Ορέσκεια και Δάφνη Σερρών: Έτος 1062, η αρχαία Παρεγνατία και το ασκητήριο της Αγίας Μαρίνας

Eτος 1062, η αρχαία Παρεγνατία και το ασκητήριο της Αγίας Μαρίνας, σε Ορέσκεια και Δάφνη Σερρών- Δύο χωριά με πλούσια ιστορία που περιβάλλονται από πλούσια βλάστηση και πολλά νερά

Ορέσκεια Σερρών

Η Ορέσκεια βρίσκεται στα νότια του κάμπου των Σερρών και στους βόρειους πρόποδες από τα Κερδύλια όρη. Το χωριό είναι κτισμένο σε πολύ μικρή απόσταση και δυτικά από τη Δάφνη, σε περιοχή με πλούσια βλάστηση και πολλά νερά. Μάλιστα, νοτιοδυτικά του χωριού, βρίσκεται η φυσική βάθρα Κόσμινικ στην οποία χύνεται καταρράκτης. Βόρεια περνάει ο χείμαρρος Δάφνη που μετά από λίγο καταλήγει στον Εζοβίτη ποταμό. Στην ίδια περιοχή και σε χαμηλό λόφο, σε απόσταση περίπου 1 χλμ. βόρεια, υπάρχουν τα ερείπια πύργου. Η περιοχή σε απογραφή του 11ου αιώνα περιγράφεται ως προάστειον (δηλ. οικισμός) με την ονομασία “Άγιος Στέφανος”. Κάτω από τον πύργο υπάρχει λαξευμένο σε βράχο του λόφου το ασκητήριο της Αγίας Μαρίνας το οποίο σε αγιορείτικα έγγραφα του 11ου αιώνα αναφέρεται ως «Θεοτόκος του Σπηλαίου» και μετόχι της Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους. Το 1923 κτίσθηκε ο Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, ενώ ανακαινίσθηκε το 1985.

Δάφνη Σερρών

Το χωριό είναι κτισμένο σε περιοχή με πλούσια βλάστηση και πολλά νερά, σε απόσταση 18 χλμ. Α.-ΝΑ. από τη Νιγρίτα και 34 χλμ. Ν.-ΝΑ. από τις Σέρρες. Βόρεια περνάει ο χείμαρρος Δάφνη, ο οποίος μετά από λίγο καταλήγει στον Εζοβίτη ποταμό. Ο τελευταίος ταυτίζεται με τον Βισάλτη ποταμό των αρχαίων Ελλήνων.

Η Δάφνη με την ονομασία “Χωρίο των Εζεβών” (άνω και κάτω Έζιοβα) αναφέρεται γραπτά σε χειρόγραφο της Μονής Ιβήρων που καταγράφει την ύπαρξη της πριν το 1062. Από την περιοχή πέρναγε η αρχαία Παρεγνατία που οδηγούσε από την Αμφίπολη στο Σιδηρόκαστρο. Σε άλλα χειρόγραφα διαφόρων Μονών του Αγίου Όρους αναφέρεται ότι υπήρχε επισκοπή Εζεβών που υπαγόταν στη Μητρόπολη Σερρών και ότι αποτελούσε το κέντρο της περιοχής πριν αναπτυχθεί η Νιγρίτα και γίνει διοικητικό και θρησκευτικό κέντρο. Ο επίσκοπος Εζεβών Ιωαννίκιος (1290-1300) ήταν ο πρώτος κτήτορας της ιστορικής Μονής Προδρόμου Σερρών. Την περίοδο της τουρκοκρατίας και την εποχή του σουλτάνου Μουράτ Β’ ήταν ακμάζουσα κοινότητα με συμπαγή ελληνικό πληθυσμό και είχε παραχωρηθεί μαζί με τα γύρω χωριά και τα κτήματα στη μητρυιά του κυρά-Μάρω ή Μάρα Μπράνκοβιτς (δεύτερη σύζυγο του Μωάμεθ Β΄), οποία ήταν κόρη του δεσπότη της Σερβίας Γεωργίου Μπράνκοβιτς και της Ειρήνης (θυγατέρας του αυτοκράτορα της Τραπεζούντας Ματθαίου Καντακουζηνού).
Στο χωριό βρίσκεται και ο βυζαντινός “Πύργος της Μάρως“.

πηγή: https://www.wind-up.gr