Θεσσαλονίκη: Μάθημα ζωής από την 23χρονη Παρασκευή- Παρά την εγκεφαλική παράλυση και την αριστερή ημιπληγία της

Η πρωταγωνίστρια και η σεναριογράφος στην ταινία μικρού μήκους, με τίτλο «Ένας κόσμος δύο όψεις», που εστιάζει στην αόρατη αναπηρία, αυτήν δηλαδή που δεν καθορίζει τη ζωή του ατόμου όσο σοβαρή και να είναι, είναι η 23χρονη Παρασκευή Σαλαβγιά, η οποία παρά την εγκεφαλική παράλυση και αριστερή ημιπληγία της, λόγω προωρότητας, όχι μόνο κάνει μεγάλα όνειρα, αλλά τα υλοποιεί κιόλας, με επιμονή, υπομονή και προσήλωση στο στόχο της,

         Η 23χρονη Παρασκευή, όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η μητέρα της Άννα Παναγιωτίδου, γεννήθηκε πεντέμισι μηνών στις 18 Οκτωβρίου του 1998 και ζύγιζε μόλις 995 γραμμάρια, ενώ από οκτώ μηνών «δουλεύεται» με συνέπεια, τόσο θεραπευτικά, όσο και ψυχολογικά. Έχοντας κερδίσει τη μάχη με τη ζωή με την άφιξή της σε αυτήν, η 23χρονη, παρά την πάθησή της, τελείωσε το καλλιτεχνικό σχολείο κατεύθυνση θεάτρου, είναι ήδη απόφοιτος από το τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), είναι αθλήτρια ιστιοπλοΐας και δασκάλα γελωτοθεραπείας, λάτρης του χορού και παράλληλα εργάζεται στην οικογενειακή επιχείρηση, με αρχιτεκτονικά συστήματα αλουμινίου.

         «Η Παρασκευή είναι ένα αερικό με θεϊκή δύναμη εμπνευσμένη μέσα της. Είναι ένα κορίτσι τόσο λεπτεπίλεπτη φτιαγμένη, που όμως μέσα της κρύβει τη δύναμη ενός λιονταριού», σημειώνει η μητέρα της και δηλώνοντας περήφανη για τα δύο της κορίτσια. «Είμαι σίγουρη ότι παρά τα ήδη μεγάλα επιτεύγματά της, η Παρασκευή βρίσκεται ακόμη στην αρχή της διαδρομής της. Ο δρόμος της, που δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, έχει προορισμό την έμπνευση των ανθρώπων, την αυθεντικότητα, την αγάπη και την αλληλεγγύη».

         Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, το γεγονός ότι η Παρασκευή κινείται με πυξίδα την ενδυνάμωση, την ενθάρρυνση και την καθοδήγηση ατόμων με αναπηρία, αλλά και των οικογενειών τους. «Κάθετι με το οποία καταπιάνεται έχει τελικό προορισμό την εκπλήρωση της επιθυμία της», τονίζει η μητέρα της και προσθέτει ότι «είναι ο λόγος που δεν νοιώθω ότι η Παρασκευή είναι δική μου. Είναι όλων, κυρίως των αναπήρων και των οικογενειών τους».

   Το ότι δεν φαίνομαι ανάπηρη δεν σημαίνει ότι δεν…είμαι

         Μπορεί να περίμενε δυόμισι χρόνια, λόγω κορονοϊού, προκειμένου να γυριστεί η ταινία μικρού μήκους, με σκηνοθέτη και υπεύθυνο παραγωγής, τον Ζαχαρία Σπανό, αλλά τελικά ο στόχος επετεύχθη και μάλιστα αυτήν την περίοδο γίνονται συζητήσεις, προκειμένου να καθοριστεί σε ποιο φεστιβάλ θα κάνει πρεμιέρα.

         Το έναυσμα για το εγχείρημα της ταινίας δόθηκε στην 23χρονη από βιωματικές εμπειρίες που είχε η ίδια στην καθημερινή της δραστηριότητα, σύμφωνα με την μητέρα της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα μια κατάσταση που βίωσε στην καθημερινότητά της η κοπέλα, την οποία και μοιράστηκε με το ΑΠΕ-ΜΠΕ η μητέρα της. «Ήταν η περίοδος που η 23χρονη είχε κάνει τρύπα στον ομφαλό της τον οποίο και κόσμησε με ένα σκουλαρίκι. Μία ημέρα, ανεβαίνοντας στο λεωφορείο, επειδή δεν επιτρέψαμε ποτέ η Παρασκευή να νοιώσει ότι μπορεί να διαχωριστεί από ένα μοντέρνο κορίτσι της εποχής της, φορώντας μια κοντή μπλούζα, χρειάστηκε να καθίσει. Σε ενδεχόμενο τράνταγμα του λεωφορείου θα έχανε την ισορροπία της και για αυτό φροντίζει πάντα να κάθεται στο αστικό. Αναζητώντας θέση αναπήρου, μια κυρία δυσανασχετεί, με αποτέλεσμα η Παρασκευή να της δείχνει το χαρτί της αναπηρίας της. Και γυρνάει και της λέει η κυρία “έτσι είναι οι ανάπηροι”;», περιγράφει η κ. Παναγιωτίδου και προσθέτει: «Αυτό ακριβώς είναι που θέλει να πετύχει η Παρασκευή. Να σπάσει το στερεότυπο. Οι άνθρωποι με αναπηρία μπορούν να δείχνουν φυσιολογικοί και ας μην είναι».

