Σέρρες : Εις μνήμην Σωτήρη Μορφακίδη….

Εις μνήμην Σωτήρη Μορφακίδη

Στα μέσα Δεκεμβρίου έφυγε από τη ζωή ο Σωτήρης Μορφακίδης. Για όλους εμάς που αγαπήσαμε τον Κινηματογράφο πέρα από τα όρια του πάθους, ο Σωτήρης υπήρξε μια εμβληματική φυσιογνωμία.

Ένα πρόσωπο συνυφασμένο με τις “κινηματογραφικές δεκαετίες” του ΄60, του ΄70, του ΄80 αλλά και των χρόνων που τις ακολούθησαν.

Είχε ξεκινήσει το μυθικό του ταξίδι πολύ νέος ακόμη, στήνοντας μια πρώτη κινηματογραφική μηχανή σε κάποιο σκοτεινό καφενείο του χωριού Γάζωρος απ΄ όπου και καταγόταν για να συνεχίσει στα χρόνια της στρατιωτικής του θητείας στο Σώμα του Μηχανικού, περιφερόμενος σε διάφορα στρατόπεδα, προσφέροντας την κινηματογραφική ψυχαγωγία.

Με την απόλυσή του και ύστερα από τη μετακόμισή του στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 στην πόλη των Σερρών, ο Σωτήρης Μορφακίδης ξεκίνησε και επίσημα πλέον επαγγελματικά την ενασχόλησή του ως χειριστής κινηματογραφικής μηχανής, επάγγελμα που στην εποχή μας έχει πλέον εκλείψει, και για 20 χρόνια πρώτα στο κινηματοθέατρο “Αστέρια” και στη συνέχεια στα “Τιτάνια”, την “Άνεση”, το “Παλλάς”, το “Θερινό Σινεμά”, με κατάληξη τον κινηματογράφο “Κρόνιο”, σε αγαστή συνεργασία (με έναν άλλο φανατικό “θεράποντα” του σελιλόιντ, τον Αριστείδη Τζιάρα), απ΄ όπου και τερμάτισε το επάγγελμά του παίρνοντας σύνταξη.

Υπήρξε ένας συνετός, φίλεργος και καλοσυνάτος επιχειρηματίας που λίγα χρόνια πριν χτυπήθηκε από τη μοίρα που του στέρησε την παρουσία της αγαπημένης του κόρης Λεφαινιώς, πράγμα από το οποίο δεν συνήλθε σχεδόν ποτέ.

Το 2009 η κινηματογραφική Ένωση Β. Ελλάδος τον τίμησε για τη μακρόχρονη προσφορά του στον κινηματογράφο σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του “Αριστοτέλειου” στη Θεσσαλονίκη.

Έφυγε πλήρης ημερών αφήνοντας στο φιλοθέαμον κοινό των Σερραίων τις πιο καλές νοσταλγικές αναμνήσεις και στην οικογένειά του αλλά και σε όλους εμάς που τον γνωρίσαμε από κοντά και συνεργαστήκαμε μαζί του, την εσαεί κληρονομιά της μνήμης του.

Βασίλης Τζανακάρης