Συζήτηση με μια Καβαλιώτισσα κάτοικο Νέας Υόρκης που κόντεψε να πεθάνει από τον κορωνοϊό!

Η Λαμπρινή Γεμετζοπούλου αυτές τις μέρες κάνει τις διακοπές της στην Καβάλα μαζί με την οικογένεια της.

Όπως κάθε Καλοκαίρι. Εργάζεται στη Νέα Υόρκη εκπαιδευτικός σε δημόσιο σχολείο. Μας περιέγραψε την εμπειρία της από τον κορωνοϊό. Νόσησε και σώθηκε χάρη στη συμβουλή φίλης της γιατρού.

Η οποία την προέτρεψε να «παλέψει» τη νόσο στην οικία της και όχι στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου!

Τα λόγια της κ. Γεμετζοπούλου συγκλονίζουν. Περιγράφει αναλυτικά την κατάσταση στη Νέα Υόρκη. Την συγκρίνει με όσα είδε και βλέπει στην Ελλάδα.

Η συνέντευξη

Ερ: Μένετε στην Αμερική, στη Νέα Υόρκη όπου εργάζεστε;

Απ: Ναι μένουμε εκεί όλη η οικογένεια. Εγώ, ο σύζυγος με τα τρία μας τα αγόρια εδώ και 14 χρόνια.

Είμαστε όλοι Καβαλιώτες, πήγαμε για λίγο καιρό στη Νέα Υόρκη για κάποιες σπουδές και τελικά μείναμε. Εγώ εργάζομαι σε Δημόσιο Αμερικάνικο Σχολείο και ο σύζυγος σε Ιδιωτικό Σχολείο. Είμαστε στην Καβάλα για διακοπές στο Παληό, ερχόμαστε κάθε χρόνο.

Να δούμε τους φίλους μας, τους συγγενείς μας, την οικογένεια μας στα πάτρια εδάφη.

Ερ: Πως βιώσατε την περιπέτεια του κορωνοϊού στη Νέα Υόρκη και πως πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα εδώ στην Ελλάδα, στην Καβάλα; Μπορείτε να κάνετε μια σύγκριση;

Απ: Όχι μόνο κάνουμε σύγκριση αλλά υπήρχε και ένα πολύ μεγάλο σοκ. Εμείς ταξιδέψαμε, ξεκινήσαμε μόλις κλείσανε τα σχολεία από τη Νέα Υόρκη στις 28 Ιουνίου. Βέβαια κάναμε μια εβδομάδα λόγω ακυρώσεων πτήσεων.

Πήγαμε Άμστερνταμ, Λονδίνο, Ζυρίχη και μετά προσγειωθήκαμε στην Κέρκυρα. Εκεί ήταν το μεγάλο σοκ. Στη Νέα Υόρκη ήμασταν ντυμένοι σαν αστακοί και ξαφνικά στην Ελλάδα είδαμε μια χαλαρή εικόνα. Υπάρχει μια υποβάθμιση του ιού, δηλαδή της πανδημίας, κάτι το οποίο δεν μπορώ να το εξηγήσω.

Δεν μπορώ να το εξηγήσω σε κανέναν για να το καταλάβει.

Ερ: Αυτή τη χαλαρότητα που είδατε φτάνοντας στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας, τη συναντάτε συχνά όσο είστε στην Ελλάδα αυτό το διάστημα;

Απ: Εννοείται.

Στην Ελλάδα υπάρχει μια χαλαρότητα. Βέβαια δεν υπάρχει τόσο μεγάλη μόλυνση στον περιβάλλον, στην ατμόσφαιρα όπως στη Νέα Υόρκη. Καταλαβαίνω τη χαλαρότητα και καταλαβαίνω ότι κανείς δεν έχει δει με τα μάτια του αυτό που συμβαίνει όπως είδαμε εμείς και όπως το ζήσαμε.

Εμείς νοσήσαμε και οι 5, όταν ακόμη ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης έκλεισε τα σχολεία 13 Μαρτίου.

Ήταν ήδη βέβαια πάρα πολύ αργά. Εγώ στις 13 Μαρτίου πήγα σπίτι με πυρετό. Καθώς και όλη η οικογένεια μου. Μια εβδομάδα πυρετό αλλά μετά την έβδομη μέρα ήμουν σε πολύ άσχημη κατάσταση.

Δεν μπορούσα να αναπνεύσω, υπήρχε δύσπνοια, πυρετός, πονοκέφαλος, πονόλαιμος. Τα χειρότερα ήταν τα πνευμόνια. Ήμουν σε μια κατάσταση όπου έπρεπε κανονικά να διασωληνωθώ.

