Μιχάλης Σαρικλής: Η εξαφάνιση του Σαμιώτη που αποδείχθηκε δολοφονία

Επί τρία χρόνια από τις 10 Νοεμβρίου του 2016, ο εύπορος νησιώτης Μιχάλης Σαρικλής που κατοικούσε στον Κέδρο, θεωρείτο αγνοούμενος. Οι γιοι του δεν είχαν πιστέψει ποτέ τα σενάρια που ανέφεραν πως είχε φύγει από το νησί. Όταν το «Τούνελ» ξεκίνησε την έρευνα γύρω από την υπόθεση, τα περισσότερα στοιχεία «φωτογράφιζαν» την εμπλοκή του στενού του φίλου που τον είδε για τελευταία φορά ζωντανό.

Ο γιος: Από τα δεκαέξι του ανατίναζε τα τρένα των Γερμανών…

Από το σπίτι του θύματος στον Κέδρο, μίλησε στο «Τούνελ» ο γιος του Νίκος Σαρικλής.

Περιέγραψε στον δημοσιογράφο τις μνήμες του από την πλούσια δράση του πατέρα του στον πόλεμο και τις υπηρεσίες που προσέφερε στην πατρίδα, για τις οποίες είχε παρασημοφορηθεί. Οι κατακτητές είχαν σκοτώσει τη μητέρα του και ο Σαρικλής στα 17 του δεν δίσταζε ακόμα και με κίνδυνο της ζωής του να ανατινάζει γέφυρες και τρένα για να αποτρέψει τον εχθρό.

Τραγική ειρωνεία: Τα παράσημα του μετά την εξαφάνιση, δεν βρέθηκαν πουθενά.

Ο κατηγορούμενος στο «Τούνελ» πριν την αποκάλυψη…

Όταν η δημοσιογραφική αποστολή του «Τούνελ» έφτασε στη Σάμο, επισκέφτηκε αιφνιδιαστικά τον τελευταίο άνθρωπο που είδε τον Μιχάλη Σαρικλή ζωντανό στις 10 Νοεμβρίου 2016.

Από την έρευνα που είχε προηγηθεί είχε προκύψει πως ο ίδιος είχε συνεχή επαφή με τον ήρωα πολέμου και φρόντιζε για την προμήθεια και λήψη των φαρμάκων του. Ήταν εκείνος που λίγες μέρες μετά την εξαφάνιση, μπήκε με την αστυνομία στο σπίτι του φίλου του και όπως είπε τα βρήκαν όλα «νορμάλ»! Το αμοντάριστο υλικό του «Τούνελ» είναι αποκαλυπτικό!

Ο κατηγορούμενος πλέον για τη δολοφονία του ηλικιωμένου Σαμιώτη αρχικά δίστασε να μιλήσει στον ρεπόρτερ του «Τούνελ» για τον καλό του φίλο. Ανέφερε πως ο Σαρικλής είχε σχέσεις με Βουλγάρες και πως πριν χαθεί του είχε πει πως θα πήγαινε στην Αθήνα. Δεν απέκλεισε όμως το ενδεχόμενο κάποιος να του είχε «κάνει ζημιά»…

“Μας έλεγε ότι ο θείος μου έφυγε με Βουλγάρα…”

Τα φώτα στο σπίτι του ηλικιωμένου Σαμιώτη άναψαν για τελευταία φορά στις 16 Νοεμβρίου 2016. Από τότε σκοτάδι απλώθηκε πάνω από την εξοχική κατοικία. Ανήσυχος ο ανιψιός του πήγε να ρωτήσει τον «φίλο» του που τον βοηθούσε και τον συναντούσε καθημερινά. Εκείνος προσπάθησε να τον καθησυχάσει λέγοντας του πως ο Σαρικλής είχε πάει να ψάξει για γηροκομείο στην Αθήνα ή βρισκόταν στη Βουλγαρία με μια φίλη του.

Μάλιστα του είπε πως ούτε ο ίδιος μπορούσε να επικοινωνήσει μαζί του τηλεφωνικά γιατί είχε απενεργοποιήσει τα τηλέφωνα του, αλλά τον διαβεβαίωσε πως ήταν καλά στην υγεία του. Τα λεγόμενα του φίλου δεν έπεισαν τον ανιψιό που στη συνέχεια πήγε στο σπίτι. Εκεί παρατήρησε πως ένα παράθυρο του σπιτιού ήταν ανοιχτό, το αυτοκίνητο του ξεκλείδωτο και η ταυτότητα του μέσα σ΄αυτό. Άμεσα ειδοποίησε την αστυνομία.

Το «Τούνελ» ερευνά τον τόπο του εγκλήματος

Ο χρόνος μοιάζει να έχει παγώσει στο σπίτι του θύματος στον Κέδρο. Κάποια από τα προσωπικά του αντικείμενα βρέθηκαν με τέτοιο τρόπο αφημένα στον χώρο, που δημιούργησαν πολλά ερωτηματικά στον γιο του Νίκο που γνώριζε καλά τις συνήθειες του πατέρα του.

