Πλιάτσικας: Όταν συνεργαστήκαμε με τον Βασίλη Καρρά ήμασταν δακτυλοδεικτούμενοι από ένα χώρο που αυτοαποκαλείται έντεχνος

«’Ηταν γενναιόδωρη η παρουσία του στον δίσκο μας κι αν δεν υπήρχε αυτός δεν ξέρω πως θα ήταν η συνέχεια»

Ο Φίλιππος Πλιάτσικας αναφέρθηκε στη συνεργασία του με τον Κώστα Τουρνά, τους «Πυξ Λαξ», την τραπ μουσική αλλά και τον Βασίλη Καρρά που πέθανε στις 24 Δεκεμβρίου του 2023, στην κάμερα του «Ακόμα δεν είδες τίποτα».

Στην αρχή, είπε: «Είναι η πρώτη φορά που βρίσκομαι στην σκηνή με τον Κώστα Τουρνά. Ενώνονται δύο κόσμοι και ενώνονται με ωραίο τρόπο και σεβασμό και αγάπη ο ένας για τον άλλον. Οι Πυξ Λαξ είναι πάντα ενεργοί, είναι το μεγαλύτερο κομμάτι της μουσικής μας ιστορίας. Συνεχίζουμε, παίζουμε τα καλοκαίρια. Η αγάπη του κόσμου είναι συγκινητική, προσωπικά αισθάνομαι πολύ τυχερός και ευγνώμων που έχει δημιουργηθεί αυτή η σχέση εδώ και τόσα χρόνια».

Επίσης, σχετικά με τη συνεργασία τους με τον Βασίλη Καρρά και τις αντιδράσεις που προκάλεσαν, ο Φίλιππος Πλιάτσικας περιέγραψε: «Όταν προσπαθήσαμε να συγκεράσουμε την αγάπη που έχουμε για τη ροκ μουσική με την αγάπη που είχαμε εξίσου για τη λαϊκή και την παραδοσιακή μουσική είχαμε φάει πολύ ξύλο. Όταν συνεργαστήκαμε με τον μεγάλο τον Βασίλη Καρρά -που έφυγε ο Θεός να αναπαύσει τη ζωή του – ήμασταν δακτυλοδεικτούμενοι από ένα χώρο που αυτοαποκαλείται έντεχνος».

Και πρόσθεσε: «Ο Βασίλης Καρράς ήταν επιφυλακτικός, γιατί θεωρούσε ότι το τραγούδι “Άστην να λέει” ήταν έξω από τα νερά του, λίγο πιο ροκ. Με την επιμονή ενός μεγάλου παραγωγού έγινε αυτή η συνεργασία και γίναμε φίλοι. Ο Βασίλης Καρράς ήταν καταλυτικός στο ξεκίνημα των “Πυξ Λαξ”, ήταν γενναιόδωρη η παρουσία του στον δίσκο μας κι αν δεν υπήρχε αυτός δεν ξέρω πως θα ήταν η συνέχεια».

Τέλος για τους στίχους της τραπ μουσικής σημείωσε: «Κάθε εποχή έχει τα δικά της γνωρίσματα και μόδες. Μπορεί κάτι που φαίνεται φαινομενικά άκομψο ή άσχημο στην αρχή, μέσα από τον βούρκο να ξεπηδήσουν διαμάντια. Μπορεί κάποια από αυτά τα παιδιά να βρούνε έναν δρόμο που να μας εκπλήξει αργότερα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όντως τα λόγια που ακούμε σε πολλά από τα καινούργια τραγούδια είναι για τα μπάζα. Αλλά πότε όμως δεν υπήρχε εποχή που να μην έλεγε λόγια για τα μπάζα; Μάλιστα για να είμαστε και δίκαιοι με τα νέα παιδιά ο χρόνος σαν τα παλαιωμένα κρασιά έρχεται και με έναν τρόπο εξιλεώνει και βλακείες και ανοησίες και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που έχουν γράψει ηλιθιότητες και θεωρούνται και κλασικοί».