Σέρρες: «Έφυγε» η Φωτεινή Μπιτοπούλου, μια μαχήτρια της ζωής

Απεβίωσε την Δευτέρα και κηδεύτηκε την Τρίτη 31 Μαΐου 2022 μία μαχήτρια της ζωής, η συμπολίτισσά μας Φωτεινή Μπιτοπούλου, σε ηλικία 63 ετών.

Η νεκρώσιμη ακολουθία τελέστηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα, προεξάρχοντος του Πανοσ. Αρχιμανδρίτη Βαρθολομαίου, ηγουμένου της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους, πλαισιωμένου από άλλους έξι ιερείς.
Η μεταστάσα έχαιρε ιδιαιτέρας εκτιμήσεως και σεβασμού, γι αυτό στην νεκρώσιμη ακολουθία παρέστη μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας.

Δίπλα της μέχρι τελευταία στιγμή, στεκόταν ο σύζυγός της κ. Χρήστος Θαλάσσης, συνταξιούχος τραπεζικός υπάλληλος και εκκλησιαστικός Επίτροπος του Ιερού Ναού Αγίου Σπυρίδωνα και τα 4 παιδιά τους.
Η Φωτεινή Μπιτοπούλου έπασχε 16 χρόνια από μεταστατικό καρκίνο και όλο αυτό το διάστημα έδινε αγόγγυστα μάχη για την ζωή, βοηθώντας και διακονώντας όσο μπορούσε τον συνάνθρωπο και την εκκλησία.

Για τον αγώνα της και την υπομονή της μίλησε ο Βαρθολομαίος τονίζοντας ότι η Φωτεινή ήταν ένα παράδειγμα πιστού ανθρώπου, που εξέπεμπε το φως της Αναστάσεως του Χριστού. Όπως είπε, η δύναμη της ψυχής της, χάρη στην βοήθεια του Χριστού ήταν τέτοια ώστε οι γιατροί ζήτησαν από εκείνη να προετοιμάσει την οικογένειά της για τον επικείμενο θάνατό της και όχι το αντίθετο. Ήταν έτοιμη για το μοιραίο γεγονός με την πολύ συχνή Θεία Κοινωνία και την εξομολόγηση, χαρακτηριστικό κάθε πιστού ανθρώπου. Είπε δε χαρακτηριστικά, ότι άσχετα εάν την βλέπουμε σήμερα να κείτεται έτσι, φαινομενικά χωρίς ζωή, η ίδια νίκησε τον θάνατο και πέρασε στην αληθινή ζωή.

Κατόπιν ο π. Κων/ντίνος Μαλάκος εκφώνησε τον ακόλουθο επικήδειο εκ μέρους της πρεσβυτέρας του, Ελισσάβετ Χαρίτου, η οποία ήταν πολύ στενή φίλη της εκλιπούσης.

«Ως χρυσός εν χωνευτηρίω» δοκιμάστηκε σαν το χρυσάφι και έλαμψε.
Μέσα στην αναστάσιμη περίοδο διάλεξε ο Αναστάς Κύριος να την πάρει κοντά Του. Προχθές ήταν της Αγίας Υπομονής. Τι να πει κανείς για την Φωτεινή, το διαμάντι αυτό της υπομονής και της πίστεως! Την πολύαθλη σαν τον Ιώβ, Φωτεινή! Δεκαέξι χρόνια αγώνα, με δύναμη και χαμόγελο. Δεν γκρίνιαξε, δεν παραπονέθηκε, δεν είπε «γιατί». Αντιθέτως σαν να μην είχε αυτή πρόβλημα, ενδιαφερόταν για τα προβλήματα και την υγεία των άλλων. Κανείς δεν θα ξεχάσει το χαμόγελό της, ακόμη και την μέρα που έκανε χημιοθεραπείες, ακόμη και όταν πονούσε. «Πονάς τώρα Φωτεινή;» «Δεν σταμάτησα να πονάω εδώ και χρόνια. Όμως το έχω συνηθίσει. Δόξα τω Θεώ. Κάθε πρωί που ξυπνάω ευχαριστώ τον Θεό που μπορώ και περπατάω, και κάνω τις δουλειές μου και δεν είμαι στο κρεβάτι. Χαίρομαι την κάθε στιγμή. Ζω την κάθε ημέρα σαν να ήταν η τελευταία. Δεν ασχολούμαι με ανούσια πράγματα και δεν στεναχωριέμαι με τα ασήμαντα»

Και όντως χαιρόταν την ζωή. Χαιρόταν την οικογένειά της και ιδιαίτερα τα χαριτωμένα εγγονάκια της και ευχαριστούσε τον Θεό γι αυτά. Χαιρόταν πολύ και τα προσκυνήματα που κάναμε σε διάφορα μοναστήρια.
Η μεγάλη της χαρά όμως ήταν η Θεία Κοινωνία. «Αυτή με κρατάει στην ζωή» έλεγε. Τόσα χρόνια τώρα, ακόμη και εν μέσω πανδημίας, ποτέ δεν έχασε την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, καθώς και την Θεία Λειτουργία των μεγάλων εορτών. Και πάντα κοινωνούσε «Σώμα και Αίμα Χριστού».
Μεγάλο αγώνα έκανε και με την διατροφή της. Ήταν θαυμαστή η άσκηση και η εγκράτειά της.
Πάντα θα θυμόμαστε επίσης, τις συμβουλές της. «΄Ο,τι και να συμβεί, να μην το βάζεις κάτω. Θα το ξεπεράσω, να λες». Διδάγματα που αφήνει σε μας, που έχουμε να ξεπεράσουμε τα τόσα προβλήματα της ζωής μας.

Πριν από λίγες ημέρες κοινώνησε για τελευταία φορά των Αχράντων Μυστηρίων «εις εφόδιον ζωής αιώνιον». «Έχω εξοικοιωθεί με τον θάνατο» μας είπε κάποια στιγμή. «Δεν θέλω να πονέσω άλλο. Να πάρω μια αναπνοή και να φύγω». Και έτσι έγινε. Ελεύθερη από κάθε βάρος πέταξε η ψυχή της και βαδίζει πλέον την μακαρία οδό, για να πάει εκεί όπου της έχει ετοιμαστεί «τόπος αναπαύσεως», «μετά των αγίων και δικαίων».
Στον καλό της σύζυγο, που στάθηκε βράχος κοντά της, στα αγαπημένα της παιδιά και εγγόνια, στην αδελφή της που της συμπαραστάθηκε πολύ, καθώς και σε όλους εμάς, αφήνει παρακαταθήκη την πίστη της στον Θεό, την Παναγία και τους Αγίους, την αγωνιστικότητά της, την υπομονή της, την αισιόδοξη αντιμετώπιση της ζωής.
Καλό παράδεισο Φωτεινή! Χριστός Ανέστη! Ο θάνατος νικήθηκε! Ζητούμε την ευχή σου»!

Πηγή: eproodos.gr