Το όχημα αναπτύσσει ταχύτητα πλησιάζοντας την ισόπεδη σιδηροδρομική διάβαση τρένων στη Δυτική Θεσσαλονίκη. Επιβάτες, δύο παιδιά ηλικίας οκτώ και δέκα ετών, οδηγός ο πατέρας τους, που πλησιάζοντας τις γραμμές των τρένων αν και βλέπει τον ερυθρό σηματοδότη να αναβοσβήνει, θεωρεί πως προλαβαίνει να περάσει και αντί για φρένο, πατάει γκάζι. Το τρένο σφυρίζει και κινείται με μεγάλη ταχύτητα, σε κλάσματα δευτερολέπτων περνάει από μπροστά τους. Τρεις ζωές σώθηκαν, το όχημα δεν υπάκουσε τον οδηγό και ακινητοποιήθηκε, χάρη στο Wedoguard, το ρομποτικό σύστημα φύλαξης ισόπεδων σιδηροδρομικών διαβάσεων, που δημιουργήσαν οι μαθητές της Στ΄ δημοτικού του 11ου δημοτικού σχολείου Καλαμαριάς.

Η μαθήτρια της Στ’ τάξης Ζωή Βικοπούλου μιλώντας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, εξηγεί πως, «όλοι ενθουσιαστήκαμε με το γεγονός ότι με αυτή την εργασία μας, μπορούμε να σώσουμε ανθρώπους από τραυματισμούς ή ακόμα και από θάνατο. Κάθε φορά που η κατασκευή μας λειτουργούσε σωστά, αισθανόμασταν ευχαρίστηση και φανταζόμασταν πως είναι στην πραγματικότητα να σώζουμε ανθρώπινες ζωές».

Το «Wedoguard» είναι ένα ρομποτικό σύστημα φύλαξης ισόπεδων σιδηροδρομικών διαβάσεων, αποτελούμενο από τα εκπαιδευτικά πακέτα ρομποτικής Lego Wedo 2 και ΒΒC: microbit, όπως διευκρινίζει ο πληροφορικός και υποδιευθυντής του σχολείου Νίκος Αυγουλάς, στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και τονίζει πως, όπως όλα τα αυτόματα συστήματα και οι ρομποτικές κατασκευές, είναι σχεδιασμένα για να λειτουργούν ως βοηθητικό σύστημα ασφαλείας στο πρόβλημα των ισόπεδων διαβάσεων τρένων.

Περιγράφοντας την ακριβή λειτουργία του επισημαίνει ότι, «το “σιδερένιο άλογο” πάντα προηγείται. Κατά τη διέλευση του τρένου, ενεργοποιείται ο φωτεινός σηματοδότης που βρίσκεται μπροστά στη διάβαση. Ταυτόχρονα, και αυτό αποτελεί την πρόταση του 11ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμαριάς, αποστέλλεται σήμα στα διερχόμενα «έξυπνα» αυτοκίνητα, τα οποία ακινητοποιούνται αυτόματα πίσω από την ειδικά εξοπλισμένη με μαγνητικό υλικό διάβαση, προς αποφυγή ατυχήματος ακόμα και αν ο οδηγός προσπαθήσει να περάσει παραβιάζοντάς την».

«Γενικά ήταν εύκολο για εμάς, εκτός από το ότι έπρεπε να συνδεθούν και να επικοινωνήσουν πολλές συσκευές ταυτόχρονα», εξηγεί η μαθήτρια Ζωή Αυγουλά και προσθέτει πως, «ήταν η πρώτη φορά που κάναμε ρομποτική και μας φάνηκε εύκολο γιατί είχαμε κάνει στο μάθημα αρκετές εισαγωγικές εργασίες, οι οποίες στο τέλος συνδυάστηκαν για να δημιουργήσουμε το τελικό αποτέλεσμα».

Η συγκεκριμένη ιδέα γεννήθηκε, όταν πληροφορήθηκαν πως σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο σημειώνονται συγκρούσεις σε ισόπεδες διαβάσεις (το 75% με Ι.Χ.), που αποτελούν το 25% των σημαντικών σιδηροδρομικών συμβάντων, με θανάτους και σοβαρούς τραυματισμούς. Στη συντριπτική πλειοψηφία των ατυχημάτων ευθύνη έχει ο οδηγός του αυτοκινήτου. Όπως λέει ο καθηγητής πληροφορικής, σκέφτηκαν να προγραμματίσουμε και να κατασκευάσουμε ένα σύστημα που θα προστατεύει τους ανθρώπους από τροχαία ατυχήματα και δυστυχήματα σε σιδηροδρομικές διαβάσεις, που παράλληλα, θα λειτουργούσε ως ένας τρόπος πρόληψης και παροχής οδικής παιδείας, σε ένα φαινόμενο που συμβαίνει αρκετά συχνά και έχει σαν αποτέλεσμα θανάτους και σοβαρούς τραυματισμούς των εμπλεκομένων.

Το ρομποτικό σύστημα «Wedoguard», καθώς και το τηλεκατευθυνόμενο αυτοκίνητο (microbit) το οποίο θα ακινητοποιείται μπροστά στη διάβαση κατά την διέλευση του τρένου, κατασκευάστηκαν και προγραμματίστηκαν από όλους τους μαθητές της Στ’ τάξης στο πλαίσιο του μαθήματος Πληροφορικής από τις αρχές Ιανουαρίου μέχρι τα μέσα Απριλίου. Στόχος των μαθητών, όπως είπε η μαθήτρια Θαλία Τσιότρα είναι, «να πείσουμε τις αυτοκινητοβιομηχανίες να ενσωματώσουν το ρομποτικό μας σύστημα, στα αυτοκίνητά που κατασκευάζουν και στο μέλλον κάθε αυτοκίνητο, να διαθέτει και από ένα Wedoguard αισθητήρα».

Για να μπορέσει να επιτευχθεί ο στόχος των μαθητών, ο πληροφορικός Νίκος Αυγουλάς, εξηγεί πως, «το Wedoguard: Railroad crossings, χρειάζεται συνεργασία τόσο των οργανισμών σιδηροδρόμων των χωρών που θα εφαρμοστεί, ώστε να κατασκευάσουν το σύστημα προειδοποίησης, όσο και των αυτοκινητοβιομηχανιών που θα πρέπει να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν το δικό τους κομμάτι στα αυτοκίνητά τους». Σε κάθε περίπτωση όμως τονίζει, «ο οδηγός θα πρέπει να έχει πάντα την προσοχή του στη διάβαση, να σταματάει στο σωστό σημείο, να κοιτάει πολύ προσεκτικά αριστερά και δεξιά και με ανοιγμένα τα παράθυρα να χρησιμοποιήσει ακόμη και την ακοή του για να αποφευχθούν δυσάρεστα γεγονότα».