Ερ: Εσείς νοσηλευτήκατε σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης;

Απ: Πήγα στο νοσοκομείο της Νέας Υόρκης και δόξα τω θεό είχα μια πολύ καλή γνωστή γιατρό στην εντατική. Δουλεύει 40 χρόνια και μου είπε πρέπει «να φύγεις γιατί αλλιώς θα πεθάνεις και θα πεθάνεις και μόνη σου».

Αυτό γιατί οι νοσούντες στο νοσοκομείο της Νέας Υόρκης πεθαίνανε μόνοι τους, δεν αφήνανε συγγενείς μέσα στο δωμάτιο που νοσηλεύονταν. Οπότε μου δώσανε ένα φάρμακο την Υδροξυχλωροκίνη και έφυγα. Προσπαθούσα στο σπίτι.

Στις 13 Μαρτίου δεν υπήρχε τίποτα άλλο. Μόνο αυτό υπήρχε που βοηθούσε τους ασθενείς.

Ερ: Αυτά που βλέπαμε να συμβαίνουν στην Αμερική και στη Νέα Υόρκη είναι όλα αλήθεια;

Απ: Ναι όλα είναι αλήθεια και δεν ξέρω σε ποιον να τα πρωτοπώ. Φτάσαμε να πεθαίνουν χίλια άτομα μόνο στο κέντρο της Νέας Υόρκης, στα νοσοκομεία.

Ερ: Έρχεστε λοιπόν στην Ελλάδα με αυτές τις δύσκολες εικόνες και με την προσωπική σας περιπέτεια σχετικά πρόσφατη και βλέπετε στην Κέρκυρα, στην Καβάλα, να είναι τα πράγματα αλλιώς.

Απ: Είναι απίστευτο. Μακάρι όλοι οι άνθρωποι στην Ελλάδα να μην ζήσουν αυτό που ζήσανε κα ζουν ακόμη οι άνθρωποι στην Αμερική. Πήγαμε να επισκεφτούμε το «Αχίλλειο» στην Κέρκυρα με τα παιδιά και το πρώτο πράγμα που είδαμε ήταν ένας γονιός να μαλώνει και να καβγαδίζει γιατί δεν ήθελε να βάλει μάσκα και να τηρήσει τις προδιαγραφές του κράτους.

Φώναζε ότι όλα είναι ψέματα και τίποτα δεν υπάρχει. Δεν ξέραμε τι να πούμε.

Ερ: Για αυτή την κατάσταση που δημιουργήθηκε στην Αμερική και στη Νέα Υόρκη, έχουν ευθύνη ο Τραμπ και η κυβέρνηση;

Απ: Αυτό δεν μπορώ να το πω. Γιατί με μια τέτοια πανδημία και ένα δυνατό ιό, κανείς δεν ξέρει. Υπήρχαν πάντως πολιτείες όπως στην Καλιφόρνια που είχαν κλείσει νωρίτερα και δεν υπήρχανε τόσα πολλά κρούσματα σε τόση μεγάλη συχνότητα.

Η Νέα Υόρκη δεν είχε χωρητικότητα για τόσους πολλούς διασωληνωμένους στα νοσοκομεία. Στη Νέα Υόρκη έχουμε χιόνι δυο μέτρα και δεν κλείνουνε τα σχολεία. Γιατί πολλά παιδιά της Νέας Υόρκης θα υποστούν υποσιτισμό.

Κάποια παιδιά τρέφονται και ζεσταίνονται μόνο μέσα στο σχολεία. Πολύ δύσκολα κλείνουν τα σχολεία στη Νέα Υόρκη. Όταν κλείσαμε τα συσσίτια λειτουργούσαν, είχαν ανοιχτές τις πόρτες τα σχολεία και δίνανε φαγητό στα παιδιά που έκαναν ουρά.

Εργάζομαι σε δημόσιο σχολείο και έχω προσωπικές εμπειρίες.

Ερ: Πως θα ξεπεράσουμε στην Ελλάδα και στην Νέα Υόρκη αυτό το πρόβλημα; Υπάρχει φως στο τούνελ;

Απ:Επειδή έχω πολλούς φίλους γιατρούς και μου λένε ότι όλα τα φάρμακα που υπάρχουν βοηθάνε για να μην πεθάνουν όλοι οι ασθενείς, να μην υπάρχουν τόσα πολλά θύματα αλλά στο τέλος δεν υπάρχει 100% γιατρειά.

Ο μόνος τρόπος είναι το εμβόλιο αλλά όχι τόσο το εμβόλιο αυτή τη στιγμή όσο το φάρμακο το οποίο εξουδετερώνει τον ιό. Αυτό είναι το μεγάλο που περιμένουν οι γιατροί να βρεθεί.

πηγή proininews.gr