Date:
Άλλη μία «μαύρη» σελίδα στη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου. 15 Ιουλίου 1974, η μέρα που άνοιξε -για τα καλά- το δρόμο στην τούρκικη εισβολή.
Εκείνο το πρωινό της Δευτέρας τα τανκς από το στρατόπεδο της Κοκκινοτριμιθιάς θα έβγαιναν για μία αλλιώτικη «βόλτα». Έφθασε η ημέρα που το σχέδιο της Χούντας Αθηνών για ανατροπή του Προέδρου της Δημοκρατίας Εθνάρχη Μακαρίου θα έπαιρνε σάρκα και οστά.
Το ρολόι δείχνει 8:15 ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος υποδέχεται στο Προεδρικό ομάδα μαθητών από σχολεία της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου. Λίγο αργότερα ακούγονται κανονιοβολισμοί.
Ο Αρχιεπίσκοπος μένει ατάραχος μέχρι που ο υπασπιστής του, του προτείνει να φύγει. Εγκαταλείπει το Προεδρικό και κατευθύνεται προς το Μοναστήρι του Κύκκου. Εκεί ακούει ότι η Χούντα ανακοίνωσε ότι είναι νεκρός. Μεταφέρεται στην Πάφο όπου και ενημερώνει τον κυπριακό λαό μέσω τοπικού σταθμού ότι είναι ζωντανός.
Νίκος Σαμψών: Ο νέος “Πρόεδρος της Δημοκρατίας”
Η Χούντα έχει «πάρει» την Κύπρο στα χέρια της, ορίζει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον τότε βουλευτή Νικόλαο Σαμψών. Ο Σαμψών ορκίζεται “Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Κύπρου”, εκφωνεί και το διάγγελμα επί την ανάληψη των καθηκόντων του κηρύσσοντας στρατιωτικό νόμο, χωρίς όμως να προβεί σε διάλυση της Βουλής ή σε δίωξη πολιτικών προσώπων. Στη θέση αυτή θα παραμείνει για οκτώ ημέρες.
Η κατάσταση πυροδοτεί ακόμη περισσότερο τη διχόνοια που υπάρχει στο λαό με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι φονικές «φίλιες» συμπλοκές.
Φυγαδεύεται στο εξωτερικό ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος
Την επόμενη μέρα ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος φυγαδεύεται στη Μάλτα και απ’ εκεί στο Λονδίνο. Ήδη οι επόμενες μέρες προδιαγράφουν την ακόμη πιο τρομακτική συνέχεια. Η Τουρκία έχει ήδη αρχίσει να ετοιμάζεται.
Βράδυ 19ης Ιουλίου στα ναυτικά ραντάρ της Κύπρου αναγνωρίζονται τουρκικά πλοία ωστόσο παρά την ενημέρωση δεν αναγνωρίστηκε ο επιθετικός χαρακτήρας των στόχων.
Ήταν το προοίμιο ενός δράματος που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
