Στ. Καλαφάτης: Καμιά ανοχή σε παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων

«Οι Έλληνες στεκόμαστε απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις με εθνική αυτοπεποίθηση, ενωμένοι και αποφασισμένοι να κάνουμε ό,τι χρειαστεί για την προστασία των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων», τονίζει ο Γενικός Γραμματέας της Κ.Ο. της Ν.Δ., βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης Σταύρος Καλαφάτης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Παρασκήνιο και το δημοσιογράφο Γιώργο Ευγενίδη. Και συμπληρώνει: «Καταστήσαμε σαφές ότι θέλουμε το διάλογο, αλλά με σεβασμό στις αρχές της καλής γειτονίας και στη βάση του Διεθνούς Δικαίου. Δεν πρόκειται όμως να δείξουμε καμιά ανοχή σε παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων».

Ο Στ. Καλαφάτης επισημαίνει ότι «οι παρανοϊκές αποφάσεις του Ερντογάν –διότι είναι παρανοϊκό να ισχυρίζεται ότι η χώρα του συνορεύει με τη Λιβύη- προκάλεσαν έντονη διεθνή αντίδραση», υπογραμμίζει ότι «η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών είναι η μόνη διαφορά μας με την Τουρκία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο». Και προσθέτει: «Δεν έχουμε εκεί, ούτε συνοριακές, ούτε άλλες διαφορές. Συνεπώς προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης -όπως τόνισε ο Πρωθυπουργός Κυριακός Μητσοτάκης- μπορεί να γίνει μόνο για τις θαλάσσιες ζώνες. Και μάλιστα για μια ενιαία οριοθέτηση που θα ξεκινά από τον Έβρο και θα καταλήγει στα ανατολικά όρια της υφαλοκρηπίδας του Καστελλόριζου. Για να γίνει, ωστόσο, αυτό χρειάζεται κοινό συνυποσχετικό, το κοινό συνυποσχετικό προϋποθέτει διάλογο μεταξύ των δύο χωρών και διάλογος δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς εγκατάλειψη των τουρκικών προκλήσεων. Θα είναι προφανώς μια θετική εξέλιξη. Ακόμη και τότε, όμως, τίποτε δεν μπορεί να προεξοφλείται, καθώς η διαδικασία αυτή δοκιμάστηκε και τορπιλίστηκε πολλές φορές έως τώρα από την Άγκυρα».

Τεκμηριώνοντας την επισήμανση αυτή ο Στ. Καλαφάτης επικαλείται τις διερευνητικές επαφές της περιόδου 2002-2004, παραπέμπει στις αποκαλύψεις του τότε Πρωθυπουργού Κ. Σημίτη και σημειώνει: « Οι Τούρκοι είχαν βάλει στο τραπέζι, ακόμη και τους ισχυρισμούς τους για δήθεν γκρίζες ζώνες. Απαιτούσαν ταυτόχρονα, πριν αρχίσει η συζήτηση για τη σύνταξη συνυποσχετικού να παραιτηθεί η Ελλάδα -και μάλιστα με διεθνή συμφωνία- του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών της υδάτων στο Αν. Αιγαίο. Απαιτούσαν επιπλέον η κοινή προσφυγή να αφορά μόνο το Αιγαίο, ώστε να εξαιρεθεί το Καστελλόριζο και να εξεταστεί σαν μεμονωμένο και απομονωμένο νησί που δεν έχει –όπως διατείνονται- κανένα δικαίωμα στις θαλάσσιες ζώνες».

Σχετικά με τον νέο εκλογικό νόμο, ο Στ. Καλαφάτης τονίζει ότι «επιδιώκουμε μια ισορροπία ανάμεσα στην αρχή για αναλογική εκπροσώπηση των πολιτικών δυνάμεων και την ανάγκη συγκρότησης αυτοδύναμων κυβερνήσεων» και καταλήγει: «Εάν η πρότασή μας δεν γίνει δεκτή είναι προφανές πως στο τέλος της τετραετίας θα έχουμε διπλές εκλογές».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης:

Ο Κυρ. Μητσοτάκης έθεσε και στις ΗΠΑ την τουρκική προκλητικότητα επί τάπητος. Στην πραγματικότητα, όμως, υπάρχει κάτι που να σταματά τον κ. Ερντογάν;

Οι παρανοϊκές αποφάσεις του Ερντογάν –διότι είναι παρανοϊκό να ισχυρίζεται ότι η χώρα του συνορεύει με τη Λιβύη- ύστερα από την ψύχραιμη και αποφασιστική κινητοποίηση της Κυβέρνησης, προκάλεσαν την αντίδραση της Ε.Ε., των ΗΠΑ, της Ρωσίας, του Ισραήλ, της Αιγύπτου ακόμη και του Λιβυκού Κοινοβουλίου. Κινητοποίησαν τις μεσογειακές χώρες και επέσπευσαν κοινές -στρατηγικής σημασίας- πρωτοβουλίες, όπως η υπογραφή της συμφωνίας για τον EastMed και η πενταμερής του Καϊρου. Καταστήσαμε, ταυτόχρονα, σαφές ότι θέλουμε το διάλογο, αλλά με σεβασμό στις αρχές της καλής γειτονίας και στη βάση του Διεθνούς Δικαίου. Και βέβαια δεν πρόκειται –το τόνισε ο Πρωθυπουργός και στον Αμερικανό Πρόεδρο- να δείξουμε καμιά ανοχή σε παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Οι Έλληνες -και είναι μείζονος σημασίας- στεκόμαστε απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις με εθνική αυτοπεποίθηση, ενωμένοι και αποφασισμένοι να κάνουμε ό,τι χρειαστεί για την προστασία των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Πρέπει να αποδαιμονοποιήσουμε την επιλογή της Χάγης, γνωρίζοντας ότι, αν προσφύγουμε εκεί, ίσως και να μην ικανοποιηθούμε 100%;

