Σέρρες: Πινακίδες για το Ιστορικό, της εκπαίδευσης στον Σκοπό και του Σχολείου στον Νέο Σκοπό – Δυνατότητα επίσκεψης
Σήμερα, Τετάρτη 23 Απριλίου 2025, τοποθετήθηκαν στο διάδρομο, δεξιά και αριστερά της εισόδου του Δημοτικού Σχολείου Νέου Σκοπού, δύο πινακίδες διαστάσεων 6.00 μ. μήκος επι 1.70 μ. ύψος η κάθε μία.
Με χρήση κειμένων και φωτογραφιών, πρώτη πινακίδα αναφέρεται στην ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ και η δεύτερη στην ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΝΕΟ ΣΚΟΠΟ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΟ ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.
Οι κάτοικοι της κωμόπολης του Σκοπού, στην Ανατολική Θράκη, θέλοντας να διατηρήσουν την Ελληνικότητά τους προσπάθησαν, με τις δικές τους δυνάμεις, χωρίς την συνδρομή του Οθωμανικού κράτους, να οργανώσουν την Εκπαίδευση στα Ελληνικά Γράμματα των νηπίων, των παιδιών, των νέων και αργότερα των μεγάλων.
Το 1810 ιδρύουν την «Ελληνική Σχολή Σκοπού», η οποία αποτέλεσε τον πρώτο πνευματικό πυρήνα της περιοχής των Σαράντα Εκκλησιών, όπου αντίστοιχη Σχολή ιδρύθηκε 23 χρόνια αργότερα, το 1833. Παράλληλα λειτουργούσαν «Σχολεία-Σπίτια» μόνο για κορίτσια ή αγόρια, και το «Κοινόν Σχολείον». Το 1868 ανεγείρεται το κτήριο της Ελληνικής Σχολής με τρεις αίθουσες διδασκαλίας και ένα γραφείο. Το 1872 ανεγείρεται το«Αλληλοδιδακτικόν Σχολείον», το οποίο, εκτός από αίθουσες διδασκαλίας, διέθετε και μεγάλη αίθουσα για θεατρικές παραστάσεις. Το 1878 ανεγείρεται το «ΕλληνικόνΠαρθεναγωγείον». Ιδρύονται και λειτουργούν«Νυκτερινό Σχολείο» για τους μεγάλους στην ηλικία και «Ιδιωτικό Νηπιαγωγείο».
Κατά την εποχή του «Χρυσού έτους του Σκοπού, 1910» τα εκπαιδευτήριά του παρουσίαζαν την εξής εικόνα: Αστική Σχολή 560 μαθητές 8 διδάσκοντες, Νηπιοπαρθεναγωγείο 300 μαθητές 4 διδάσκοντες, ΣΥΝΟΛΟ 860 μαθητές 12 διδάσκοντες, Ελληνικός πληθυσμός 6.200, ήτοι 14% ο μαθητικός πληθυσμός του Σκοπού.Τη φροντίδα για τα σχολικά ζητήματα είχε η «Σχολική Εφορία», που την αποτελούσαν τέσσερις έγκριτοι και ευυπόληπτοι πολίτες της κωμόπολης, που εκλέγονταν από τους κατοίκους και διοριζόταν από τον Μητροπολίτη.Τα έξοδα μισθοδοσίας του διδακτικού προσωπικού και λειτουργίας των Σχολείων βάραιναν κατά κύριο λόγο τα οικονομικά της Εκκλησίας.
Τον Σεπτέμβριο του 1915 διατάσσεται ο εκτοπισμός των κατοίκων πέντε χωριών της περιοχής, μεταξύ των οποίων και του Σκοπού. Έξι πρόκριτοι του Σκοπού σφάζονται και όλοι οι κάτοικοι, περί τις 6000, εκτοπίζονται σε μια «πορεία θανάτου», που κράτησε 3-3,5 χρόνια. Με το τέλος του «Μεγάλου Πολέμου» επέστρεψαν στον Σκοπό περίπου οι μισοί. Τίποτα δε σώθηκε από την υλική περιουσία των Σχολείων.
