Πώς επιβιώνουν οι αρουραίοι όταν πλημμυρίζουν οι πόλεις

Στον απόηχο του τυφώνα Άιντα, η καταρρακτώδης βροχή που έπληξε τις πόλεις της ανατολικής ακτής των ΗΠΑ στις αρχές Σεπτεμβρίου, υπερχείλισε τους αγωγούς ομβρίων και πλημμύρισε τους σταθμούς του μετρό. Ο καταστροφικός ανθρώπινος απολογισμός είναι γνωστός. Λιγότερο ξεκάθαρο είναι τι συνέβη στους κατοίκους των υπόγειων βυθών αυτών των πόλεων: τους αρουραίους.

Είναι αδύνατο να γνωρίζουμε πόσοι αρουραίοι ζουν σε μια πόλη – πιθανώς  εκατομμύρια – ή πόσοι μπορεί να χάθηκαν κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης καταιγίδας. Οι ειδικοί συμφωνούν ότι όπου σημειώθηκαν βροχοπτώσεις ρεκόρ, οι αρουραίοι που ζούσαν στους υπονόμους θα πρέπει να πνίγηκαν από την ξαφνική πλημμύρα. Στη Νέα Υόρκη, την 1η Σεπτεμβρίου, έπεσαν 8 εκατοστά βροχής σε μία μόνο ώρα. Ίσως εκατοντάδες χιλιάδες αρουραίοι συνθλίφθηκαν ή πνίγηκαν από τον κατακλυσμό, δήλωσε στο Gothamist ο Μπόμπι Κόριγκαν, κορυφαίος σε θέματα αρουραίων και πρώην τρωκτικολόγος του Τμήματος Υγείας και Ψυχικής Υγιεινής της Νέας Υόρκης. Νεκροί αρουραίοι έχουν ξεβραστεί στις παραλίες της πόλης.

Το υπουργείο Υγείας της Νέας Υόρκης γνωρίζει ότι κάποιοι αρουραίοι πνίγονται όταν συμβαίνουν σοβαρές πλημμύρες, αλλά καθώς η πόλη δεν κάνει απογραφές αρουραίων, δεν υπάρχουν στοιχεία για το πόσοι είναι, δήλωσε ο εκπρόσωπός του, Μάικλ Λάντσα. Το τμήμα χρησιμοποιεί καταγγελίες για εντοπισμό αρουραίων και εκθέσεις επιθεωρήσεων για να παρακολουθεί τη δραστηριότητα των τρωκτικών. Μέχρι στιγμής, οι αναφορές δεν έχουν αυξηθεί από τότε που πέρασε η Άιντα. Το ίδιο ισχύει και για τη Φιλαδέλφεια, η οποία επίσης πλήγηκε από τη βροχή, σύμφωνα με τους αξιωματούχους του εκεί υγειονομικού τμήματος.

Ωστόσο η άνοδος των υδάτων από μόνη της δεν είναι αρκετή για να εξοντώσει αυτά τα σκληροτράχηλα τρωκτικά της πόλης. Οι αρουραίοι είναι εξαιρετικοί κολυμβητές, επισημαίνει ο Μάικλ Πάρσονς, περιβαλλοντικός βιολόγος και επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Fordham της Νέας Υόρκης. Μπορούν να κολυμπήσουν 800 μέτρα ή και περισσότερο και να παραμείνουν στο νερό για τρεις συνεχόμενες ημέρες. Μπορούν ακόμη και να κολυμπήσουν μέχρι την τουαλέτα σας! Επιπλέον, οι αρουραίοι είναι πανούργοι και έχουν την τάση να μετακινούνται σε υψηλότερα σημεία όταν τους δίνεται η ευκαιρία.

Ο νορβηγικός αρουραίος, το είδος που αφθονεί στη Νέα Υόρκη, κατοικεί σε υπονόμους, πεζοδρόμια και υπόγεια λαγούμια και μπορεί να αναρριχηθεί κάθετα. Μόλις μπει σε ένα κτίριο, μπορεί να μασήσει τους τοίχους και να τους σκαρφαλώσει. Ο πιο μικροσκοπικός μαύρος αρουραίος, ο οποίος είναι δενδρόβιος, δηλαδή ζει στα δέντρα, κατευθύνεται φυσικά προς τα πάνω.

Μετά την πλημμύρα

Δεδομένου του τρόπου με τον οποίο αυτά τα ζώα είναι γνωστό ότι ανταποκρίνονται στις κρίσεις, ο Πάρσονς προβλέπει ότι οι αρουραίοι θα επιβιώσουν από την Άιντα και θα τα καταφέρουν. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όπως διαπίστωσε η πρώιμη έρευνά του, οι πληθυσμοί αρουραίων στη Νέα Υόρκη προσαρμόστηκαν στις αλλαγές στις συνήθεις πηγές τροφής τους που προέκυψαν από το κλείσιμο των εστιατορίων κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της κοινωνικής αποστασιοποίησης. «Οι πιο αδύναμοι ή άτυχοι αρουραίοι πέθαναν, ενώ οι πιο τυχεροί ή ανθεκτικοί βρήκαν τρόπους να επιβιώσουν», είπε.

