Date:
Με τη συμμετοχή εκπροσώπων δεκαεννιά ορθόδοξων χριστιανικών κοινοβουλίων από όλο τον κόσμο, εκκλησιαστικών και θεολογικών προσωπικοτήτων διεξάγεται σε ξενοδοχείο της Χαλκιδικής, η 30η Γενική Συνέλευση της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Ορθοδοξίας (ΔΣΟ).
Η σύνοδος έχει επετειακό χαρακτήρα καθώς συμπληρώνονται τριάντα χρόνια από την ιδρυτική συνέλευση της ΔΣΟ και κεντρικό θέμα συζήτησης είναι οι νέες προκλήσεις και προοπτικές της Διακοινοβουλευτικής, στην πολύπλοκη γεωπολιτική πραγματικότητα.
Ο αντιπρόεδρος της βουλής Αθανάσιος Μπούρας κήρυξε, χθες το βράδυ, την έναρξη των εργασιών και στη σχετική εκδήλωση αναγνώστηκαν χαιρετιστήρια, του Ορθόδοξου Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, του Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεόδωρου, του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμου κ.ά.
Παρουσιάζοντας από του βήματος τον απολογισμό δράσης της ΔΣΟ, ο Γενικός Γραμματέας της Μάξιμος Χαρακόπουλος είπε μεταξύ άλλων:«…Ταυτόχρονα, η ΔΣΟ επιχείρησε να δημιουργήσει μια δίοδο επικοινωνίας με τους Μουσουλμάνους, προκειμένου να υπάρξει αλληλοκατανόηση και συνεργασία προς όφελος της ειρήνης. Τότε καταγράφεται και η πρώτη απόπειρα προσέγγισης με την Κοινοβουλευτική Ένωση των κρατών μελών του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας δια της μονογραφής πρωτοκόλλου συνεργασίας, η οποία όμως απέτυχε λόγω της εμπλοκής της Τουρκίας. Το ενδιαφέρον μας, όμως, για την εμπέδωση και εμβάθυνση αυτής της συνεργασίας είναι ειλικρινές και η προσπάθειά μας συνεχίζεται έως σήμερα.
Την ίδια περίοδο, η ΔΣΟ εντατικοποιεί τις σχέσεις της με τον Ορθόδοξο κόσμο και τα παλαίφατα Πατριαρχεία της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής αλλά και τον κόσμο της Αφρικής και τις εκεί Ορθόδοξες ιεραποστολές.
Η τρίτη φάση της ΔΣΟ είναι αυτή της ενηλικίωσης, καθώς εκτυλίσσεται σε ένα περιβάλλον εξελίξεων και κρίσεων σε παγκόσμια κλίμακα, απέναντι στις οποίες η Οργάνωσή μας έπρεπε να ανταποκριθεί άμεσα και να προσαρμόσει τις δράσεις της, ώστε να επιβιώσει και να συνεχίσει να εκπροσωπεί και να προάγει τα συμφέροντα των Ορθοδόξων λαών.
Τέτοια γεγονότα είναι ο κίνδυνος εξαφάνισης των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή, το πρόβλημα της καταστροφής, βεβήλωσης ή αλλοίωσης των χριστιανικών μνημείων σε μια σειρά από περιοχές, η προσπάθεια αποχριστιανισμού της σύγχρονης ευρωπαϊκής ταυτότητας, η τεταμένη κατάσταση σε διάφορα σημεία, πέραν της Μέσης Ανατολής, όπως στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, στο Κοσσυφοπέδιο, στην αφρικανική ήπειρο.
Τελευταίο, αλλά ασφαλώς το σημαντικότερο από άποψη άμεσων συνεπειών στην ίδια τη λειτουργία της ΔΣΟ, είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία, μεταξύ δύο κατά βάσει ομοδόξων λαών.
Και όλα αυτά έχοντας ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες από τις σοβαρές ενδοεκκλησιαστικές διαφορές που εκδηλώθηκαν κυρίως μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδος των Ορθοδόξων το 2016 στην Κρήτη.
Η ΔΣΟ προσπάθησε, σεβόμενη τα απολύτως διακριτά όρια του ρόλου της, να εργαστεί ανεξαρτήτως από τις διεκκλησιαστικές διαμάχες και ασυμφωνίες, στο πεδίο που της αναλογεί, πάντοτε με γνώμονα την προώθηση των κοινών αξιών μας.