Ο Μιχάλης Σαρικλής είχε ακίνητη περιουσία, ένα σεβαστό ποσό στην τράπεζα ενώ στο σπίτι του έκρυβε μετρητά και χρυσές λίρες. Συνήθιζε να δανείζει χρήματα και το ίδιο είχε συμβεί λίγο πριν χαθεί με τον κατηγορούμενο για τη δολοφονία του.

Στο σπίτι του δεν βρέθηκαν τα μετρητά, οι λίρες αλλά και το σημειωματάριο όπου έγραφε σε ποιον και τι ποσό δάνειζε. Ο γιος του δεν πίστεψε ποτέ ότι έφυγε μόνος του καθώς στο αυτοκίνητο του βρέθηκαν η ταυτότητα, το βιβλιάριο υγείας του και τα τραπεζικά του έγγραφα.

Ένα ακόμη εύρημα έξω από το σπίτι κοντά στον μαντρότοιχο ενίσχυσε τις υποψίες του γιου του Σαρικλή. Το τμήμα μιας τεχνητής οδοντοστοιχίας που φέρεται να ανήκε στον πατέρα του. Η πρώτη εξέταση δεν έδωσε επαρκές γενετικό υλικό για να ταυτοποιηθεί αν ανήκε στον ίδιο.

Τι έλεγε ο κατηγορούμενος στο «Τούνελ» για το θύμα του…

Τελικά ο κατηγορούμενος δέχτηκε να μιλήσει στην κάμερα του «Τούνελ». Ο ίδιος δεν απάντησε με σαφήνεια όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε πότε είδε τον Σαρικλή για τελευταία φορά. Προσπαθώντας να αποφύγει στοχευμένες ερωτήσεις, ανέφερε πως πίστευε πως ήταν στην Αθήνα γιατί έψαχνε για ένα καλό γηροκομείο για να μείνει.

Είπε πως ειδοποιήθηκε από την αστυνομία και πήγε μαζί με τους αξιωματικούς να ανοίξουν το σπίτι του ηλικιωμένου μόλις έγινε αντιληπτή η απουσία του από συγγενή του. Δεν παρέλειψε να αναφέρει πως το μυστικό της εξαφάνισης του Σαρικλή κρυβόταν στο νησί και πως κάποιος του είχε κάνει κακό. Είχε μάλιστα το θράσος να απευθύνει έκκληση σε όποιον γνωρίζει κάτι για την τύχη του να μιλήσει .

Η ομολογία του δράστη…

Μετά την παρουσία της εκπομπής στο νησί, το μεσημέρι της Παρασκευής 25 Οκτωβρίου το συγκεκριμένο άτομο κλήθηκε εκ νέου να καταθέσει στην Ασφάλεια της Σάμου και μετά από πολύωρη ανάκριση, έσπασε και ομολόγησε την πράξη του. Το κίνητρο φαίνεται πως ήταν οι οικονομικές διαφορές που είχαν δράστης και θύμα, αφού ο τελευταίος του είχε δανείσει ένα μεγάλο ποσό, το οποίο απαιτούσε να πάρει πίσω. Στις 11 Νοεμβρίου, ύστερα από έντονο τσακωμό που είχαν οι δύο άντρες έξω από το σπίτι του Σαρικλή , ο «φίλος» τον χτύπησε όπως ισχυρίστηκε με τα χέρια του στο κεφάλι και ο ηλικιωμένος σωριάστηκε νεκρός.

Έξω από το σπίτι του θύματος είχε βρεθεί μία τεχνητή οδοντοστοιχία κάτω γνάθου άλλα δυστυχώς από τα Εγκληματολογικά Εργαστήρια δεν είχε εντοπιστεί επαρκές γενετικό υλικό. Το στοιχείο όμως αυτό δεν στάθηκε ικανό ν’ ανοίξει το δρόμο για να ερευνηθεί η δολοφονία του. Ο δράστης είπε στους αστυνομικούς πως μετέφερε με το όχημα του το πτώμα του βετεράνου Σαμιώτη σε απόκρημνο σημείο στην περιοχή Άγιος Παντελεήμονας στο Κοκκάρι και το κάλυψε με κλαδιά.

Υπέδειξε το σημείο, όπου εντοπίστηκαν ανθρώπινα οστά, τα οποία εστάλησαν στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Πειραιά για εξέταση. Για την εξέλιξη της υπόθεσης ενημερώθηκε σχετικά η Εισαγγελία Πρωτοδικών Σάμου. Σε βάρος του «φίλου» του Σαρικλή σχηματίστηκε ποινική δικογραφία κακουργηματικού χαρακτήρα για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση.

Ο δικηγόρος-εγκληματολόγος και πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης Εγκλήματος Διονύσης Χιόνης που βρέθηκε στο στούντιο του «Τούνελ» ανέφερε: «Μια παράμετρος που αξίζει να επισημανθεί είναι ότι η ερευνητική δημοσιογραφία αναγκάζει το δυσκίνητο σύστημα των Αρχών να αντιδράσει έστω και αργά. Αυτό είναι κάτι που αποδεικνύετε εσείς με την εκπομπή σας εδώ και είκοσι πέντε χρόνια. Αν δεν γινόταν η έρευνα του «Τούνελ» ίσως δε θα είχε κινητοποιηθεί το σύστημα για να φτάσουμε στην ομολογία».

Πηγή: anikolouli.gr