Τη Δευτέρα στο ΔΗΠΕΘΕ Σερρών συζήτηση για την επισιτιστική Κρίση

ΤΟ ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΣΕΡΡΩΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΓΡΟΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ. 

ΣΥΝΟΜΙΛΟΥΝ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΡΕΤΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΕΚΠΑ ΣΤΑΘΗΣ ΑΡΑΠΟΣΤΑΘΗΣ

Μια συζήτηση δύο επιστημόνων για την επισιτιστική κρίση και το μέλλον της αγροδιατροφής του πλανήτη. Θα συζητήσουν ο Καθηγητής στο Τμήμα Βιοχημείας-Βιοτεχνολογίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Δημήτρης Κουρέτας, και ο Στάθης  Αραποστάθης, Αναπλ. Καθηγητής στο τμήμα Φιλοσοφίας και Ιστορίας της Επιστήμης, ΕΚΠΑ.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ «ΑΣΤΕΡΙΑ»| ΩΡΑ: 20:00 | ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Πολλοί άνθρωποι υποθέτουν ότι η επισιτιστική κρίση προκλήθηκε από έναν συνδυασμό της πανδημίας και της εισβολής στην Ουκρανία. Αν και αυτοί είναι σημαντικοί παράγοντες, επιδεινώνουν ένα υποκείμενο πρόβλημα. Για χρόνια, φαινόταν σαν η πείνα να οδεύει προς εξαφάνιση. Ο αριθμός των υποσιτισμένων μειώθηκε από 811 εκατομμύρια το 2005 σε 607 εκατομμύρια το 2014. Όμως το 2015, η τάση άρχισε να αλλάζει. Η πείνα αυξάνεται έκτοτε: στα 650 εκατομμύρια το 2019 και πίσω στα 811 εκατομμύρια το 2020. Φέτος είναι πιθανό να είναι πολύ χειρότερο.

Τώρα προετοιμαστείτε για τα πραγματικά άσχημα νέα: αυτό συνέβη σε μια εποχή μεγάλης αφθονίας. Η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων αυξάνεται σταθερά για περισσότερο από μισό αιώνα, ξεπερνώντας άνετα την αύξηση του πληθυσμού. Πέρυσι, η παγκόσμια συγκομιδή σιταριού ήταν μεγαλύτερη από ποτέ. Παραδόξως, ο αριθμός των υποσιτισμένων ανθρώπων άρχισε να αυξάνεται μόλις οι παγκόσμιες τιμές των τροφίμων άρχισαν να πέφτουν. Το 2014, όταν λιγότεροι άνθρωποι πεινούσαν από κάθε άλλη στιγμή, ο παγκόσμιος δείκτης τιμών των τροφίμων διαμορφώθηκε στις 115 μονάδες. Το 2015, έπεσε στο 93 και παρέμεινε κάτω από 100 μέχρι το 2021.

Θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα στον πλανήτη στο θέμα της τροφής και επίσης θα αναλύσουμε πως η Ελλάδα εξελίχθηκε στην αγροτική παραγωγή μετά τον πόλεμο και τι μπορούμε να κάνουμε σήμερα ως χώρα για να βρεθούμε σε μια καλή θέση και στην αυτάρκεια και στην προστιθέμενη αξία των τροφίμων.