Η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών είναι η μόνη διαφορά μας με την Τουρκία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Δεν έχουμε εκεί, ούτε συνοριακές, ούτε άλλες διαφορές. Συνεπώς προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης -όπως τόνισε ο Πρωθυπουργός Κυριακός Μητσοτάκης- μπορεί να γίνει μόνο για τις θαλάσσιες ζώνες. Και μάλιστα για μια ενιαία οριοθέτηση που θα ξεκινά από τον Έβρο και θα καταλήγει στα ανατολικά όρια της υφαλοκρηπίδας του Καστελλόριζου. Για να γίνει, ωστόσο, αυτό χρειάζεται κοινό συνυποσχετικό, το κοινό συνυποσχετικό προϋποθέτει διάλογο μεταξύ των δύο χωρών και διάλογος δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς εγκατάλειψη των τουρκικών προκλήσεων. Θα είναι προφανώς μια θετική εξέλιξη. Ακόμη και τότε, όμως, τίποτε δεν μπορεί να προεξοφλείται, καθώς η διαδικασία αυτή δοκιμάστηκε και τορπιλίστηκε πολλές φορές έως τώρα από την Άγκυρα. Μην ξεχνάμε ότι, στις διερευνητικές επαφές της περιόδου 2002-2004, όπως έχει αποκαλύψει ο τότε Πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, οι Τούρκοι είχαν βάλει στο τραπέζι, ακόμη και τους ισχυρισμούς τους για δήθεν γκρίζες ζώνες. Απαιτούσαν ταυτόχρονα, πριν αρχίσει η συζήτηση για τη σύνταξη συνυποσχετικού να παραιτηθεί η Ελλάδα -και μάλιστα με διεθνή συμφωνία- του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών της υδάτων στο Αν. Αιγαίο. Απαιτούσαν επιπλέον η κοινή προσφυγή να αφορά μόνο το Αιγαίο, ώστε να εξαιρεθεί το Καστελλόριζο και να εξεταστεί σαν μεμονωμένο και απομονωμένο νησί που δεν έχει –όπως διατείνονται- κανένα δικαίωμα στις θαλάσσιες ζώνες.

Έως το τέλος του μήνα θα έχει ψηφιστεί ο νέος εκλογικός νόμος. Υπάρχουν περιθώρια συναίνεσης; Ή πάμε σε διπλές εκλογές;

Θεωρούμε ότι ο εκλογικός νόμος που ψηφίστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ επιφυλάσσει τον κίνδυνο ακυβερνησίας. Και αυτό είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί στον τόπο μας. Σπεύδουμε, λοιπόν, να αλλάξουμε το νόμο αυτό -όπως δεσμευτήκαμε προεκλογικά και όπως επιβάλλει η πολιτική ηθική- στην αρχή της κυβερνητικής θητείας. Προτείνουμε ένα νόμο που επιδιώκει μια ισορροπία ανάμεσα στην αρχή για αναλογική εκπροσώπηση των πολιτικών δυνάμεων και την ανάγκη συγκρότησης αυτοδύναμων κυβερνήσεων από κόμματα που θα καταγράφουν σημαντικά εκλογικά ποσοστά, ανάλογα με αυτό που κατέκτησε η Νέα Δημοκρατία στις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Εάν η πρότασή μας δεν γίνει δεκτή είναι προφανές πως στο τέλος της τετραετίας θα έχουμε διπλές εκλογές.

Με δεδομένο ότι η πρόταση της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ είναι παραπλήσιες ως προς τη μηχανική (κλιμακωτό μπόνους κ.λπ.), μήπως έχουμε να κάνουμε με μια συναίνεση-«πακέτο» και για τον ΠτΔ;

Τα δύο θέματα δεν μπαίνουν στο ίδιο πακέτο.

Η συζήτηση για την επιλογή ΠτΔ κάνει καλό στη χώρα; Και πώς απαντάτε στον κ. Τσίπρα, που λέει να επισπευστεί η διαδικασία, με ανανέωση της θητείας Παυλόπουλου;

Ο κ. Τσίπρας προσποιείται πως ξέχασε τι έλεγε και τι έκανε για το θέμα αυτό, το 2014: Κάποιος, λοιπόν, να του θυμίσει ότι δεν είχε προτείνει κανένα πρόσωπο ούτε καν την ώρα που μπήκε σε εφαρμογή η διαδικασία εκλογής Προέδρου. Κάποιος να θυμίσει ότι αντέγραψε την καιροσκοπική πρακτική που είχε ακολουθήσει ο Γ. Παπανδρέου και καταστρατήγησε το Σύνταγμα για να ανατρέψει μια δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνηση. Κάποιος να του πει πως στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί.