Σήμερα στην πόλη μας σκοτείνιασε νωρίς. Το ίδιο και στην καρδιά μας. Σε έναν χώρο που είναι συνυφασμένος με την χαρά και την δημιουργία, εκτυλίχθηκε η πράξη του δράματος που μας οδήγησε στον απόλυτο θρήνο. Είμαστε συγκλονισμένοι και συντετριμμένοι. Ένα «γιατί» πνίγεται από τον ασυγκράτητο λυγμό μας. Είναι άδικο. Είναι πέρα από τα όρια μας. Ο νους μας πάει στους γονείς του μικρού Βασίλη. Συμπάσχουμε και θρηνούμε για τον αδόκητο χαμό του. Τα λόγια δεν μπορούν να αποδώσουν αυτό που νιώθουμε.
Καλό μας παιδί,
Στὸ ταξίδι ποὺ σὲ πάει
ὁ μαῦρος καβαλλάρης,
κύτταξε ἀπ᾿ τὸ χέρι του,
τίποτε νὰ μὴν πάρεις.