Date:
Ανεξήγητο χαρακτηρίζουν συγγενείς και φίλοι ενός 21χρονου από τη Χαλκιδική, όταν τον βλέπουν να χορεύει και να μη χάνει βήμα, παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει.
Ο Χρήστος Πουρνάρας ζει στην Ορμύλια και έχει 67% αναπηρία λόγω μερικού αυτισμού και βαριάς νοητικής υστέρησης. Όμως όλα αυτά «χάνονται» κάθε φορά που ακούει λάτιν μουσική και μπαίνει στο ρυθμό.
Ο 21χρονος παρακολουθεί μαθήματα χορού τα τελευταία τέσσερα χρόνια και τον Απρίλιο κέρδισε το πρώτο του χρυσό μετάλλιο στη κατηγορία «bachata special» στο διεθνή διαγωνισμό ΤDF στη Θεσσαλονίκη, ενώ αυτήν την περίοδο ετοιμάζεται για να παρουσιάσει μια χορογραφία σε φεστιβάλ χορού στην Κρήτη στις 14 Σεπτεμβρίου.
«Ξεκίνησε ως θαύμα»
Η παρτενέρ του στο χορό είναι η δασκάλα του Παναγιώτα Σαχαρίδη. Μαζί ξεκίνησαν εξαρχής τα μαθήματα χορού πριν από τέσσερα χρόνια και από την πρώτη στιγμή η χημεία τους ήταν απίστευτη. «Ήρθε μια ημέρα να γραφτεί στη σχολή που δούλευα και από την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι πρόκειται για ένα ταλέντο» δηλώνει στο makthes.gr η δασκάλα χορού, που είναι και κοινωνική λειτουργός ΔΠΘ και σύμβουλος ψυχικής υγείας HND.
«Ξεκίνησε ως ένα θαύμα και όλα κύλησαν μαγικά» αναφέρει η Παναγιώτα Σαχαρίδη για την πορεία του 21χρονου στον χορό. Όπως τονίζει, κάθε φορά που χορεύει, κανείς από το κοινό δεν αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για ένα παιδί με προβλήματα υγείας. «Χάνεται ο αυτισμός, βλέπεις ένα άλλο παιδί. Παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, παρουσιάζει χορογραφίες χωρίς να χάνει βήμα και χωρίς να βγαίνει από το ρυθμό. Είναι πολύ δύσκολο αυτό που καταφέρνει» σημειώνει η κ. Σαχαρίδη. «Δεν μπορώ να εξηγήσω αυτό που συμβαίνει» λέει από την πλευρά της η μητέρα του Μαρία Ματέα, αποδίδοντας την ικανότητά του να παρουσιάζει πιστά τις χορογραφίες σε φωτογραφική μνήμη.
Στο σπίτι του 21χρονου η μητέρα του συνήθιζε να βάζει μουσική. «Έτσι ο Χρήστος άκουγε συχνά λάτιν τραγούδια και έδειχνε ότι του άρεσε» μέχρι και τη στιγμή που ζήτησε να γραφτεί σε σχολή χορού. Τον πρώτο χρόνο στα μαθήματα συμμετείχε και η μητέρα του 21χρονου, αλλά γρήγορα ο νεαρός εξοικειώθηκε και η όλη η χορευτική ομάδα τον αγκάλιασε. Σήμερα, προπονείται δυο φορές την εβδομάδα με το τμήμα ενήλικων στο Αθλητικό Σύλλογο Σιθωνίας, όπου εργάζεται από πέρυσι η δασκάλα του, αλλά έχει και εξατομικευμένα μαθήματα για τους διαγωνισμούς που συμμετέχει.
Πώς άλλαξε η ζωή του
Τα σημάδια βελτίωσης στη ζωή του 21χρονου είναι εμφανή, κυρίως στην ψυχολογία του, όπως επισημαίνουν η μητέρα του και η δασκάλα του. «Πλέον έχει ανοιχτεί με τον κόσμο και έχει φοβερή αυτοπεποίθηση. Βλέπω μια φοβερή αλλαγή στον Χρήστο τα τελευταία χρόνια. Έχει ερωτευθεί το χορό» δηλώνει στο makthes.gr η μητέρα του. Τα συναισθήματα που νιώθει κάθε φορά που τον βλέπει να χορεύει, δεν μπορεί να μας τα περιγράψει με λέξεις. «Κλαίω κάθε φορά που τον βλέπω. Νιώθω πάρα πολύ περήφανη, βλέποντάς τον να χορεύει» αναφέρει.
Σύμφωνα με τη δασκάλα του Παναγιώτα Σαχαρίδη, ο χορός έκανε τον 21χρονο να κοινωνικοποιηθεί, να νιώθει ελεύθερος και να μπορεί να εκφράζεται. «Ο Χρήστος απελευθερώνεται κάθε φορά στο μάθημα, γιατί στο χορό υπάρχει η επαφή μόνο μέσα από το σώμα και αυτό το αγαπάει πολύ. Δεν έχει να δώσει εξηγήσεις πουθενά όταν χορεύει και αυτό τον ανακουφίζει» εξηγεί.
Ο 21χρονος φοίτησε στο εκπαιδευτικό κέντρο επαγγελματικής κατάρτισης (ΑΜΕΑ) στη Λακκιά Θεσσαλονίκης και έχει πιστοποίηση πληροφορικής, την οποία λατρεύει. Μιλώντας με τη μητέρα του, μας μίλησε για τον αγώνα που έκανε ώστε να μπορέσει να ολοκληρώσει τις σπουδές του. «Καθημερινά έκανα 110 χιλιόμετρα για να πάει ο Χρήστος στα μαθήματά του και γυρνούσαμε πάλι πίσω στην Ορμύλια» λέει η 45χρονη, τονίζοντας πως εφόσον έβλεπε χαρούμενο το γιο της, έκανε ο,τι μπορεί, λαμβάνοντας μόνο τη σύνταξη χηρείας.
Η συμμετοχή του στο ΤDF:
