Άρθρο του Θεόδωρου Ελιόγλου
Είναι κοινό μυστικό ότι όταν έχουμε εκλογές η μάχη δίνεται κυρίως μεταξύ των …ομόσταβλων. Μόνο που σε ορισμένες περιπτώσεις και δεν είναι λίγες αυτές, ξεφεύγουν από κάθε όριο και χρησιμοποιούνται όχι μόνο εντελώς ανήθικα μέσα αλλά η δυσωδία που αναδύεται είναι αφόρητη.
Ως μέσον χρησιμοποιούνται διάφορα ανώνυμα blogs των διαφόρων ‘’γνωστών –αγνώστων ‘’ που εκκρίνουν τον οχετό τους εναντίον των πολιτικών αντιπάλων αυτού που πληρώνει.Και συνήθως είναι του ιδίου κόμματος.
Δεν είναι πολύς καιρός όπου στις αίθουσες των δικαστηρίων ακούστηκαν ‘’απείρου κάλλους’’ παρόμοια περιστατικά. Το σκηνικό με τις εμετικές χυδαιολογίες συμπληρώνεται και από ‘’στρατευμένους’’ δήθεν αναγνώστες που συναγωνίζονται στο ποιος θα γράψει το πιο χυδαίο σχόλιο φυσικά καλυπτόμενοι από το ‘’ανώνυμος έγραψε’’
Ανώνυμα είναι τα ποντίκια και οι αρουραίοι που κατοικοεδρεύουν σε υπονόμους. Οι πολίτες είναι πάντα επώνυμοι και στο φως.
Δυστυχώς τους υποθάλπει και η ισχύουσα νομοθεσία αλλά και η σιωπηλή ανοχή όλων των φορέων και πολιτών.
Δυστυχώς ακόμα και αυτοί που λεκτικά καταδικάζουν τέτοια φαινόμενα πάσχουν από το σύνδρομο της ‘’κλειδαρότρυπας ‘’ και ‘’επισκέπτονται’’ αυτούς τους υπονόμους και διακινούν αυτές τις αηδίες γινόμενοι ουσιαστικά συνένοχοι τέτοιων μεθόδων
Πρόσφατα στις δημοτικές εκλογές είδαμε με την μορφή banner πολλούς που ήθελαν να ‘’σώσουν ‘’ τους δήμους ή την περιφέρεια να έχουν καταχωρήσεις σε τέτοια blogs
Θα πρέπει να μας εξηγήσουν σε ποιον αποτάθηκαν και κυρίως αν πλήρωσαν και σε ποιον ?
Από σχετική έρευνα που έκανα με πληροφόρησαν ότι η διαδικασία γίνονταν μέσω υψηλόβαθμου στελέχους ο οποίος έκανε και τον εισπράκτορα!
Θεωρώ ότι είναι επιβεβλημένο από όλους όσους ζητούν στο όνομα της δημοκρατίας και του λαού ζητούν την ψήφο μας για να μας ‘’σώσουν ΄΄ ( τρομάρα μας) από όλα τα κακά του κόσμου να ξεκινήσουν με δημόσιες δηλώσεις τους να αποκηρύξουν τέτοιες άθλιες πρακτικές.
Για να δούμε ποιοι θα έχουν το σθένος να το πράξουν? Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι το ρητό λέει ‘’ Οι άνθρωποι δεν σκοντάφτουν σε βουνά …σε μικρές πέτρες σκοντάφτουν”
Ή άλλως θέλει τόλμη η αρετή
