Το 1994, η Βουλή των Ελλήνων αναγνώρισε την 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης και τιμής της γενοκτονίας του πιο δυναμικού στοιχείου του ελληνισμού, το οποίο επί χιλιετίες διακρίθηκε σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής του Εύξεινου Πόντου.

Οι 353.000 Έλληνες Πόντιοι, οι οποίοι βασανίστηκαν, σφαγιάστηκαν και εκδιώχθηκαν από την μανία του Κεμάλ Ατατούρκ και των Νεοτούρκων μας καλούν να γίνουμε η φωνή τους και να διατρανώσουμε ότι η Ποντιακή Γενοκτονία δεν είναι ιστορικός μύθος αλλά μία πραγματικότητα.

Αυτή η ιστορική πραγματικότητα, η οποία αποτελεί από τις μελανότερες σελίδες της ιστορίας του ελληνισμού σήμερα μας υποβάλλει να αναστοχαστούμε τον πόνο, την απώλεια, τον τρόμο, τον ξεριζωμό και την προσφυγιά που άδικα και άγρια βίωσαν τα χιλιάδες αθώα θύματα του Ποντιακού Ελληνισμού όχι για να δημιουργήσουμε φωτιές εκδίκησης αλλά για να αποφύγουμε παρόμοιες τραγωδίες, ιδιαίτερα στις ταραγμένες μέρες μας όπου η τρομοκρατία, οι πόλεμοι, οι εθνικιστικές απειλές, η βία και η προσφυγιά κυριαρχούν ή καραδοκούν σε πολλές γωνιές του πλανήτη.