Ένα στερνό αντίο στον Δάσκαλο και Άνθρωπο (με κεφαλαία γράμματα), Ηλία Ράντο, από τον φιλόλογο Ιωάννη Κιορίδη
“Δάσκαλε, τα λίγα αυτά λόγια βγαίνουν μέσα από την ψυχή μας και δεν μπορούν να ξεπληρώσουν όσα έκανες για τον Νικολάκη μας και για μας…
Δεν θα σταθούμε καθόλου στον αγώνα που έκανες ξεκινώντας από το μικρό χωριό σου, με εφόδιο την αγάπη των γονιών σου,
για να γίνεις Δάσκαλος…
Δεν θα σταθούμε στον αγώνα σου ως οικογενειάρχη και παππού…ούτε στις βραβεύσεις σου από την Ακαδημία Αθηνών και στην ευδόκιμη υπηρεσία σου ως Δασκάλου στη Δημόσια Εκπαίδευση…
Θα σου πούμε μόνο πως εσύ έφερες την Ειδική Αγωγή στις Σέρρες και χάρη σε σένα έμαθαν γράμματα τα παιδιά μας, βγήκαν από την αφάνεια και σήκωσαν με περηφάνεια το μέτωπο…
Δεν θα ξεχάσουμε τον Νικολάκη στα κάγκελα του σχολείου, να μην θέλει να μπει μέσα (στην Α’ Δημοτικού) και συ να του λες: Τι καλός που είσαι σήμερα, Νικολάκη!
Δεν θα ξεχάσουμε το έργο σου εκεί στη μικρή αίθουσα του Τμήματος Ένταξης του 5ου ΔΣ Σερρών…
Το βιβλίο σου ‘‘Έτσι Γράφω και Διαβάζω” που μας χάρισες http://iliasrantos.gr αλλά και τις φωτοτυπίες που αφειδώς μας μοίραζες για να μας βοηθήσεις…
Σε ευγνωμονούμε για όλα…
Είσαι παράδειγμα, φίλε! Ανιδιοτέλειας, προσφοράς, αγάπης για τους μαθητές, ιδίως για αυτούς με αναπηρία, παράδειγμα ήθους…
Πορεύου ήσυχος στο Φως! Εκεί στη Γειτονιά των Αγγέλων θα σε συντροφεύουν τα καθαρά πρόσωπα, οι καρδιές και τα χαμόγελα των παιδιών μας που τόσο αγάπησες…
Σε χαιρετούμε με μία φωτογραφία παρέλασης με τον Νικολάκη μας. Ευθυτενής, λεβέντης, ωραίος ως Έλλην, δίπλα στο χαρούμενο παιδί μας…
ΥΓ: Η εκπαιδευτική κοινότητα των Σερρών επιβάλλεται (το λιγότερο) να θεσπίσει κάποιο βραβείο ή υποτροφία στη μνήμη του μακαριστού Ηλία και επίσης να δώσει το όνομά του στο ΔΣ του 5ου Σερρών…”