Από τα ζητήματα που ανέφερα ξεκινώ με τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, στο πλαίσιο της λεγόμενης Αραβικής Άνοιξης, που επιδείνωσε έτι περαιτέρω την κατάσταση των Χριστιανών στο ίδιο το λίκνο του Χριστιανισμού.
Έπειτα από το Ιράκ, και στη Συρία οι Χριστιανοί, διωκόμενοι από τις δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους, οδηγούνταν μαζικά στην προσφυγιά. Ο χριστιανισμός κινδύνευε και κινδυνεύει να εξαφανιστεί εντελώς από το μεγαλύτερο τμήμα της Μέσης Ανατολής, ολοκληρώνοντας την γενοκτονία που ξεκίνησε στις αρχές του 20ού αιώνα από τα εδάφη της Μικράς Ασίας ο τουρκικός εθνικισμός.
Απέναντι σε αυτό το έγκλημα δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε σιωπηλοί. Υψώσαμε τη φωνή μας, καταγγείλαμε και απαιτήσαμε να υπάρξει ενεργότερη ευρωπαϊκή παρουσία στην περιοχή. Να δοθούν περισσότερα κονδύλια για να επιστρέψουν οι Χριστιανοί όλων των δογμάτων ασφαλείς στις εστίες τους. Συνεργαστήκαμε γι’ αυτό τον σκοπό με εκπροσώπους άλλων χριστιανικών ομολογιών και δογμάτων αλλά και μουσουλμάνους.
Σε ό,τι αφορά στην προστασία των χριστιανικών μνημείων, εγείραμε το ζήτημα για την κατεχόμενη Κύπρο, τις κατεχόμενες περιοχές της Συρίας, το Κοσσυφοπέδιο, το Ναγκόρνο Καραμπάχ και βεβαίως την Τουρκία.
Αιχμή της δράσης μας συνιστά αναμφίβολα η εκστρατεία που έχουμε ξεκινήσει ενάντια στην καθ’ όλα αυθαίρετη και απαράδεκτη ενέργεια της τουρκικής ηγεσίας, στο πλαίσιο του νεοοθωμανικού ιδεολογήματος, να μετατρέψει την Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης, αυτό το οικουμενικό σύμβολο της Ορθοδοξίας, σε τέμενος. Αισθανόμαστε, χωρίς υπερβολή, υπερήφανοι γιατί χάριν στις δικές μας ενέργειες αυτό το ζήτημα παραμένει στην επικαιρότητα. Και είμαστε εμείς, κυρίως, αυτοί που συνεχίζουμε να ζητούμε την καταδίκη των τουρκικών ενεργειών, χάριν της ιστορικής αλήθειας, της προστασίας ενός μνημείου προστατευόμενου από την ΟΥΝΕΣΚΟ, αλλά και των πανανθρώπινων ιδανικών.
Όπως όλοι γνωρίζετε, στο πλαίσιο της εκστρατείας μας προχωρήσαμε στην έκδοση ενός Τόμου σε συνεργασία με το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και πολυεθνική ομάδα επιστημόνων, στον οποίον παρουσιάσαμε 37 εμβληματικούς ναούς που έχουν αφιερωθεί στην του Θεού Σοφία και εξαπλώνονται από τις βρετανικές ακτές ως τα βάθη της Κίνας.
Ο Τόμος έχει ήδη κυκλοφορήσει σε 12 γλώσσες και έχει παρουσιαστεί σε πολλές μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και μητροπόλεις, ενώ έχει επιδοθεί και σε πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, μεταξύ αυτών στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον πάπα Φραγκίσκο, καθώς και σε προβεβλημένες προσωπικότητες της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε αυτόν τον αγώνα, πεπεισμένοι ότι δεν πρέπει να επιτρέψουμε το Άδικο της ισχύος να επικρατήσει της ισχύος του Δικαίου».
Οι εργασίες της συνόδου βρίσκονται σε εξέλιξη με ομιλίες συνέδρων και θα ολοκληρωθούν αύριο με την εκλογή νέου προεδρείου.
Πηγή ΑΠΕ ΜΠΕ
