Τα τελευταία τρεχαντήρια του Θρακικού Πελάγους- Ένα μετά το άλλο αποσύρονται κι οδηγούνται στην καταστροφή

Eνα μετά το άλλο τα τρεχαντήρια του Φαναρίου αποσύρονται κι οδηγούνται στην καταστροφή. Δύο, πριν 15 μέρες, με ένα ακόμη τώρα να ακολουθεί.

«Πριν 15 μέρες έσπασαν δύο τρεχαντήρια τα οποία ήταν έργα τέχνης, φτιαγμένα στο χέρι. Την ώρα που έσπαζαν κλαίγαμε όλοι οι αλιείς» δηλώνει ο κ. Νίκος Σταυράκακης, πρόεδρος της Δ.Κ. Φαναρίου εμφανώς προβληματισμένος.

Σύμφωνα με τον έμπειρο αλιέα, κάποιοι αλιείς – ιδιοκτήτες των μεγάλων αυτών σκαφών αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας και δεν μπορούν να συνεχίσουν να ασχολούνται με την αλιεία. Ενώ κάποιοι άλλοι τα δίνουν για να πάρουν την αποζημίωση της απόσυρσης και να πάρουν μικρότερα σκάφη.

«Το κόστος είναι μεγάλο. Χρειάζονται δύο και τρία άτομα προσωπικό για να μπορέσουν να ανοιχθούν μακριά και να βγάλουν μεροκάματο» εξηγεί.

Ήδη, έχει υποβάλει πρόταση στην Περιφέρεια και στο Δήμο να σωθεί στο παρά πέντε και να λειτουργήσει ως «μουσείο». «Μου είπαν πως δεν εξαρτάται από τους ίδιους. Θα πρέπει να σπάσει το καΐκι για να πάρουν αποζημίωση, ωστόσο, σίγουρα θα υπάρχει κάποιος τρόπος για να σωθεί. Είναι κρίμα ένα τέτοιο τρεχαντήρι να πάει στο ΧΥΤΑ. Θα μπορούσε να στηθεί κάπου και να λειτουργεί ως μουσείο. Έρχονται παιδιά ως επισκέπτες στο Φανάρι, θα μπορούν να το επισκέπτονται και να το βλέπουν από κοντά.»

Πρώτος τύπος καϊκιού που ναυπηγήθηκε από τούς ‘Έλληνες το τρεχαντήρι. Λέγεται πως λόγω της δυσκολίας της ναυπήγησής του το κατασκεύαζαν ειδικοί καραβομαραγκοί. Από τον 17ο αι. μέχρι και σήμερα, η μορφή του δεν έχει υποστεί σοβαρές μεταβολές γι’ αυτό και εξακολουθεί να ξεχωρίζει ανάμεσα σε όλα τα άλλα. Με το μεγάλο πλάτος και το μήκος , το σχήμα της πλώρης και της πρύμνης του, όπως και το σχήμα της γάστρας του που διαμορφώνεται από τα στραβόξυλα , αποτελεί ένα από τα ξεχωριστά σίγουρα Ελληνικά σκαριά.

Λέγεται πως το 1821 τα τρεχαντήρια χρησιμοποιήθηκαν σαν ταχυδρομεία στον πολεμικό στόλο των Υδραίων. Μετά το 1900 χρησιμοποιήθηκαν σαν σπογγαλιευτικά. Στη συνέχεια ταξίδευαν στη Μεσόγειο και το Αιγαίο, προάγοντας σημαντικά το εμπόριο και τη σπογγαλιεία.

Τα μεταπολεμικά χρόνια χρησιμοποιήθηκαν για μεταφορά επιβατών. Σήμερα είναι κυρίως αλιευτικά σκάφη. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι βρίσκονται στα χέρια ανθρώπων που τα αγάπησαν και τα τίμησαν με τη δουλειά τους τα τελευταία χρόνια αποσύρονται. Τον «δρόμο» αυτό ετοιμάζεται να ακολουθήσει και η «Μεταμόρφωση», ένα από τα τρεχαντήρια που ξεχώριζε κάθε φορά που ανοίγονταν στο Θρακικό Πέλαγος ή έδενε στο λιμάνι…

ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου

[ert.gr]