Πώς θα φτιάξεις ρύζι από κουνουπίδι με οφέλη που δε φαντάζεσαι και εξαιρετική γεύση!

Το κουνουπίδι είναι ιδανικό για εσένα που θέλεις να χάσεις βάρος, καθώς δεν περιέχει λίπος, έχει λίγες θερμίδες και υδατάνθρακες και αποτελεί τέλεια εναλλακτική του λευκού ρυζιού.

Η ανάμειξή του με το σάλιο, δημιουργεί ισοθειοκυανίνη, που είναι χρήσιμη για την ενεργοποίηση των ηπατικών ενζύμων, τα οποία με τη σειρά τους βοηθούν στην αποτοξίνωση των χημικών ουσιών και αυτών που δημιουργούν τον καρκίνο.

Μια άλλη φυτοχημική ουσία που βρίσκεται στο κουνουπίδι είναι οι ινδόλες και συγκεκριμένα η ινδόλη-3-καρβινόλη που βοηθά στη μεταβολή των επιπέδων οιστρογόνων στο μεταβολισμό και στη ρύθμιση των επιπέδων των οιστρογόνων για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού και του καρκίνου του προστάτη.

Ταυτόχρονα, στο κουνουπίδι θα βρούμε αλλικίνη που βοηθά στη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης εγκεφαλικών επεισοδίων και βοηθά στη διατήρηση μιας υγιούς καρδιάς.

Επειδή, όσο πιο πολύ μαγειρεύεται, το κουνουπίδι αναδύει αναδύει οσμή θείου, δοκίμασέ το στη μορφή ρυζιού.

Υλικά
6 μερίδες

1 κουνουπίδι χωρίς τα φύλλα
1 κουταλιά ελαιόλαδο ή βούτυρο ή λάδι καρύδας
Αλάτι

Εκτέλεση

Κόβεις το κουνουπίδι σε μικρά κομμάτια και το παιρνείς στο μπλέντερ ή στον τρίφτη μέχρι να έχεις την υφή ρυζιού.

Γέμισε το μπλέντερ μέχρι τα 2/3. Απόφυγε να βάλεις τα κοτσάνια από το κουνουπίδι γιατί δεν θα έχουν την υφή ρυζιού που θέλουμε.

Αν θέλεις μπορείς να χρησιμοποιείς το κομμένο κουνουπίδι ως κους κους ωμό σε σαλάτα. Αν όχι, το κάνεις ψητό στο τηγάνι. Βάζεις το λάδι στο αντικολλητικό τηγάνι, και μαγειρεύεις το κουνουπίδι για 5-8 λεπτά γυρίζοντάς το.

Αν θέλεις, φυλάς το ρύζι κουνουπιδιού σε αεροστεγή σακουλάκια και το χρησιμοποιείς και μετά από μήνες απλά ξεπαγώνοντάς το.

Θυμήσου: Το ωμό ρύζι (όχι του κουνουπιδιού) μπορεί να περιέχει σπόρια από το Bacillus cereus, ένα βακτήριο που μπορεί να προκαλέσει τροφική δηλητηρίαση. Ακόμα, όμως, και όταν το ρύζι μαγειρευτεί, αυτά τα σπόρια μπορούν να επιβιώσουν. Εάν αυτό το μαγειρεμένο ρύζι αφεθεί σε θερμοκρασία δωματίου, τα σπόρια του Bacillus cereus, που έχουν επιβιώσει, μπορούν να αναπτυχθούν σε βακτήρια. Αυτά τα βακτήρια θα πολλαπλασιαστούν και θα παράγουν τοξίνες (δηλητήρια) που προκαλούν εμετό ή διάρροια.