«Ζεσταίνει» καθημερινά τις καρδιές χιλιάδων συνανθρώπων μας προσφέροντάς τους ένα ζεστό πιάτο φαγητό φτιαγμένο με πολύ μεράκι και μία θέση στο τραπέζι της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος».

Ο δημιουργός της, Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος, ανοίγει καθημερινά την αγκαλιά του σε όσους το έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως χρώματος και εθνικότητας. Το τραπέζι είναι ανοικτό ακόμη και σε αυτούς που είναι μόνοι τους και θέλουν παρέα. Η ανταμοιβή του; Ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, η λάμψη στα μάτια τους. «Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Είναι ένα συναίσθημα, το οποίο δεν περιγράφεται. Είναι ένα συναίσθημα το οποίο σε γεμίζει όλα τα συναισθήματα που υπάρχουν», αναφέρει στο Thestival ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος.

Από μικρή ηλικία είχε γνωρίσει το τραπέζι της γειτονιάς. Μεγάλωσε σε αυλές στο Αιγάλεω. Ο πατέρας του δούλευε σε οικοδομές. Πότε είχε δουλειά, πότε όχι. «Κάθε Κυριακή μαζεύονταν όλοι οι κάτοικοι της αυλής και κάναμε το τραπέζι της γειτονιάς. Έβαζε ο καθένας ό,τι είχε. Αυτός που δεν είχε, δεν έβαζε τίποτα αλλά κάθονταν και αυτός στο τραπέζι. Και κανείς δεν ήξερε ποιος έφερνε τι», θυμάται ο κ. Πολυχρονόπουλος.

Εν μέσω οικονομικής κρίσης, το 2009, ο κ. Πολυχρονόπουλος απολύθηκε από την πολυεθνική εταιρεία στην οποία εργαζόταν. Η απόλυσή του έμελλε να είναι η αρχή για να αλλάξει η ζωή του. «Την απόλυσή μου την είδα σαν ευκαιρία, έτσι ώστε να κατασταλάξω και να κάνω αυτό που κάνω μέχρι σήμερα. Όλες οι εμπειρίες της ζωής που είχα ήταν με στόχο να δημιουργηθεί η κοινωνική κουζίνα “Ο Άλλος Άνθρωπος”», σημειώνει ο ίδιος. Δύο χρόνια, αργότερα, στις 4 Δεκεμβρίου του 2011, ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος είδε σε μία λαϊκή αγορά δύο παιδάκια να ψάχνουν φαγητό σε κάδο σκουπιδιών. Εκείνη την στιγμή δεν έκανε τίποτα. Όμως αποφάσισε να σπάσει την αδιαφορία και να αναλάβει δράση. Έτσι, την επόμενη ημέρα πήγε στο ίδιο σημείο με σκοπό να μοιράσει τοστ σε ανθρώπους που έψαχναν σε κάδους σκουπιδιών. Κανένας, όμως, δεν έπαιρνε τα τοστ που τους πρόσφερε. «Μετά από μισή ώρα έφαγα εγώ ένα τοστ. Τότε κατευθείαν πήραν τα τοστ που τους πρόσφερα. Ρώτησα μια ηλικιωμένη στην οποία έδωσα το τελευταίο τοστ γιατί δεν το πήρε στην αρχή και μου απάντησε “αν εσύ έψαχνες στον κάδο σκουπιδιών και εγώ σου πρόσφερα τοστ θα γυρνούσες να με κοιτάξεις;”. Τότε έβαλα τα κλάματα και αποφάσισα να μαγειρεύω και να τρώω μαζί με τους ανθρώπους ανεξαιρέτως κοινωνικής τάξης», περιγράφει συγκινημένος ο δημιουργός της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος».

Από εκείνη την ημέρα ξεκίνησε βήμα- βήμα να ανακαλύπτει τις ανάγκες των ανθρώπων, όχι μόνο για επιβίωση, αλλά και τις ανάγκες των ανθρώπων για ομιλία και επικοινωνία που ήταν μεγαλύτερες. «Στόχος μου ήταν να ενώσω τους διαφορετικούς ανθρώπους σεβόμενοι ο ένας την διαφορετικότητα της επιλογής ζωής του άλλου», προσθέτει.

Πλέον, οι κοινωνικές κουζίνες που έχουν δημιουργηθεί είναι περισσότερες από 18 σε όλη την Ελλάδα, ενώ έχουν δημιουργηθεί και πέντε στο εξωτερικό. Μόνο τον τελευταίο χρόνο έχουν δημιουργηθεί έξι κοινωνικές κουζίνες. Η πρώτη δημιουργήθηκε το 2013.

«Το πιο σημαντικό είναι ότι πήραν την ιδέα και άλλοι άνθρωποι και έκαναν το ίδιο πράγμα ακριβώς με το δικό τους σκεπτικό. Και αυτός ήταν και ο στόχος. Αυτό που κάνουμε εμείς να το κάνουν και άλλοι άνθρωποι σε κάθε γειτονιά», σημειώνει ο δημιουργός της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος».

Μοιράζονται 3.500 – 4.000 μερίδες φαγητού κάθε μέρα

Καθημερινά σε όλες τις κοινωνικές κουζίνες μοιράζονται 3.500 – 4.000 μερίδες φαγητού κάθε μέρα. Μέσα σε 12 χρόνια έχουν μοιραστεί πάνω από 17 εκ. μερίδες φαγητό.

Φέτος τα Χριστούγεννα στη Θεσσαλονίκη οι εθελοντές της κοινωνικής κουζίνας εκτός από φαγητό θα μοιράσουν και δώρα σε παιδιά, ενώ στην πλατεία Αριστοτέλους θα στηθεί γιορτή με κάλαντα.

Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος καλεί όσους θέλουν να βοηθήσουν να επισκεφθούν τις εγκαταστάσεις του «Άλλου Ανθρώπου» στην οδό Μεγ. Αλεξάνδρου 109 στον Κεραμεικό, ή να προσφέρουν τρόφιμα σε οποιαδήποτε κοινωνική κουζίνα ή μέσω PayPal μέσα από το site του «Άλλου Ανθρώπου». «Έρχονται και μας στηρίζουν γιατί το κάνουν για τους εαυτούς τους. Εμείς το κάνουμε πρώτα για τους εαυτούς μας, γιατί το θέλει η ψυχή μας. Μόνο η ψυχή σου μπορεί να σου επιβάλει να κάνει αλληλεγγύη στην πράξη», αναφέρει ο κ. Πολυχρονόπουλος για το τεράστιο κύμα αλληλεγγύης.