Στο Καστελόριζο για τον εορτασμό της 77ης επετείου της απελευθέρωσης του η Πρόεδρος της Δημοκρατίας
Date:
Στο Καστελόριζο βρίσκεται η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου με αφορμή τις εκδηλώσεις για την 77η επέτειο της απελευθέρωσης του Καστελόριζου σε μια επίσκεψη με ιδιαίτερα συμβολικό χαρακτήρα λόγω των προκλήσεων της Τουρκίας.
Η κ. Σακελλαροπούλου ταξίδεψε αεροπορικώς μέχρι τη Ρόδο και από εκεί συνέχισε το ταξίδι της με σινούκ. Το ταξίδι ήταν ήσυχο και δεν επιβεβαιώθηκαν οι ανησυχίες ότι μπορεί να υπάρξει παρενόχληση από την πλευρά της Τουρκίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες του ΣΚΑΪ κατά τη μετάβαση της κ. Σακελλαροπούλου στο νησί δεν υπήρξαν προβλήματα. Κάποια τουρκικά μαχητικά πετούσαν σε απόσταση και -χωρίς να παραβιάζουν το FIR Αθηνών, ενώ στον αέρα για παν ενδεχόμενο πετούσαν ελληνικά μαχητικά.
Δύο είναι οι συμβολικά ενδιαφέρουσες στιγμές, η Πρόεδρος θα ανέβει σε σκάφος του Πολεμικού Ναυτικού ενώ στη συνέχεια με ελικόπτερο θα πάει στο νησάκι της Ρω για να καταθέσει στεφάνι στο μνημείο της Δέσποινας Αχλαδιώτη, της «Κυράς της Ρω».
Η ιστορία του Καστελόριζου
Το νησί του Καστελορίζου ήταν το πρώτο κομμάτι της Ελληνικής επικράτειας που απελευθερώθηκε Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1943,συγκεκριμένα το αντιτορπιλικό «Ναύαρχος Κουντουριώτης» κατέπλευσε στο λιμάνι και το απελευθέρωσε Το Καστελόριζο στη συνέχεια οχυρώνεται και μεταβάλλεται από τους ‘Αγγλους σε κέντρο ανεφοδιασμού του συμμαχικού στόλου. Από τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 1943, γερμανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν το νησί γκρεμίζοντας όσα σπίτια είχανε μείνει όρθια και αναγκάζοντας τους λιγοστούς κατοίκους να το εγκαταλείψουν και να βρεθούν πρόσφυγες άλλοι στις τουρκικές ακτές και άλλοι στο προσφυγικό στρατόπεδο στη Γάζα της Παλαιστίνης. Μόνο η «Κυρά της Ρω», Δέσποινα Αχλαδιώτη, παρέμεινε στην ομώνυμη βραχονησίδα της για να υψώνει κάθε πρωί την ελληνική σημαία, όπως επί χρόνια συνήθιζε να κάνει.
Το 1945, οι Καστελοριζιοί επιστρέφουν στην πατρίδα τους σε τρεις αποστολές. Η τελευταία είχε σοβαρές απώλειες, αφού ξέσπασε πυρκαγιά στο πλοίο «Εμπάιρ Πατρόλ», το πλοίο στο οποίο επέβαιναν, με αποτέλεσμα να πνιγούν 33 άνθρωποι και να καούν αρκετοί. Τα ονόματα των νεκρών είναι γραμμένα σε ειδικό πίνακα, που βρίσκεται στον καθεδρικό ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης.
Το νησί πολλές φορές βομβαρδίστηκε, κάηκε, λεηλατήθηκε και γενικά καταστράφηκε εντελώς. Παρέμεινε υπό συμμαχική στρατιωτική κατοχή, όπως και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα, μέχρι τις 7 Μαρτίου του 1948, οπότε ενώθηκε επισήμως με την Ελλάδα.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