Οι επιζώντες αναπαράγονται γρήγορα και συχνά. Είκοσι αρουραίοι θα μπορούσαν εύκολα να γίνουν μερικές εκατοντάδες μέσα σε έξι μήνες.

«Είναι κάπως αντιφατικό», δήλωσε ο Μάικλ Μπλουμ, καθηγητής στο τμήμα οικολογίας και εξελικτικής βιολογίας του Πανεπιστημίου του Τενεσί. «Θα πίστευε κανείς ότι στις περιοχές που έχουν πληγεί από τις πλημμύρες, τα πλάσματα αυτά θα είχαν εξαφανιστεί. Στην πραγματικότητα όμως, εξαφανίζονται και επανέρχονται πολύ γρήγορα. Μπορούν να γίνουν πολύ πιο άφθονα από ό,τι ήταν πριν από τις πλημμύρες».

Ο Μπλουμ έχει μελετήσει τις επιπτώσεις του τυφώνα Κατρίνα στους αρουραίους στη Νέα Ορλεάνη. Η έρευνά του, που δημοσιεύθηκε τον Αύγουστο, διαπίστωσε ότι 12 χρόνια μετά την ιστορική καταιγίδα του 2005, οι αρουραίοι είχαν αυξηθεί στις περιοχές που είχαν υποστεί σοβαρές ζημιές από τις πλημμύρες, όπου πολλά κτίρια είχαν μείνει κενά. Οι πληθυσμοί των τρωκτικών ήταν ακόμη μεγαλύτεροι σε υποβαθμισμένες γειτονιές, όπως τα κενά οικόπεδα δεν συντηρούνταν καλά. Το τι θα συμβεί στον πληθυσμό τρωκτικών μιας πόλης μετά από μια μεγάλη πλημμύρα, καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την ανθρώπινη αντίδραση μόλις υποχωρήσουν τα νερά.

«Στην περίπτωση του τυφώνα Κατρίνα, οι υποδομές υπέστησαν τόσο σοβαρές ζημιές που χρειάστηκε χρόνος για να μαζευτούν τα σκουπίδια και όλα όσα είχαν τοποθετηθεί στο πεζοδρόμιο», δήλωσε η Κλόντια Ρίγκελ, διευθύντρια του Συμβουλίου Ελέγχου Κουνουπιών, Τερμιτών και Τρωκτικών της Νέας Ορλεάνης. Τα άδεια ψυγεία και τα συντρίμμια από τα κατεστραμμένα σπίτια παρέμεναν στους δρόμους, παρέχοντας τροφή και πόρους στους αρουραίους. Γι’ αυτό το λόγο, το συμβούλιο οργάνωσε μια μεγάλη προσπάθεια ελέγχου, συμπεριλαμβανομένης της τοποθέτησης τρωκτικοκτόνων στους αγωγούς ομβρίων όπου συγκεντρώνονταν οι αρουραίοι. «Προσπαθούσαμε να σταματήσουμε τον πληθυσμό από το να αυξηθεί εκθετικά», είπε.

Απαιτούνται μέτρα δημόσιας υγείας

Αυτό έχει σημαντικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, καθώς οι αρουραίοι μεταφέρουν δεκάδες παθογόνα, συμπεριλαμβανομένης της σαλμονέλας και του βακτηρίου Leptospira, το οποίο προκαλεί λεπτοσπείρωση. Η μόλυνση μπορεί να προκαλέσει πυρετό, ρίγη και εμετό μέσα σε λίγες ημέρες από την έκθεση και μπορεί να οδηγήσει σε νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια.

«Αν δείτε έναν αρουραίο, θα πρέπει να υποθέσετε ότι έχει κάποιο παθογόνο», δήλωσε η Ρίγκελ.

Τα νερά των πλημμυρών μπορεί να μολυνθούν με ούρα αρουραίων, γεγονός που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο λεπτοσπείρωσης.

Για να περιοριστούν οι πληθυσμοί των αρουραίων και να αποφευχθεί η μετάδοση ασθενειών, είναι ζωτικής σημασίας ο καθαρισμός μετά από καταιγίδα, να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Τα κατεστραμμένα ακίνητα πρέπει επίσης να συντηρηθούν κατά τους μήνες και τα χρόνια που ακολουθούν. Όπως έδειξε η έρευνα του Μπλουμ, το απλό καθάρισμα των κενών οικοπέδων μπορεί να συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στον έλεγχο των αρουραίων.

Οι ίδιες αρχές ισχύουν και ελλείψει ενός καιρικού φαινομένου. Κλείνουμε τα καπάκια των κάδων απορριμμάτων, δεν ταΐζουμε τα πουλιά και μαζεύουμε τα περιττώματα του σκύλου μας-εάν έχουμε. Όλα αυτά βοηθούν στο να κρατηθεί ο αριθμός των αρουραίων υπό έλεγχο.

Πηγή ertnews.gr