Η Εορτή Αγίας Ειρήνης της Χρυσοβαλάντου είναι 28 Ιουλίου

Η Αγία Ειρήνη η Χρυσοβαλάντου έζησε στα χρόνια της βασίλισσας Θεοδώρας, που αναστήλωσε τις αγίες εικόνες.
Η Αγία Ειρήνη η Χρυσοβαλάντου καταγόταν από την Καππαδοκία και διακρινόταν όχι μόνο για την ευσέβεια της, αλλά και για την σωματική ωραιότητα της και για την ευγενή ανατροφή της. Είχε ζητηθεί λοιπόν σε γάμο, από διακεκριμένο άνδρα του παλατιού και ξεκίνησε για το Βυζάντιο.
Στη διαδρομή όμως, πέρασε από τη Μονή του Χρυσοβαλάντου και τόσο ελκύστηκε από τη συναναστροφή των καλογριών, ώστε πήρε τη μεγάλη απόφαση να παραμείνει μαζί τους. Έτσι απέρριψε τις κοσμικές δόξες, γύρισε στην πατρίδα της, πούλησε τα υπάρχοντα της, βοηθώντας πολλούς φτωχούς και τα υπόλοιπα χρήματα τα εναπόθεσε στη Μονή.

Έγινε μοναχή και η ζωή της μέσα στο μοναστήρι υπήρξε πολύ ασκητική και αγία.

Όταν πέθανε η ηγουμένη, η Αγία Ειρήνη η Χρυσοβαλάντου, παρά την άρνηση της, ορίστηκε διάδοχος της.
Από τη νέα της θέση, επετέλεσε τα καθήκοντα της άριστα. Ο Θεός μάλιστα, την προίκισε με το προφητικό και θαυματουργικό χάρισμα. Έτσι δια της προσευχής της, απάλλαξε πολλούς από τα δαιμόνια. Προαισθάνθηκε τον θάνατο της και απεβίωσε ειρηνικά, γεμάτη χαρά για το ευχάριστο ουράνιο ταξίδι της.

Η αγία με τα μήλα

Η αγία Ειρήνη ήταν ένα απ’ αυτά τα ευλογημένα άτομα που πολλές φορές, κατά την διάρκεια της πύρινης προσευχής της στον αγαπημένο της Ιησού, μεταφέρθηκε από τον φύλακα άγγελό της στο χώρο του Παραδείσου.
Γι’ αυτόν μιλούσε τακτικά στις μοναχές του μοναστηριού της, τονίζοντας με έμφαση πως, η ειρήνη, η χαρά και η ευτυχία που επικρατεί εκεί, δεν συγκρίνονται με καμιά χαρά αυτού του κόσμου.
Μια νύχτα της Μεγάλης Σαρακοστής, η ψυχή της ήταν πάλι παραδομένη τελείως στην αγάπη του Ιησού.
Σκεπτόταν το μεγαλείο της ευσπλαχνίας του Θεού, που για να λυτρώσει την πλανεμένη ανθρωπότητα καταδέχτηκε να γίνει άνθρωπος, να υποφέρει τόσα και τόσα βάσανα και στο τέλος να κρεμαστεί σαν κακούργος πάνω στο σταυρό.
Έβλεπε νοερά τα πληγωμένα χέρια και πόδια του Κυρίου της και έσκυβε ταπεινά να τα ασπαστεί και να τα ράνει με τα μύρα των ματιών της. Το ακάνθινο στεφάνι στο θεϊκό Του πρόσωπο, ράγιζε την καρδιά της και τα δάκρυα από τα μάτια της έτρεχαν σαν ποτάμι.
Πόση χαρά πλημμυρίζει τον Κύριο μας, όταν του δίνουν τα παιδιά Του τέτοια γλυκιά αγάπη! Μαζί Του χαίρονται όλοι οι άγγελοι στον ουρανό και όλοι οι άγιοι.
Για όλους αυτούς που Τον αγαπούν ετοίμασε τον Παράδεισο, τον τόπο της απόλυτης ευτυχίας, θεϊκής ειρήνης και μοναδικής χαράς.
Στον τόπο αυτό, όπου οι μυριάδες των οσίων, αγίων και μαρτύρων κατοικούν, μετέφερε αυτή τη νύχτα και την αγαπημένη δούλη του Θεού Ειρήνη ο φύλακας άγγελος της.

Τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν την ομορφιά αυτών που είδε.

Οι αστραπόμορφοι άγγελοι, οι δοξασμένοι μάρτυρες, το πλήθος των αγίων, που μαζί με τους αγγέλους έψαλλαν ύμνους ευχαριστίας και δοξολογίας, τοπία των οποίων η ομορφιά δεν είχε δει ποτέ ξανά, ήταν ένα μέρος της μοναδικής ωραιότητας του Παραδείσου.
Ανάμεσα στους αγίους αναγνώρισε και τον άγιο Ιωάννη το Θεολόγο, τον αγαπημένο μαθητή του Κυρίου μας, τον οποίο ευλαβείτο πολύ.
Εκείνος, κρατώντας 3 μήλα που έκοψε από ένα θαυμάσιο δέντρο, ήρθε κοντά της, τη χαιρέτησε στο όνομα του Χριστού και της είπε:
– Χαίρε Ειρήνη, δούλη του Χριστού αγαπημένη. Πάρε αυτά τα 3 μήλα του Παραδείσου, για να τα έχεις παρηγοριά στη γη, μέχρι να αναχωρήσεις απ’ αυτή. Έτσι πρόσταξε ο Κύριος.
Άπλωσε η αγία Ειρήνη τα χέρια της και πήρε τα τρία αυτά μήλα, που ήταν τόσο διαφορετικά από τα συνηθισμένα. Ήταν πανέμορφα, μεγάλα, με άρωμα και ευωδία μοναδική. Η καρδιά της πήγαινε να σπάσει από ευτυχία.