Σέρρες : Αυτός ο τόπος δεν θ’ αλλάξει ποτέ όσο εμείς οι πολίτες κολακεύουμε και επιβραβεύουμε ηγεσίες

Του Νίκου Φαλαγκάρα

Καλημέρα σας, αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι.

Κάτω ακριβώς από το γραφείο μου εδώ και καιρό (βρίσκεται ήδη προς το τέλος του) ο Δήμος κατασκευάζει ένα έργο ανάπλασης. Θα ήταν μικροψυχία και απαράδεκτος μηδενισμός να πούμε ότι δεν

Του Νίκου Φαλαγκάρα

είναι όμορφο και αναγκαίο. Αλλά, από την άλλη, θα ήταν στρουθοκαμηλισμός το να περιορίζουμε την πόλη στα λίγα τετραγωνικά του κέντρου της, ενώ η υπόλοιπη να έχει τα κακά της τα χάλια. Πολύ φοβάμαι ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει και μάλιστα στα μυαλά αυτών που διοικούν αυτή την πόλη.

Για του λόγου το αληθές παραθέτω απλώς τα εξής:

Προχθές λοιπόν το πρωί και λίγο προτού το συνεργείο πιάσει δουλειά, ήμουν στο μπαλκόνι του γραφείου. Βλέπω τον αρμόδιο επί των έργων αντιδήμαρχο να πλησιάζει και να καλημερίζει και να αναφωνεί με φανερή… μετριοφροσύνη: «Ε ρε τι πόλη φτιάχνουμε στους Σερραίους».

Δεν παρακολούθησα τη συνέχεια της κουβέντας, μπορεί και να μην υπήρξε, μπήκα μέσα και σκεφτόμουν τη μεγάλη κουβέντα του κ. αντιδημάρχου.

Μετά από μερικές ώρες κατέβαινα με το αυτοκίνητο την οδό Εθνικής Αντιστάσεως. Το αυτοκίνητο κυριολεκτικά χόρευε κυλώντας με μικρή ταχύτητα πάνω στο ανώμαλο οδόστρωμα.

Θυμήθηκα τη φράση του κ. αντιδημάρχου που τώρα αντηχούσε ειρωνικά. Θα περνάει κι ο ίδιος, σκεφτόμουν, το αυτοκίνητό του από τον ίδιο δρόμο (μακάρι να ήταν ο μοναδικός).

Τι να λέει κάθε φορά, όχι στους Σερραίους, αλλά στον εαυτό του;

Πόσο περήφανος αισθάνεται όταν πέντε χρόνια τώρα αυτός ο δρόμος καθώς και άλλοι επίσης μαθαίνουν… χορό στα αυτοκίνητα; Θα προσπαθήσει να βρει κάποιες δικαιολογίες. Όποιες και να είναι, θα είναι όλες έωλες και σαθρές.

Και τότε μου ήρθε στον νου το τραγούδι των Χατζιδάκι – Γκάτσου «Ο ΚΕΜΑΛ», ιδίως ο τελευταίος –απαισιόδοξος, αλλά γεμάτος αλήθεια- στίχος:

«Αυτός ο κόσμος δεν θ’ αλλάξει ποτέ».

Όχι γιατί είναι γραμμένο από τη Μοίρα ή τον Θεό, αλλά γιατί εμείς οι πολίτες γενικότερα με την ψήφο μας κολακεύουμε και επιβραβεύουμε ηγεσίες (σε όλα τα επίπεδα της πολιτικο-κοινωνικής μας ζωής) που επαίρονται για το έλασσον και το φαίνεσθαι.

Ενόσω θα συμβαίνει αυτό, ο στίχος του παραπάνω τραγουδιού θα είναι επίκαιρος και ακλόνητος.

anexartitos.gr