Οι άνθρωποι που έχουν καλούς φίλους ζουν περισσότερο, γελούν περισσότερο και στενοχωριούνται λιγότερο

Η καλλιέργεια στενών φιλικών σχέσεων είναι ένας από τους πιο σίγουρους τρόπους για να γνωρίσεις μεγαλύτερη ευτυχία και χαρά στη ζωή σου.

Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι οι άνθρωποι με ευρύ φιλικό και οικογενειακό κύκλο ζουν περισσότερο, γελούν περισσότερο και στενοχωριούνται λιγότερο. Οι φιλίες, όπως όλα τα καλά πράγματα στη ζωή, απαιτούν χρόνο, ενέργεια και δέσμευση. Όμως, δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που θα μπορούσαν να σου προσφέρουν μεγαλύτερη ανταμοιβή.

Όπως έγραψε ένας φιλόσοφος πριν από πολλούς αιώνες, “τίποτα στον κόσμο δεν αξίζει περισσότερο από τη φιλία. Αυτοί που την εξορίζουν από τις ζωές τους είναι σαν να αποδιώχνουν το φως του ήλιου από τη Γη, καθώς, από όλα τα δώρα που μας έχει χαρίσει η φύση, είναι το πιο όμορφο, το πιο τερπνό”.

Καθώς μεγάλωνα, ο πατέρας μου μου έλεγε συχνά ότι ο άνθρωπος που έχει τρεις αληθινούς φίλους είναι ένας πραγματικά πλούσιος άνθρωπος. Δεν ξέχασα ποτέ αυτή τη συμβουλή και σε παροτρύνω κι εσένα να την πάρεις στα σοβαρά.

Για να χτίσεις πιο βαθιές φιλίες, θα πρέπει να είσαι διατεθειμένος να απομακρυνθείς από τον κλοιό ασφαλείας σου, να σπάσεις τον πάγο με τους ανθρώπους που ίσως δεν γνωρίζεις τόσο καλά και να δείξεις αληθινή ζεστασιά. Αν σπείρεις τους σπόρους της φιλίας, σίγουρα θα θερίσεις μια πλούσια σοδειά.

Αν βρεθείς σε ένα πάρτι, βρες το κουράγιο να πλησιάσεις κάποιον που θα ήθελες να γνωρίσεις καλύτερα και συστήσου μόνος σου. Κάθε ανθρώπινη ύπαρξη έχει μια βαθιά ανάγκη για στοργή, και οι περισσότεροι θα είναι ευτυχείς που πήρες αυτή την πρωτοβουλία.

Αλλά τι έγινε ακόμη κι αν δεν βρεις ανταπόκριση; Αντί να το δεις σαν απόρριψη, δες το σαν απώλεια του άλλου και προχώρησε ευγενικά στο επόμενο άτομο που ίσως θελήσει να επωφεληθεί από όλα όσα έχεις να του προσφέρεις.

Πριν από λίγο καιρό, η μητέρα μου, πηγαίνοντας σε μια δουλειά, διαπίστωσε ότι είχε σκάσει το λάστιχο του αυτοκινήτου της. Ρώτησε μια άγνωστη γυναίκα, που πότιζε το γρασίδι μπροστά στο σπίτι της, αν θα μπορούσε να αφήσει το αυτοκίνητο στο γκαράζ της μέχρι να περπατήσει ως το πλησιέστερο βενζινάδικο και να φέρει βοήθεια.

Η γυναίκα αποκρίθηκε πως δεν είχε κανένα πρόβλημα, κι έτσι η μητέρα μου άφησε το αυτοκίνητό της κι έφυγε. Όταν επέστρεψε με το παιδί από το βενζινάδικο που άλλαξε το λάστιχο, η μητέρα μου χτύπησε την μπροστινή πόρτα του σπιτιού κι ευχαρίστησε θερμά τη γυναίκα για την καλοσύνη της. Η γυναίκα προσκάλεσε τη μητέρα μου για ένα φλιτζάνι τσάι.

Προτού περάσει μία ώρα, οι δύο γυναίκες είχαν ανακαλύψει πως είχαν μεγαλώσει στην ίδια πόλη, είχαν πάει στο ίδιο σχολείο και είχαν πολλούς κοινούς γνωστούς. Μια όμορφη φιλία άρχισε να αναπτύσσεται απλώς επειδή η μητέρα μου πήρε την πρωτοβουλία να αποκτήσει μια καινούρια φίλη.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Robin Sharma “Ποιος θα κλάψει όταν πεθάνεις;” από τις εκδόσεις Διόπτρα
[olagiatingunaika]