλός (καθηγητής) του σου μιλάει για προβληματικές, αντικοινωνικές συμπεριφορές στο σχολείο
Ακόμα και αν το παιδί σου δεν έχει πιαστεί να εκφοβίζει, ο δάσκαλός του (ή καθηγητής του) μπορεί να έχει παρατηρήσει άλλες αντικοινωνικές συμπεριφορές (να ξεκινάει καυγάδες), τις οποίες ο εκπαιδευτικός αισθάνεται την ανάγκη να μοιραστεί μαζί σου. Οι εκφοβιστές (νταήδες δηλαδή) συχνά επιλέγουν άλλους όχι και τόσο ευχάριστους τρόπους αλληλεπίδρασης με τους συνομηλίκους τους, οπότε αν ο εκπαιδευτικός του παιδιού σου σε έχει προειδοποιήσει για τις παραβατικές συμπεριφορές του, η εκφοβιστική συμπεριφορά μπορεί να μην είναι πολύ μακριά. Ο καλύτερος τρόπος για να χειριστείς αυτές τις συζητήσεις είναι να έχεις ανοιχτό μυαλό και όχι αμυντική στάση απέναντι στον δάσκαλο (ή τον καθηγητή), κατανοώντας ότι μοιράζεται αυτές τις πληροφορίες μαζί σου για να βοηθήσει τους μαθητές – συμπεριλαμβανομένου και του παιδιού σου.

Επιλέγει να κάνει παρέα με άλλα επιθετικά παιδιά

Ο εκφοβισμός είναι συχνά μια ομαδική δραστηριότητα, με έντονο το στοιχείο του ανταγωνισμού. Αν το παιδί σου επιλέγει να κάνει παρέα με επιθετικά παιδιά που προσπαθούν συνεχώς να ξεπεράσουν το ένα το άλλο (εις βάρος των άλλων παιδιών), τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εμπλέκεται σε παρόμοιες συμπεριφορές εκφοβισμού. Αν και μπορεί απλά να θέλεις να του απαγορεύσεις την παρέα με τα παιδιά που μοιάζουν με νταήδες, το πρώτο σου βήμα θα πρέπει να είναι μια ειλικρινής συζήτηση με το παιδί σου, κατά την οποία θα προσπαθήσεις να μάθεις τι το τραβάει σε αυτή την ομάδα και πώς μπορεί να ικανοποιήσει αυτές τις ανάγκες με πιο υγιείς τρόπους.

Μπορεί να βρει ψυχικές δικαιολογίες για τις βίαιες πράξεις ή τα άσχημα λόγια του

Όταν το παιδί σου κάνει κάτι άσχημο σε ένα άλλο παιδί, ζητάει ειλικρινά συγγνώμη για αυτό που έκανε; Ή μήπως το παιδί σου ξοδεύει το χρόνο και την ενέργειά του για να βρει δικαιολογίες για τη συμπεριφορά του; Αν ισχύει το τελευταίο, αυτό μπορεί να υποδηλώνει έλλειψη μεταμέλειας, η οποία μπορεί να διαιωνίσει τον εκφοβισμό. Αυτές οι εσωτερικές τάσεις δεν είναι εύκολο να εξαλειφθούν, αλλά θα πρέπει να ενθαρρύνεις το παιδί σου να αναλάβει την ευθύνη για τις πράξεις του και να το καταστήσεις υπόλογο.

Περνά πολύ χρόνο στο διαδίκτυο ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά είναι μυστικοπαθής όταν το ρωτάς σχετικά
Το διαδίκτυο είναι μια σημαντική δύναμη στον κόσμο και τα παιδιά όλων των τύπων προσωπικότητας επικοινωνούν με τους φίλους και τους συμμαθητές τους στο διαδίκτυο. Αλλά αν το παιδί σου περνάει πολύ χρόνο στο διαδίκτυο αλλά δεν μοιράζεται λεπτομέρειες όταν το ρωτάς, τότε είναι πιθανό να συμμετέχει στην ταχέως αναπτυσσόμενη δραστηριότητα του διαδικτυακού εκφοβισμού. Η ενεργός παρακολούθηση της χρήσης του διαδικτύου και ο περιορισμός της πρόσβασής του, αν αντιληφθείς εκφοβισμό, μπορεί να μειώσει το πρόβλημα αυτό.

Όταν έρχεται αντιμέτωπο με παραδείγματα εκφοβισμού, δεν συμπάσχει με τα θύματα

Οι εκφοβιστές συνήθως δεν συμπάσχουν με τους στόχους τους- πείθουν τον εαυτό τους ότι τα παιδιά που εκφοβίζονται «αξίζουν» τον χλευασμό τους. Αν το παιδί σου δεν μπορεί να συσχετιστεί με τα θύματα του εκφοβισμού (ακόμη και υποθετικά), τότε μπορεί να συσχετίζεται με τους εκφοβιστές αντ’ αυτού. Να επιμένεις κάθε φορά που μιλάς μαζί του και μην το αφήνεις να αγνοεί τον πόνο που προκαλεί η εκφοβιστική συμπεριφορά.

Είναι οξύθυμο και απογοητεύεται εύκολα

Τα παιδιά που συμμετέχουν στον εκφοβισμό έχουν συχνά γρήγορη ψυχραιμία και λίγη υπομονή. Ένα παιδί που εκνευρίζεται με την παραμικρή πρόκληση μπορεί να διοχετεύσει την επιθετικότητα του στον εκφοβισμό. Ως γονιός θα πρέπει να βοηθήσεις το παιδί σου να καταπνίξει την οργή του και να κατανοήσει τη σημασία της αναμονής.

Έχει ιστορικό εκφοβισμού το ίδιο

Ορισμένες φορές, τα θύματα εκφοβισμού αποφασίζουν να διεκδικήσουν τη δύναμή τους με το να γίνουν οι ίδιοι θύτες. Είναι ένας φαύλος κύκλος, αλλά δυστυχώς συνηθισμένος. Αν το παιδί σου έχει γίνει αποδέκτης εκφοβιστικής συμπεριφοράς, θα πρέπει να είσαι διαθέσιμη/ος για συζητήσεις σχετικά με το θέμα, εξηγώντας στο παιδί σου ότι τα αντίποινα δεν είναι η λύση.

με πληροφορίες από το sheknows.com, mothersblog.gr