Σέρρες : Υπάρχουν και Σύνταγμα και νόμοι! Υπάρχουν για σένα και για μένα, όχι για τους δανειστές

του Θεόδωρου Καστρινού

Τι στο καλό θα κάνουν οι δανειστές αυτά τα ακίνητα;

Μετά την αποκάλυψη της μεταβίβασης 10.119 ακινήτων του ελληνικού δημοσίου στην Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΥΠ), γνωστή και ως “Υπερταμείο”, με τρόπο μυστικό και δόλιο, ώστε να μην γίνει άμεσα κατανοητό σε πολλούς ποιά ακίνητα μεταβιβάσθηκαν παρά μόνο σε λίγους και μυημένους, δημοσιεύοντας την απόφαση μεταβίβασης σε ΦΕΚ 84 σελίδων μόνο Κωδικούς Αριθμούς Εθνικού Κτηματολογίου (ΚΑΕΚ).

Κοινό χαρακτηριστκό μεταξύ των 10.119 ακινήτων είναι ότι ένας μεγάλος αριθμός αφορούν δημόσια κτίρια στα οποία στεγάζονται δημόσιες, περιφερειακές ή δημοτικές υπηρεσίες, κτίρια ιδιαίτερης ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξιας, μουσεία, μεγάλες εκτάσεις στα όρια ή και εντός μεγάλων πόλεων των πρώην στρατοπέδων και φυσικά διάσπαρτα εντός σχεδίου πόλης, αδόμητα ή δομημένα οικόπεδα.

Ενδεικτικά στην πόλη των Σερρών ανάμεσα στα σαράντα (40) δημόσια ακίνητα που μεταβιβάσθηκαν στο Υπερταμείο, είναι η παλιά Μητρόπολη της πόλης ο Ι.Ν. Αγίων Θεοδώρων, το Μουσείο Σερρών Μπεζεστένι στην Πλατεία Ελευθερίας, το Διοικητήριο στον πεζόδρομο της Μεραρχίας, το δημόσιο ΚΤΕΟ στην οδό Φλωρίνης, η παλιά Καπναποθήκη και το κτίριο της Πυροσβεστικής στην οδό Μεραρχίας, οι κατοικίες των Αξιωματικών του Στρατού στην οδό Νικ. Πλαστήρα, τα τζαμιά Τζιντζιρλί και Κοτζά Μουσταφά Πασά, η Πλατεία του πρώην στρατιωτικού Φούρνου στην οδό Γ . Παπανδρέου, το πρώην στρατόπεδο ΚΟΛΟΚΟΤΡΏΝΗ, η αποθήκη Πυρομαχικών σήμερα Ιππικός Όμιλος, οι μεγάλες εκτάσεις γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας με τις κτιριακές εγκαταστάσεις της παλιάς Γεωργικής Σχολής και του Ινστιτούτου Βάμβακος, οικόπεδα με κατοικίες που παραχωρήθηκαν ως παρακολουθήματα γεωργικού κλήρου, για την αποκατάσταση προσφύγων και διάφορα άλλα.

Να σημειώσουμε εδώ ότι, αυτά τα ακίνητα αποτελούν ένα πρώτο δείγμα, αφού αφορούν μόνο στην πόλη των Σερρών και στους οικισμούς πέριξ της πόλης κι αυτό γιατί εκεί ολοκληρώθηκε το Κτηματολόγιο, έχει οριστικό πίνακα Ιδιοκτητών και ΚΑΕΚ ακινήτων. Αυτό σημαίνει ότι ο κατάλογος θα εμπλουτίζεται, όσο θα ολοκληρώνεται το Κτηματολόγιο και στον υπόλοιπο νομό.

Γεννάται, εύλογα, σε πολλούς το ερώτημα:
“τι θα κάνουν με αυτά τα ακίνητα;
θα τα πουλήσουν;
θα τα νοικιάσουν;
θα γκρεμίσουν τα παλιά κτίρια, για να κτίσουν πολυκαταστήματα, γραφεία, διαμερίσματα;”

Κι επειδή κατηγορηθήκαμε ότι, “διαστρεβλώνουμε την πραγματικότητα” και “προσποιούμαστε ότι αγνοούμε την διαφορά μεταξύ ΤΑΙΠΕΔ και ΕΕΣΥΠ” και “το αντιπολιτευτικό μας μένος, μας έχει κάνει να πάρουμε διαζύγιο από την πραγματικότητα” και ούτε “έχουμε αντιληφθεί το διαφορετικό πνεύμα αξιοποίησης των ακινήτων, από την σημερινή κυβέρνηση” ΣΥΡΙΖ-ΑΝΕΛ και “είμαστε απελπισμένοι”,

θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα, παραμένοντας στη πόλη μας, στας Σέρρας, αναφέροντας με πολύ λίγα λόγια το παράδειγμα της “περιπέτειας” του ακινήτου της Αστυνομικής Διεύθυνσης.

Είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, αλλά και μπούσουλας συνάμα, (αυτό, μαζί και με τα 28 ακίνητα του ελληνικού δημοσίου από όλη την Ελλάδα, που ξεπουλήθηκαν το 2014, από το ΤΑΙΠΕΔ -θυγατρική πλέον της ΕΕΣΥΠ-ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ- στην Ανώνυμη Εταιρεία Επενδύσεων Ακινήτων της EUROBANK), για το πως οι δανειστές μας εννοούν την “αξιοποίησης” τους και επομένως με αυτό τον τρόπο θα τα διαχειριστούν αύριο.

