Ο Έλληνας αντάρτης του Βιετνάμ – Η ιστορία του ξεκίνησε στην Νιγρίτα Σερρών

Γεννήθηκε το 1927 στη Θεσσαλονίκη, ο πατέρας του ήταν μηχανικός και πρόσφυγας του 1922 από τη Μικρά Ασία. Η μητέρα του ήταν κόρη μακεδονομάχου και έκανε 7 παιδιά, όλα αγόρια.

Σύμφωνα με την  mixanitouxronou.gr ο Σαραντίδης έζησε από πολύ μικρός τις διώξεις επειδή ο πατέρας του, όταν ήταν στην τετάρτη δημοτικού, του απαγόρευσε να ενταχθεί στην νεολαία του Μεταξά. Έκτοτε έγινε αντίπαλος του καθεστώτος. Η μεγάλη περιπέτεια όμως ξεκίνησε την περίοδο της κατοχής. Ένα βράδυ του 1943 μετέφερε μαζί με άλλους καπνό από τη Νιγρίτα, με σκοπό να τον πουλήσουν. Έπεσαν όμως σε μπλόκο, συνελήφθη και οδηγήθηκε σε τάγμα καταναγκαστικής εργασίας στην Αυστρία. Ο ανυπότακτος Σαραντίδης όμως, κατάφερε να αποδράσει με ένα Γιουγκοσλάβο. Με το τέλος του πολέμου έφτασε στη πρεσβεία της Ρώμης, όπου ζήτησε από τους Έλληνες διπλωμάτες να τον βοηθήσουν να επιστρέψει στην Ελλάδα. Το σχέδιο του όμως ναυάγησε, καθώς στη χώρα μαινόταν ο εμφύλιος.

Η ένταξή του στη Γαλλική λεγεώνα των ξένων

Λίγο καιρό μετά με την παρότρυνση ενός φίλου του υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο στη Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων. Πέρασε σκληρή εκπάιδευση σε στρατόπεδο της Αλγερίας και στη συνέχεια στάλθηκε στη Σαϊγκόν, την πρωτεύουσα της τότε Γαλλικής Ινδοκίνας. Αρχικά πίστευε ότι δεν θα έμενε εκεί πολύ καιρό, αλλά όταν έφτασε κατάλαβε ότι η γαλλική κατοχή ήταν σκληρή και η αποικιοκρατία δεν είχε σκοπό να κάνει πίσω παρά την αντίσταση των Βιετμίχ. Το 90% των στρατιωτών της γαλλικής Λεγεώνας ήταν Γερμανοί αιχμάλωτοι του Β΄Παγκοσμίου και είχαν σταλεί στην πρώτη γραμμή των εχθροπραξιών.

Η απόδραση του και η ένταξη του στους Βιετκόνγκ

Οι αγριότητες της Γαλλικής λεγεώνας τον αφύπνισαν. Έτσι αποφάσισε να λιποτακτήσει μαζί με έναν Ισπανό συνάδελφό του και να ενταχθεί στις τάξεις των ανταρτών. Κατά την φυγή του άρπαξε ένα πολυβόλο και απελευθέρωσε 26 αντάρτες. Οι Βιετμίχ τον καλοδέχτηκαν και πολέμησε στο πλευρό τους με το όνομα Νγκουέν Βαν Λαπ. Ο Σαραντίδης έγινε υπεύθυνος της αντιαεροπορικής άμυνας των ανταρτών και κατέρριψε το πρώτο γαλλικό αεροσκάφος. Στη συνέχεια έγινε υπεύθυνος των αιχμαλώτων και έφτασε μέχρι το βαθμό του λοχαγού.
Ο Έλληνας Βιετμίχ πήρε μέρος σε κάποιες από τις πιο ιστορικότερες μάχες, όπως αυτή του Ντιέν Μπειν Χού, όπου και διακρίθηκε.

Οι δύο γυναίκες του

Ο Σαραντίδης κατά την διάρκεια του πολέμου γνώρισε τη πρώτη του γυναίκα, που ήταν αρχινοσοκόμα, αλλά αργότερα κατηγορήθηκε από το καθεστώς Γκιάπ ως αντιδραστική και φυλακίστηκε. Όταν ο Σαραντίδης απολύθηκε από το στρατό εργάστηκε ως διερμηνέας για τεχνικούς μιας γερμανικής εταιρείας που έφτιαχνε ένα εργοστάσιο στο Βιετνάμ. Εκεί γνώρισε τη δεύτερή του γυναίκα με την οποία ζει από το 1965 στην Ελλάδα. Μαζί της απέκτησε 3 παιδιά.

Ο Κώστας Σαραντίδης κατετάγη στην Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων και βρέθηκε στην Ινδοκίνα. Στη φωτογραφία μια περίπολος ανακρίνει ντόπιο ως ύποπτο Βιετμίχ. Η διαγραφή του από το Βιετναμέζικο κομμουνιστικό κόμμα

Στο Βιετνάμ οι πολεμικές περιπέτειες συνεχίστηκαν, καθώς μετά τους Γάλλους ήρθαν οι Αμερικάνοι. Ο πόλεμος ήταν σκληρός αλλά νικηφόρος για τους Βιετκόνγκ. Μετά το τέλος της εννιάχρονης πολεμικής δοκιμασίας, το κομμουνιστικό κόμμα προχώρησε στην απελευθέρωση πολλών πολιτικών κρατουμένων, ανάμεσα στους οποίους ήταν και η πρώτη γυναίκα του Σαραντίδη. Μπροστά στο πιθανό αδιέξοδο η κυβέρνηση του Βιετνάμ του έδωσε άδεια για να παντρευτεί και τις δυο γυναίκες. Η απάνησή του ήταν αρνητική και αυτό προκάλεσε την διαγραφή από το κόμμα.

Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1965. Η επιστροφή του στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα ο Σαραντίδης εέζησε νέες περιπέτειες, καθώς κατηγορήθηκε ως ανυπότακτος του Ελληνικού στρατού. Η Γαλλική πρεσβεία όμως του χορήγησε βεβαίωση ότι υπηρέτησε στη λεγεώνα των ξένων και έτσι γλίτωσε το στρατοδικείο. Μέχρι να βγει στη σύνταξη δούλεψε ως οδηγός φορτηγών. Μέχρι σήμερα εξακολουθεί να πηγαίνει στο Βιετνάμ τη χώρα που αγάπησε ως πατρίδα του. Όπως τόνισε σε πρόσφατη συνέντευξη του δε μετάνιωσέ ποτέ και για τίποτα.

Το 2008 συνόδευσε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια στην επίσκεψη του στο Βιετνάμ, δυο χρόνια μετά έλαβε βιετναμέζικη υπηκοότητα και διαβατήριο και είναι παρασημοφορημένος με όλα τα μετάλλια ανδρείας του Βιετνάμ.

Πηγή αρχικής εικόνας: wikipedia