Η Μαρία Εύα Ντουάρτε ντε Περόν ήταν η δεύτερη σύζυγος του προέδρου της Αργεντινής Χουάν Ντομίνγκο Περόν ( και Πρώτη Κυρία της Αργεντινής από το 1946 μέχρι το θάνατο της το 1952.
Ήταν απλά η Εβίτα, λατρεμένη και μισητή από ένα λαό, ποπ είδωλο των επόμενων δεκαετιών με το όνομά της να γίνεται τραγούδι και τη ζωή της μιούζικαλ και ταινίες.
Η Εύα Ντουάρτε, το νόθο παιδί μίας αγροτικής οικογένειας ηλικία δεκαπέντε χρονών μετακόμισε στην πρωτεύουσα της χώρας, το Μπουένος Άιρες, για να κάνει καριέρα ηθοποιού στο θέατρο, το ραδιόφωνο και το σινεμά.
Δεν τα κατάφερε αλλά έκανε μια γνωριμία που άλλαξε τη μοίρα της και τη μοίρα της χώρας της. Γνώρισε τον συνταγματάρχη Χουάν Περόν το 1944 σε μια φιλανθρωπική εκδήλωση στο Σαν Χουάν και παντρεύτηκαν τον επόμενο χρόνο.
Δυο χρόνια αργότερα ο Περόν γίνεται πρόεδρος της Αργεντινής. Κατά τη διάρκεια των επόμενων έξι χρόνων η Εύα Περόν απέκτησε δύναμη στα φιλο-Περονικά εργατικά σωματεία, μιλώντας για τα εργατικά δικαιώματα. Επίσης, διηύθυνε τα υπουργεία Εργασίας και Υγείας, ίδρυσε και διηύθυνε το φιλανθρωπικό Ίδρυμα Εύα Περόν, πάλεψε για τα δικαιώματα των γυναικών στην Αργεντινή και ίδρυσε και διηύθυνε το πρώτο γυναικείο πολιτικό κόμμα μεγάλης κλίμακας της χώρας,το Γυναικείο Περονικό Κόμμα.
Το 1951 η Περόν έγινε αντιπρόεδρος της Αργεντινής. Στον αγώνα αυτό έλαβε μεγάλη υποστήριξη από την πολιτική βάση των Περονικών, χαμηλόμισθους Αργεντινούς και μέλη της εργατικής τάξης γνωστών ως ντεσκαμισάντος, «χωρίς πουκάμισο». Εντούτοις, η αντιπολίτευση των στρατιωτικών και της υψηλής κοινωνίας σε συνδυασμό με την φθίνουσα υγεία της τελικά την ανάγκασαν να αποσύρει την υποψηφιότητά της.
Δεν ήταν λίγοι αυτοί που την περιφρονούσαν, ιδιαίτερα οι ανώτερες τάξεις της Αργεντινής αλλά και αυτοί που έβλεπαν την κυβέρνηση Περόν ως ένα απολυταρχικό και διεφθαρμένο καθεστώς.
Το 1952, λίγο πριν το θάνατό της από καρκίνο στην ηλικία των 33 ετών, η Εύα Περόν έλαβε από το Κογκρέσο της Αργεντινής τον επίσημο τίτλο του Πνευματικού Ηγέτη του Έθνους. Λέγεται ότι ήταν ο πρώτος άνθρωπος στην Αργεντινή που υπεβλήθη σε χημειοθεραπείες. Πρόσφατα δημοσιεύματα εφημερίδας αναφέρουν πως είχε υποβληθεί σε λοβοτομή, λίγο πριν το θάνατο της, για να γλυτώσει τους πόνους.
Λίγο πριν φύγει από τη ζωή είχε πει «Θα πεθάνω μα θα επιστρέψω και θα είμαι χιλιάδες».
Όταν η Εβίτα πέθανε, ο Περόν ταρίχευσε το πτώμα της και το εξέθεσε σε δημόσιο προσκύνημα, υπολογίζοντας ότι η απήχησή της στον λαό θα εξασφάλιζε την παραμονή του στην εξουσία. Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά τον θάνατό της το Βατικανό έλαβε 40.000 γράμματα που ζητούσαν να ανακηρυχθεί αγία. Πάντως, το ταριχευμένο πτώμα της Εβίτας δεν μπόρεσε να κρατήσει στην εξουσία τον Περόν, ο οποίος ανετράπη από στρατιωτικό πραξικόπημα το 1955. Το νέο καθεστώς θεώρησε το πτώμα της Εβίτας επικίνδυνο πολιτικό σύμβολο, εξ ου και αυτό εστάλη στην Ευρώπη. Η «σκαιώδης οδύσσεια» του πτώματος της Εβίτας τελείωσε το 1971, όταν αυτό επεστράφη στον Περόν, ο οποίος βρισκόταν στη Μαδρίτη· ο Περόν το πήρε μαζί του στην Αργεντινή, όταν επέστρεψε το 1974!
Πολλά είναι τα σαλόνια των σπιτιών της Αργεντινής που έχουν ακόμη κρεμασμένη τη φωτογραφία της. Ο θάνατος δεν επισκίασε τη φήμη της Εύας Περόν, το αντίθετο. Το φάντασμα της Εβίτας συνέχισε να πλανάται επί δεκαετίες πάνω από τον δημόσιο βίο της Αργεντινής.
