Θέλω χωριό! Βαρέθηκα στην πόλη…

Τι είναι αυτό που ωθεί τους νέους να επισκέπτονται συχνά τα χωριά που μεγάλωσαν οι γονείς τους;

Η εχθρική στάση τους απέναντι στην μεγάλη πόλη που γεννήθηκαν και έχουν την δυνατότητα να κάνουν πραγματικότητα οποία δραστηριότητα επιθυμήσουν.

Είναι ευρέως γνωστό πως στα μικρά χωριά αυξάνεται η κινητικότητα τους κυρίως όταν οι οικογένειες παρευρίσκονται στις εορταστικές περιόδους (Πάσχα, Χριστούγεννα, καλοκαίρι). Οι γονείς αφήνουν τα παιδιά να παίζουν ανέμελα στις αλάνες του χωριού. Ισως όλη αυτή η ελευθερία είναι ένα σημαντικό στίγμα για την αγάπη των νέων προς τα χωριά τους.

Η ελευθερία που ταυτίζεται με την απόλυτη ασφάλεια των χωριών έναντι των πυκνοκατοικημένων πόλεων.

Οι φιλίες του χωρίου που ειδικότερα εάν αυτές υπάρχουν από την νεαρή ηλικία του παιδιού και πόσο μάλλον αξιοσημείωτος παράγοντας κοινωνικοποίησης που μαστίζεται στις πόλεις λόγω της έλλειψης εμπιστοσύνης και του εντόνου εκφοβισμού. Το παιδί απαλλαγμένο από την τεχνολογία εξαιτίας της χαμηλής ποιότητας ίντερνετ και την ανάγκη να απομακρυνθεί από την ρουτίνα της πόλης.

Αντιθέτως στις μικρές επαρχίες τα παιδιά θα έρθουν σε επαφή με ξαδέρφια που δεν τα βλέπουν συχνά και θα συναναστραφούν με νέους φίλους και γείτονες.

Αυτό θα τα βοηθήσει ακόμη περισσότερο στην κοινωνικοποίησή τους ενώ θα τους αρέσει η ιδέα να γνωρίζουν νέο κόσμο. Στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη και γενικά στις μεγάλες πόλεις τα παιδιά βγαίνουν από το σπίτι λίγες ώρες την ημέρα. Μπορεί μάλιστα να περάσουν και μέρες ολόκληρες χωρίς να πάνε μία βόλτα. Ο κόσμος είναι επικίνδυνος και οι γονείς δεν έχουν πάντα χρόνο να περνούν με τα παιδιά για ώρες εκτός σπιτιού.

Ο κάθε τόπος έχει τα δικά του υπέροχα παραδοσιακά έθιμα. Τα παιδιά διασκεδάζουν πολύ, και οι μεγάλοι γλεντούν επίσης. Ξεφεύγουν όλοι από την ρουτίνα τους, και χτίζουν υπέροχες αναμνήσεις που θα τους συντροφεύουν μια ζωή. Έτσι σε κάθε γιορτή ανυπομονεί να σμίξει όλη η οικογένεια.

του Στέλιου Ρίζου για την σελίδα vergiserron.gr

με πληροφορίες από https://www.mothersblog.gr/