Σπάνια η ανθρώπινη παρέμβαση στη φύση δημιουργεί τόση ομορφιά. Η περίπτωση της Λιμνοθάλασσας στο Καλοχώρι είναι πραγματικά μοναδική, καθώς το περιβάλλον μοιάζει να αντιστάθηκε στις ανθρώπινες δραστηριότητες που σκόπευαν να το αλλοιώσουν και δημιουργήθηκε εκ νέου, αλλάζοντας μορφή.
Η περίπτωση της λιμνοθάλασσας Καλοχωρίου είναι μοναδική στην Ελλάδα, καθώς πρόκειται για έναν «νέο» υγρότοπο.
Η κατασκευή αναχωμάτων για αντιπλημμυρική προστασία και η υπεράντληση των υδάτων μέσω γεωτρήσεων, σε συνδυασμό με την αδύναμη σύσταση του εδάφους, προκάλεσαν από τη δεκαετία του 1950 τη σταδιακή καθίζηση που γέμισε με νερό την περιοχή και δημιούργησε έναν σπάνιο, προστατευόμενο σήμερα υδροβιότοπο έξω από το Καλοχώρι. Την λιμνοθάλασσα Καλοχωρίου.
Πριν την εκτροπή του ποταμού Αξιού, το 1934, η περιοχή καλύπτονταν από εκτεταμένα έλη. Την περίοδο 1955 – 1980 η Εταιρεία Ύδρευσης Θεσσαλονίκης έκανε πολλές γεωτρήσεις στην περιοχή του Γαλλικού ποταμού για την υδροδότηση της πόλης της Θεσσαλονίκης, ενώ το ίδιο διάστημα έγιναν πολλές ακόμη γεωτρήσεις από ιδιώτες. Ως αποτέλεσμα, ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής έπεσε κατά 36 μέτρα από το 1976. Εξαιτίας και της χαλαρής σύστασής του, το αργιλώδες έδαφος υποχώρησε σε διάφορα σημεία της λιμνοθάλασσας σε βάθος έως και 3-4 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας!
Σήμερα η λιμνοθάλασσα Καλοχωρίου καλύπτει μία έκταση 2.260 στρεμμάτων. Ο πυθμένας της λιμνοθάλασσας βρίσκεται 0,5 – 1 μέτρο κάτω από τη θάλασσα. Το φαινόμενο της καθίζησης είναι ορατό και στην εκβολή του Γαλλικού ποταμού, όπου μπορεί κανείς να δει τους τηλεφωνικούς στύλους μέσα στη λιμνοθάλασσα, εκεί που άλλοτε ήταν βοσκότοπος.
Η λιμνοθάλασσα Καλοχωρίου αποτελεί την βόρεια πύλη του Εθνικού Πάρκου και βρίσκεται σε απόσταση μόλις 8 χλμ. από την πόλη της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για έναν παράκτιο υγρότοπο με ξεχωριστό ενδιαφέρον. Παρότι βρίσκεται στις παρυφές ενός μεγάλου αστικού κέντρου και δέχεται σημαντικές πιέσεις, είναι μία από τις πιο σημαντικές περιοχές του Εθνικού Πάρκου, καθώς φιλοξενεί μεγάλους αριθμούς πουλιών και άλλων οργανισμών, όλες τις εποχές του χρόνου. Συχνά καταφεύγουν στη λιμνοθάλασσα φλαμίνγκο, που βρίσκουν άφθονη τροφή, μικρές γαρίδες στα αβαθή νερά της και ετσι παίρνουν και αυτό το χρώμα στα φτερά τους.
Το ονομαστό «κόκκινο μονοπάτι», το στρωμένο σε κοκκινόχωμα που διασχίζει τη λιμνοθάλασσα και επιτρέπει στον επισκέπτη να τη χαρεί απ’ άκρη σ’ άκρη, απλώνεται σε μήκος ενός χιλιομέτρου και προσφέρεται για πεζοπορία – αλλά και ποδηλασία στο μεγαλύτερο μέρος του
Το Καλοχώρι βρίσκεται δυτικά της Θεσσαλονίκης, σε απόσταση 8 χιλιομέτρων. Είναι κτισμένο στην ανατολική όχθη του δέλτα του ποταμού Γαλλικού (Εχεδώρου), στο μυχό του Θερμαϊκού κόλπου, σε μικρή απόσταση από τη θάλασσα. Βόρεια της κωμόπολης, σε μικρή απόσταση, βρίσκεται η Βιομηχανική Περιοχή Καλοχωρίου. Η λιμνοθάλασσα του Καλοχωρίου είναι μέρος του συμπλέγματος δέλτα των ποταμών Γαλλικού και Αξιού και αποτελεί το προστατευόμενο Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού.
Μετά το 1922 εγκαταστάθηκαν στην περιοχή Έλληνες πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη και την Ανατολική Ρωμυλία (Βόρεια Θράκη). Ειδικότερα 83 οικογένειες κατάγονταν από το Γιουβαλί, 35 οικογένειες από το Μεγάλο Ζαλούφο, 14 οικογένειες από την Αδριανούπολη και 8 οικογένειες κατάγονταν από τη Βιζύη
Παραγωγή: “©wind-up team”