Το ελληνικό δημόσιο είχε στην κυριότητα του, στο Κεντρικό Πάρκο των Σερρών ένα οικόπεδο και ήθελε -σαν καλός διαχειριστής της δημόσιας περιουσίας μέσα στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας, με τις νομικές δεσμεύσεις των μνημονίων και την δεδομένη υποτέλεια στους δανειστές της- να το αξιοποιήσει.

Το έδωσε αντιπαροχή σε μια εργολαβική, κατασκευαστική εταιρεία και συμφώνησαν να κτιστούν δύο οικοδομές.
Το ελληνικό Δημόσιο θα ελάμβανε ως αντιπαροχή την μία οικοδομή.

Η άλλη θα αποτελούσε το εργολαβικό αντάλλαγμα για την εταιρεία που θα τις κτίσει.

Η εργολάβος εταιρεία πούλησε τα διαμερίσματα της οικοδομής της.

Το ελληνικό δημόσιο, η Κυβερνηση παραχώρησε ολόκληρη την οικοδομή της, για να στεγαστεί η Αστυνομική Διεύθυνση Σερρών.

Το ελληνικό δημόσιο (η Κυβέρνηση), για να “αξιοποιήσει” την περιουσία του, μεταβίβασε την οικοδομή που στεγάζει την Αστυνομική Διεύθυνση Σερρών στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ).
Κι αυτό με την σειρά του για να το “αξιοποιήσει” ακόμα περισσότερο, ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΕΙ το ακίνητο ξεπουλώντας το σε κάποια ΑΕ Εταιρεία Επενδύσεων Ακινήτων, της EUROBANK.

Παράλληλα, όμως, η ίδια η εταιρεία που αγόρασε το ακίνητο (στην αντικειμενική κι όχι την εμπορική του αξία, φυσικά), θέτει ως όρο να το νοικιάζει στην ίδια υπηρεσία, που στεγάζεται ήδη σ’ αυτό, για 20 χρόνια, κερδίζοντας σ’ αυτά τα χρόνια της μίσθωσης, ΤΟΣΑ κι άλλα ΤΟΣΑ από το ποσό της αγοράς και φυσικά στο τέλος της μένει και το οικόπεδο με το κτίριο.

Αυτό κάποιοι το λένε “αξιοποίηση”, άλλοι “χαμηλού ρίσκου και υψηλής απόδοσης επένδυση” και για κάποιους άλλους, “είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε!”.

Ο τρόπος “αξιοποίησης” του ακινήτου της Αστυνομικής Διεύθυνσης Σερρών, φανερώνει τις πραγματικές διαθέσεις των δανειστών και όλων των Οργάνων της ΕΕΣΥΠ-ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ, για την “τύχη” που θα έχουν τα όσα ακίνητα του ελληνικού δημοσίου τους μεταβιβαστούν προς “αξιοποίηση”.

Κι αυτό θα γίνει ανεξάρτητα του όποιου “διαφορετικού πνεύματος” και των όποιων “καλών προθέσεων”, της όποιας ελληνικής κυβέρνησης, όσο αυτή θα αποδέχεται τις μνημονιακές δεσμεύσεις και πολιτικές των δανειστών.

Αν στα παραπάνω συνυπολογίσουμε ότι, η εποπτεία και η οριστική απόφαση για την “τύχη” των, μεταβιβασθέντων στο Υπερταμείο, ακινήτων, βρίσκεται στην αρμοδιότητα του Εποπτικού Συμβουλίου της ΕΕΣΥΠ, δηλαδή ενός οργάνου, το οποίο ελέγχεται απόλυτα από τους δανειστές και έχοντας απέναντι τους, απόλυτα ελεγχόμενες και πρόθυμες κυβερνήσεις, τότε καταλαβαίνει κάποιος ότι μάλλον όλα είναι πιθανά να συμβούν.

Από το να ρευστοποιηθούν, να εκμισθωθούν, να δοθούν σε ιδιωτικές εταιρείες με χρήση τελών ή εισιτηρίων (βλέπε διόδια αυτοκινητοδρόμων ή εισιτήρια για είσοδο σε μουσεία κ.ά.), όπως άλλωστε ορίζει ο 4336/2015 νόμος του 3ου μνημονίου και ναι, ακόμα και η οικοδόμηση πλατειών με την ανέγερση εμπορικών κέντρων και άλλων επιχειρηματικών σχεδίων.

Δεν είναι άλλωστε ξένα στους Σερραίους όλα αυτά. Ας θυμηθούμε ξανά τα σχέδια των πρώην δημάρχων Σερρών για το Εμπορικό Κέντρο, με τα γραφεία, με τα υπόγεια Πάρκινγκ αυτοκινήτων και τον πύργο με τα περιστρεφομενα Καφέ στην Πλατεία Εμπορίου (το όραμα του κου Βλάχου), καθώς επίσης κάτι παρόμοιο -χωρίς πύργο- στην Πλατεία Κρονίου (όραμα του κου Μωϋσιάδη).

Τι είπατε; Υπάρχουν και Σύνταγμα και νόμοι! Ναι, υπάρχουν για σένα και για μένα, όχι για τους δανειστές.