Μετά την Μικρασιατική καταστροφή αποφασίζεται η ανταλλαγή των πληθυσμών και οι πρώτοι πρόσφυγες από τον Σκοπό Ανατολικής Θράκης εγκαθίστανται στον λόφο όπου κτίστηκε ο Νέος Σκοπός Σερρών, στα μέσα Σεπτεμβρίου του 1923. Το πρώτο Σχολείο λειτουργεί μέσα στην ξύλινη εκκλησία του Αγίου Δημητρίου. Τον Σεπτέμβριο του 1924 θεμελιώνεται το τετραθέσιο διδακτήριο. Η συνολική δαπάνη ήταν 800.000δραχμές, από τις οποίες τις 500.000 διέθεσαν άμεσα, ώστε να ξεκινήσει το έργο, οισύλλογοι: ΣκοπηνώνΣικάγου «ΝΕΟΣ ΣΚΟΠΟΣ», Αγαθοεργός Αδελφότης Κυριών του Σικάγου «Η ΕΛΠΙΣ», Νέας Υόρκης «ΟΡΦΕΥΣ», Φιλανθρωπικός Σύνδεσμος Κυριών και δεσποινίδων «Ο ΣΚΟΠΟΣ» της Νέας Υόρκης. Το Ελληνικό Κράτος συνεισέφερε σταδιακά 200.000 δρχ. Οι κάτοικοι, επίσης, συνέβαλλαν με προσωπική εργασία για το άνοιγμα των θεμελίων, τη μεταφορά των οικοδομικών υλικών, την ανέγερση του κτηρίου. Οι ομογενείς συνεχίζουν να στέλνουν δωρεές για τον εφοδιασμό του Σχολείου με ό,τι πιο σύγχρονο σε όργανα και εξοπλισμό.
Με την κήρυξη του πολέμου τον Οκτώβριο του 1940 το σχολείο κλείνει και το 1941 η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη προσαρτώνται στη Βουλγαρία. Το σχολείο στο εξής λειτουργεί με Βούλγαρους δασκάλους, ενώ η Θεία Λειτουργία τελείται στη βουλγαρική γλώσσα. Στις 3 Οκτωβρίου του 1941 οι Βούλγαροι συλλαμβάνουν 18 παλληκάρια, τα βασανίζουν μέσα στο Σχολείο και, στη συνέχεια, τα σκοτώνουν στην αυλή του Σχολείου. Στις 3 Μαρτίου του 1942 το Σχολείο καίγεται μαζί με τον ανεκτίμητο εξοπλισμό του. Μετά τη Βουλγαρική κατοχή τον Νοέμβριο του 1944 για πρώτη φορά οι μαθητές κάνουν μάθημα στα μαγαζιά της πλατείας. Το 1945 αρχίζουν οι εργασίες αναστήλωσης του κτηρίου, οι οποίες ολοκληρώθηκαν το 1950. Στην ανακατασκευή του κτιρίου συνέβαλλαν οι Σύλλογοι ΣκοπηνώνΣικάγου, «ΝΕΟΣ ΣΚΟΠΟΣ», Αγαθοεργός Αδελφότης Κυριών του Σικάγου «Η ΕΛΠΙΣ», Νέας Υόρκης «ΟΡΦΕΥΣ», το Σχέδιο Μάρσαλ ( περίπου το 75% της συνολικής δαπάνης), το Ελληνικό Κράτος, η Κοινότητα, οι κάτοικοι με προσφορά εθελοντικής εργασίας και προαιρετικές εισφορές. Οι ομογενείς από τις Η.Π.Α. συνεχίζουν τις προσφορές τους για τη βελτίωση, τον εξοπλισμό του σχολείου και την στήριξη των μαθητών με σχολικά είδη, είδη υπόδησης και συσσίτια. Το κτήριο του Σχολείου χρησιμοποιήθηκε, επίσηςδιαχρονικά, για ανάγκες της τοπικής κοινωνίας όπως για την διοργάνωση αποκριάτικων χορών, θεατρικών παραστάσεων, κινηματογραφικών προβολών. Στην αυλή του Σχολείου, τέλος, οργανώνονταν γυμναστικές επιδείξεις.
Την γενική επιμέλεια του περιεχομένου και της σύνθεσης των πινακίδων είχε ο καθηγητής Αριστοτέλης Νανιόπουλος, την γραφιστική επεξεργασία και την υλοποίησητων πινακίδων η εταιρεία TETRAGONκαι την κάλυψη της δαπάνης ο DESMOSOFSKOPOS.
Στόχος της τοποθέτησης των Πινακίδων είναι να διατηρηθεί η ιστορική μνήμη και το παράδειγμα που αναδεικνύεται.
Το κτήριο του Δημοτικού Σχολείου θα είναι ανοικτό την Κυριακή 27/4, στις ώρες 11.00 – 13.00 προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα, σε όσους επιθυμούν να επισκεφθούν τα νέα αποκτήματα του Δημοτικού Σχολείου, Τις ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ και την νέα ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΣΑΒΒΑΣ.