Όταν στις Σέρρες υπήρχαν και ανθούσαν καρεκλάδικα, δεκαετία του 50. Το καρεκλάδικο του μπάρμπα Θανάση Μαυρουδή λειτουργούσε μέχρι το 1964 περίπου και ο ίδιος πέθανε τρια χρόνια αργότερα
“Το προσωπικό του καρεκλάδικου του μπάρμπα Θανάση Μαυρουδή, στην αρχή της οδού Ρωμανού, ύστερα από την αυλή της ποτοποιίας Αθ. Καράμπελια, σε φωτογραφία της δεκαετίας του ΄50. (Ενδιάμεσα ήταν η είσοδος, που οδηγούσε στην αυλή και την κατοικία της οικογένειας του γιατρού Μόσχου στην οποία αργότερα κατοίκησε η οικογένεια του Μιχάλη Χατζηπαζαρλή).
Όρθιος δεξιά, ο Θανάσης Μαυρουδής με το «υποστήθιον» στη μέση στο οποίο στήριζε το τρυπάνι της εργασίας του και δίπλα του καθισμένοι από αριστερά, ο Δημήτριος Αδαμούσης, ο Σωτήρης Σωτήρας ((με τη γραβάτα), που ήταν ο «κάλφας» του καρεκλάδικου και η Ελένη (αγνώστων λοιπών στοιχείων).
Μπροστά οι κοπέλες που δούλευαν στις καρέκλες (και πάλι από αριστερά), η Ευαγγελία Παλλήκαρη, η Στέλλα Αρτίνη και η Ελένη Σωτήρα, αδελφή του Σωτήρη. Το εργαστήριο έκλεισε στα χρόνια 1964-65 και ο μπάρμπα Θανάσης πέθανε το 1967. Η εγγονή του, Ροδή Μαρκοπούλου, διατηρούσε φαρμακείο στην οδό Γ. Παπανδρέου.
Υ.Γ. Αργότερα και σχεδόν απέναντι, σε εγκαταλειμμένο οίκημα κάποιας υπηρεσίας, μετέφερε το δικό του καρεκλάδικο ο Μιχάλης Χατζηπαζαρλής.”
Από το αρχείο του Σερραίου συγγραφέα και ιστορικού Βασίλη Τζανακάρη—Τα Σέρρας που έφυγαν
