Τα μεταλλικά καπάκια στα μπουκάλια μπορεί να αποτελούν σημαντική εστία μόλυνσης από μικροπλαστικά στα ποτά, διαπιστώνει νέα μελέτη του γαλλικού οργανισμού ασφάλειας τροφίμων.
Οι ερευνητές συνέκριναν τα επίπεδα μικροπλαστικού σε μπύρα, νερό, κρασί και αναψυκτικά και βρήκαν ότι η ουσία ήταν παρούσα σε όλα τα δείγματα, αλλά τα υγρά σε γυάλινα βάζα παρουσίαζαν τα υψηλότερα επίπεδα. Η πηγή της μόλυνσης;-Μια πολυεστερική βαφή στα μεταλλικά καπάκια των γυάλινων μπουκαλιών.
Τα ευρήματα ήταν «πολύ εκπληκτικά», δήλωσε ο Alexandre Dehaut, συν-συγγραφέας της μελέτης με τη γαλλική υπηρεσία τροφίμων, περιβαλλοντικής και επαγγελματικής υγείας και ασφάλειας.
«Υποψιαζόμασταν ότι τα καπάκια αποτελούσαν την κύρια πηγή της μόλυνσης, καθώς η πλειονότητα των σωματιδίων που απομονώθηκαν στα ποτά ήταν πανομοιότυπα με το χρώμα των καπακιών και μοιράζονταν τη σύνθεση της εξωτερικής βαφής», ανέφεραν οι συγγραφείς στη μελέτη.
Τα μικροπλαστικά είναι μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού που είτε προστίθενται σκόπιμα στα καταναλωτικά αγαθά είτε είναι προϊόντα διάσπασης μεγαλύτερων πλαστικών. Τα σωματίδια αυτά περιέχουν οποιονδήποτε αριθμό από 16.000 πλαστικές χημικές ουσίες, από τις οποίες χιλιάδες, όπως οι BPA, οι φθαλικές ενώσεις και οι Pfas, παρουσιάζουν σοβαρούς κινδύνους για την υγεία.
Μικροπλαστικά έχουν βρεθεί σε όλο το ανθρώπινο σώμα και είναι νευροτοξικές ουσίες που μπορούν να διαπεράσουν τον πλακούντα και τον εγκεφαλικό φραγμό. Συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής και καρκίνου.
Η διατροφή θεωρείται ότι αποτελεί βασικό δίαυλο έκθεσης στα μικροπλαστικά: οι μελέτες των τελευταίων ετών εντοπίζουν σταθερά μικροπλαστικά σε μια σειρά τροφίμων και ποτών και οι συσκευασίες είναι μια πηγή μόλυνσης.
Οι ερευνητές της νέας μελέτης έλεγξαν ποτά σε μπουκάλια νερού, γυάλινα, μεταλλικά και πήλινα και βρήκαν μικροπλαστικά σε όλα.
Τα επίπεδα στα γυάλινα μπουκάλια ήταν υψηλότερα – περίπου 50 φορές υψηλότερα από ό,τι τα πλαστικά. Στα γυάλινα μπουκάλια χρησιμοποιούνταν μεταλλικά καπάκια, ενώ τα πλαστικά μπουκάλια είχαν πλαστικά καπάκια. Τα πλαστικά καπάκια δεν έφεραν το ίδιο είδος χρώματος με τα μεταλλικά καπάκια, σημείωσαν οι ερευνητές.
Οι ερευνητές οδηγήθηκαν στο χρώμα επειδή τα μικροπλαστικά θραύσματα που βρήκαν στα ποτά έμοιαζαν να ταιριάζουν με το χρώμα. Μια πιο προσεκτική εξέταση αποκάλυψε ότι τα μικροπλαστικά ταίριαζαν στο υλικό, το χρώμα και την πολυμερή σύνθεση του χρώματος που επένδυε το εξωτερικό των καπακιών.
Φαίνεται ότι τα καπάκια των μπουκαλιών αποθηκεύονται μετά την παραγωγή μαζί με χιλιάδες άλλα καπάκια σε σακούλες ή κουτιά και αυτά γδέρνονται μεταξύ τους καθώς σπρώχνονται. Μόλις τα καπάκια σφραγιστούν στα μπουκάλια, τα κομμάτια του πλαστικού από τις γρατζουνιές καταλήγουν στο ποτό. Οι συγγραφείς μπόρεσαν να δουν τις μικροσκοπικές γρατζουνιές όταν τοποθέτησαν τα καπάκια κάτω από μικροσκόπιο.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι το πρόβλημα μπορεί να είναι εύκολο να λυθεί: το μικροπλαστικό μπορεί να αφαιρεθεί από τα καπάκια ξεπλένοντάς τα και στεγνώνοντάς τα στο τέλος της διαδικασίας κατασκευής. Ωστόσο, η στρατηγική αυτή μπορεί να είναι πιο δύσκολο να γίνει σε βιομηχανική κλίμακα.
Βρήκαν επίσης μικροπλαστικά που δεν προέρχονταν από το χρώμα, πράγμα που σημαίνει ότι η μόλυνση συνέβη κάπου στη διαδικασία παραγωγής ή ήταν στο νερό του προϊόντος.
Αν και οι κίνδυνοι που ενέχουν τα μικροπλαστικά έρχονται όλο και περισσότερο στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, οι επιπτώσεις στην υγεία από αυτά που βρήκαν οι ερευνητές στα μπουκάλια είναι ασαφείς, επειδή υπάρχει τόσο μεγάλη ποικιλία στον τύπο του πλαστικού και δεν έκαναν εκτιμήσεις κινδύνου.
Οι καταναλωτές θα μπορούσαν να αποφεύγουν τα μεταλλικά καπάκια στα μπουκάλια. Ωστόσο, όπως λένε οι ειδικοί, τα μικροπλαστικά βρίσκονται ήδη στα ποτά σε κάποιες ποσότητες και δεν μπορούν να ελεγχθούν.
πηγή iatropedia.gr
Φωτογραφία: iStock