         «Σκοπός της ταινίας είναι να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να πιστέψουν στον εαυτό τους και να απολαύσουν τη ζωή τους», υπογραμμίζει η ίδια η Παρασκευή και σημειώνει: «ονειρεύομαι η ταινία μου να ”ταξιδέψει” σε κάθε μήκος και πλάτος της γης, παροτρύνοντας κάθε άνθρωπο να συνεχίζει να ζει, να αγαπά και να μαθαίνει, κόντρα σε οποιαδήποτε αντιξοότητα».

   Το ραντεβού για το γύρισμα

         Το ραντεβού για το γύρισμα των πλάνων της ταινίας με λεωφορείο του ΟΑΣΘ, μία μικρή συμβολή κοινωνικής ευθύνης του οργανισμού, κλείστηκε επί της Λεωφόρου 3ης Σεπτεμβρίου, έξω από το εκκλησάκι της Αγίας Φωτεινής. Η Παρασκευή, συνοδευόμενη από τη μητέρα της Άννα, την αδελφή της Ηλιάννα, τον παππού και τη γιαγιά, κατέφθασε χαρούμενη και χαμογελαστή στο ραντεβού, όπου την περίμενε η ομάδα παραγωγής υπό τον σκηνοθέτη Ζαχαρία Σπανό.

         «Σκηνοθετούμε με την ομάδα μια ταινία μικρού μήκους ως υλικό ευαισθητοποίησης για τα άτομα με αναπηρίες και τις οικογένειές τους. Και το μήνυμα είναι απλό: έχουμε δυσκολίες, αλλά έχουμε και επιλογές. Τολμήστε!», υπογραμμίζει ο σκηνοθέτης, επισημαίνεται σε σημερινή σχετική ανακοίνωση του ΟΑΣΘ. Προσθέτει δε, ότι «η αναπηρία είναι πρόκληση για όλους μας, ώστε να καλλιεργήσουμε την ενσυναίσθησή μας και να κάνουμε και μια δεύτερη σκέψη για το τι μπορεί να συμβαίνει στη ζωή του ανθρώπου που βρίσκεται δίπλα και απέναντι μας».

   Οικογένεια: Το σύστημα στήριξης και υποστήριξης αναπήρων για να …”ανθίσουν”

         «Είναι αυτονόητο ότι αν οι γονείς δεν στηρίξουν τα παιδιά τους σε κάθε τους βήμα, τότε αυτά δεν θα καταφέρουν να ξεδιπλώσουν όλα τους τα χαρίσματα», τονίζει η κ. Παναγιωτίδου και στέλνει το μήνυμα «δώστε χώρο στα παιδιά, στα παιδιά με φυσική ή μη αναπηρία, είμαστε εδώ για να κάνουμε τα όνειρά τους πραγματικότητα».

         Για να δημιουργεί πάντως την πραγματικότητά της η 23χρονη Παρασκευή, είναι η αδερφή της η Ηλιάννα που στέκεται βράχος δίπλα της. «Η Ηλιάννα, είναι η ηρωίδα πίσω από την ηρωίδα, το μυστικό πίσω από το μυστικό», σημειώνει χαρακτηριστικά η κ. Παναγιωτίδου και εξηγεί ότι η «η Ηλιάννα είναι η αριστερή πλευρά της αδερφής της, της 23χρονης Παρασκευής, είναι εκεί να την χτενίσει, να της δέσει τα κορδόνια, να της ανοίξει το νερό που δεν μπορεί. Και όλο αυτό, όχι μέσα σε μια καταπιεστικά διάθεση, αλλά με περηφάνια για την αδερφή της και τα όσα μπορεί να επιτύχει και πετυχαίνει. Η Ηλιάννα γεμίζει μέσα από αυτή την αλληλέγγυη διαδικασία που της δίνει τεράστια χαρά«, εξηγεί η κ. Παναγιωτίδου.

         «Η Παρασκευή είναι ένα πάρα πολύ χαρισματικό άτομο, κάνει τεράστια προσπάθεια. Όσα έχει καταφέρει τα έχει καταφέρει με πάρα πολύ κόπο και θεωρώ ότι όλες οι οικογένειες πρέπει να στηρίζουν τους ανθρώπους τους, γιατί αυτό είναι οικογένεια», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ε η 20χρονη αδελφή της, Ηλιάννα Σαλαβγιά, φοιτήτρια του τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος,

πηγή ΑΠΕ ΜΠΕ