Ντόρα Ζαχαριά: Η 31χρονη δασκάλα που έχασε τη ζωή της από τον πρώην σύντροφο επειδή του ζήτησε να χωρίσουν

Με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, θυμόμαστε μητέρες που έχασαν τις κόρες τους άδικα και που μίλησαν στο Marie Claire – «Οι γυναίκες που βιώνουν βία πρέπει να φεύγουν γρήγορα και να μη θυσιάζουν ούτε μία μέρα από την όμορφη ζωή τους καταπιεσμένες.»

Δυστυχώς από τότε που γράφτηκαν τα λόγια της μητέρας της Ντόρας Ζαχαριά στο Marie Claire, Κατερίνας Κώτη, η φρικαλέα λίστα των γυναικοκτονιών μεγάλωσε. Μέχρι τώρα, στο έτος που διανύουμε μετράμε 20. Η σημερινή Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών αφορά όλους και όλες όσες είμαστε εδώ. Γιατί κάποιες λείπουν, οι δολοφονημένες. Θα το λέμε μέχρι τα μέτρα πρόληψης κι αντιμετώπισης της έμφυλης αλλά και ενδοοικογενειακής βίας, γίνουν ουσιαστικά, ώστε να μη χρειαστεί άλλη μητέρα ν’ αναγκαστεί να φωνάξει όσα βιώνει κι αισθάνεται για τον χαμό της κόρης της, επειδή κάποιος αποφάσισε πως “χάλασε η φάση”, όπως είπε ο δολοφόνος της Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου. Οι δράσεις με επιστημονικές και βιωματικές προσεγγίσεις, για τη σαφή κατανόηση της συναίνεσης, της έγκαιρης αναγνώρισης και αντιμετώπισης των χειριστικών συμπεριφορών αλλά και της αφύπνισης των συνειδήσεων, πρέπει ν’ αυξηθούν. Να τις δούμε ακόμη και στα σχολεία.

Η Ντόρα ήταν δασκάλα ειδικής αγωγής κι έχασε τη ζωή της στα 31 της χρόνια τον Σεπτέμβρη του 2021 στη Ρόδο, από τον πρώην σύντροφό της. Σύμφωνα με μαρτυρίες, δεν της άφηνε καμία στιγμή ελευθερίας όσο ήταν σε σχέση κι εκείνη προσπάθησε να βάλει τέλος στη δυστυχία της λέγοντάς του να χωρίσουν. Δέχθηκε δύο πυροβολισμούς από κυνηγετική καραμπίνα τη στιγμή που έβγαινε από το αυτοκίνητό της, δέκα ημέρες μετά το χωρισμό τους. Λίγες ώρες μετά, και ο δολοφόνος της έβαλε τέλος στη ζωή του.

Η μητέρα της, Κατερίνα Κώτη, είχε μιλήσει στο Marie Claire: «Aυτό που θα ήθελα να πω στις γυναίκες που βιώνουν βία είναι να μιλάνε. Nα μην τους κλείνει κανείς το στόμα, ούτε ο φόβος. Nα μην παραμένουν σε μια κατάσταση όπου καταπιέζονται σωματικά και ψυχικά, είτε πρόκειται για το περιβάλλον της εργασίας τους είτε για κάποια σχέση, πουθενά. Nα συμβουλεύονται τους ανθρώπους που τις αγαπάνε αλλά και κάποιον ειδικό. Να φεύγουν γρήγορα και να μη θυσιάζουν ούτε μία μέρα από την όμορφη ζωή τους καταπιεσμένες. Eκτός όμως από τις γυναίκες που υφίστανται τη βία, θα ήθελα να παρακαλέσω όποιον γνωρίζει πως κάποιος άνθρωπος, είτε γυναίκα είτε άντρας είτε παιδί, βιώνει βία, να μιλάει και να προσπαθεί να βοηθήσει. Επίσης, εμείς οι γονείς οφείλουμε να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας και να τα μαθαίνουμε ν’ αγαπάνε πρώτα τον εαυτό τους, αλλά και όλους τους άλλους. Να τους μάθουμε να σέβονται το σώμα, την ψυχή και τα θέλω των γύρω τους. Nα τους διδάξουμε πως δεν μας ανήκει η ζωή κανενός άλλου ανθρώπου. Kι αν κάποτε καταλάβουμε πως το παιδί μας ξεπερνάει τα όρια και φέρεται ανάρμοστα, να το βοηθάμε! Να μην το αφήνουμε στην τύχη του.

Μια ανάμνηση με τη Ντόρα: «Θυμάμαι έντονα μια μέρα όταν η Ντόρα πήγαινε πρώτη δημοτικού. Έγραφε στο τετράδιό της, όταν ξαφνικά σταμάτησε για να σβήσει με τη γόμα ένα μικρό λάθος που έκανε. “Είδαμε και πάθαμε” μέχρι να ξαναβρεί ακριβώς το σημείο της μύτης του μολυβιού όπου έγραφε πριν, για να συνεχίσει, μη τυχόν και τα γράμματα ήταν πιο έντονα μετά. Τελειομανής από μικρή».

»Από τη δικαιοσύνη περιμένω να πράξει το σωστό. Να επιρριφθούν ευθύνες σε όποιον μπορεί να γνωρίζει οτιδήποτε. Όποιος ήξερε πως η Ντόρα μου κινδύνευε, έπρεπε να μιλήσει. Εμπιστεύομαι τη δικαιοσύνη και περιμένω να πράξει το σωστό. Aυτό που θέλω είναι να υπάρξει δικαίωση για το παιδί μου. Mια νέα γυναίκα έχασε τη ζωή της άδικα. Ένας λόγος ακόμη για τον οποίο προσφύγαμε στη δικαιοσύνη είναι για να μην έχει κανείς την εντύπωση στο μέλλον πως μπορεί να πράττει όπως θέλει και να μην τιμωρείται. Το παιδί μου δεν μπορώ να το φέρω πίσω, όμως όσο περνάει από το χέρι μου θα κάνω ό,τι μπορώ για να μη νιώσει άλλη μάνα αυτό που νιώθω. Για να μην υπάρξει, ποτέ ξανά, άλλη Ντόρα».

Πηγή marieclaire.gr