Η δύσπνοια είναι ο ιατρικός όρος για τη δυσκολία στην αναπνοή, που μερικές φορές περιγράφεται ως έλλειψη αναπνοής. Είναι ένα άβολο συναίσθημα.
Η δύσπνοια μπορεί να κυμαίνεται από ήπια και προσωρινή έως σοβαρή και μακράς διαρκείας. Μερικές φορές είναι δύσκολο να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί επειδή υπάρχουν πολλές διαφορετικές αιτίες.
Είναι ένα κοινό πρόβλημα. Σύμφωνα με το Cleveland Clinic Center for Continuing Education, 1 στα 4 άτομα που επισκέπτονται τον γιατρό έχουν δύσπνοια.
Συμπτώματα
Τα προβλήματα αναπνοής μπορεί να προκύψουν από υπερβολική κούραση σε κατά τα άλλα υγιείς ανθρώπους.
Η δύσπνοια μπορεί να συμβεί ως αποτέλεσμα υπερβολικής άσκησης, περνώντας χρόνο σε μεγάλο υψόμετρο ή ως σύμπτωμα μιας σειράς καταστάσεων.
Τα σημάδια ότι ένα άτομο αντιμετωπίζει δύσπνοια περιλαμβάνουν:
- Δυσκολία αναπνοής μετά την άσκηση ή λόγω ιατρικής κατάστασης
- Αίσθημα πνιγμού ή ασφυξίας λόγω δυσκολιών στην αναπνοή
- Βαριά και επίπονη αναπνοή
- Σφίξιμο στο στήθος
- Γρήγορη -Ρηχή αναπνοή
- Αυξημένοι παλμοί της καρδιάς
- Συριγμός
- Βήχας
Εάν η δύσπνοια εμφανιστεί ξαφνικά ή εάν τα συμπτώματα είναι σοβαρά, μπορεί να είναι ένδειξη σοβαρής ιατρικής πάθησης.
Αιτίες
Ένα επεισόδιο δύσπνοιας δεν σχετίζεται πάντα άμεσα με την υγεία ενός ατόμου. Ένα άτομο μπορεί να αισθανθεί δύσπνοια μετά από έντονη άσκηση, όταν ταξιδεύει σε μεγάλο υψόμετρο ή περνάει από σημαντικές αλλαγές θερμοκρασίας.
Ωστόσο, η δύσπνοια σχετίζεται συνήθως με προβλήματα υγείας. Μερικές φορές, είναι απλώς λόγο έλλειψης άσκησης και η αλλαγή τρόπου ζωής μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα. Όμως η δύσπνοια μπορεί να είναι ένδειξη σοβαρού ζητήματος υγείας.
Σύμφωνα με τον Δρ Steven Wahls, οι πιο συχνές αιτίες της δύσπνοιας είναι το άσθμα, η καρδιακή ανεπάρκεια, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), η διάμεση πνευμονοπάθεια, η πνευμονία και τα ψυχογενή προβλήματα που συνήθως συνδέονται με το άγχος.
Εάν η δύσπνοια αρχίσει ξαφνικά, ονομάζεται οξεία δύσπνοια.
Η οξεία δύσπνοια μπορεί να οφείλεται σε:
- Βρογχικό Άσθμα
- Ανησυχία
- Πνευμονία
- Εισπνοή ουσιών που εμποδίζουν την αναπνοή
- Αλλεργικές αντιδράσεις
- Αναιμία
- Σοβαρή απώλεια αίματος, με αποτέλεσμα αναιμία
- Έκθεση σε επικίνδυνα επίπεδα μονοξειδίου του άνθρακα
- Συγκοπή
- Υπόταση, η οποία είναι χαμηλή αρτηριακή πίεση
- Πνευμονική εμβολή, η οποία είναι ένας θρόμβος αίματος σε μια αρτηρία στον πνεύμονα
- Κατάρρευση πνεύμονα
- Διαφραγματοκήλη
Η δύσπνοια είναι επίσης συχνή σε άτομα με ανίατη ασθένεια.
Εάν ένα άτομο βιώνει δύσπνοια για πάνω από ένα μήνα, η πάθηση ονομάζεται χρόνια δύσπνοια.
Η χρόνια δύσπνοια μπορεί να οφείλεται σε:
- Βρογχικό άσθμα
- ΧΑΠ
- Καρδιακά προβλήματα
- Παχυσαρκία
- Διάμεση πνευμονική ίνωση, μια ασθένεια που προκαλεί ουλές στον πνευμονικό ιστό
Ορισμένες επιπλέον πνευμονικές καταστάσεις μπορεί επίσης να προκαλέσουν δύσπνοια. Παραδείγματα είναι:
- κοκίτης
- τραυματική πνευμονική βλάβη
- καρκίνος του πνεύμονα
- φυματίωση
- πλευρίτιδα, μια φλεγμονή στους ιστούς που περιβάλλουν τους πνεύμονες
- πνευμονικό οίδημα, όταν συγκεντρώνεται πάρα πολύ υγρό στους πνεύμονες
- πνευμονική υπέρταση, όταν αυξάνεται η αρτηριακή πίεση στις αρτηρίες προς τους πνεύμονες
- σαρκοείδωση, όταν συσσωρευμένα φλεγμονώδη κύτταρα αναπτύσσονται στους πνεύμονες
Η δύσπνοια έχει επίσης συνδεθεί με τα ακόλουθα καρδιακά προβλήματα:
- καρδιομυοπάθεια, μια σειρά ασθενειών που επηρεάζουν τον καρδιακό μυ
- προβλήματα καρδιακού ρυθμού
- συγκοπή
- περικαρδίτιδα, όταν ο ιστός που περιβάλλει την καρδιά γίνεται φλεγμονώδης
Τι προκαλεί δύσπνοια
Η δύσπνοια είναι ένα σύμπτωμα άσθματος.
Οι περιβαλλοντικοί ρύποι όπως χημικές ουσίες, αναθυμιάσεις, σκόνη και καπνός μπορούν να δυσκολέψουν την αναπνοή των ατόμων με δύσπνοια.
Τα άτομα με άσθμα μπορεί να διαπιστώσουν ότι η έκθεση σε αλλεργιογόνα όπως η γύρη ή η μούχλα μπορεί να προκαλέσει επεισόδια δύσπνοιας.
Ορισμένοι ρύποι, όπως το κάπνισμα, είναι ανεξάρτητοι και μπορούν να προληφθούν.
Η ΧΑΠ αναφέρεται σε διαφορετικές αποφρακτικές πνευμονοπάθειες. Αυτές περιλαμβάνουν τα εμφύσημα και τη χρόνια βρογχίτιδα.
Όλες αυτές οι συνθήκες κάνουν την αναπνοή πολύ πιο δύσκολη.
Δεν έχουν όλοι οι ασθενείς με δύσπνοια ΧΑΠ, αλλά το 90% των ατόμων με ΧΑΠ ήταν καπνιστές σε ένα σημείο, σύμφωνα με το ίδρυμα της ΧΑΠ.
Επιπλοκές
Η δύσπνοια μπορεί να σχετίζεται με υποξία ή υποξαιμία, τα οποία είναι χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στο αίμα.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένο επίπεδο συνείδησης και άλλα σοβαρά συμπτώματα.
Εάν η δύσπνοια είναι σοβαρή και συνεχιστεί για κάποιο χρονικό διάστημα, υπάρχει κίνδυνος είτε προσωρινής είτε μόνιμης γνωστικής εξασθένησης.
Μπορεί επίσης να είναι ένδειξη έναρξης ή επιδείνωσης άλλων ιατρικών προβλημάτων.
Πότε να δείτε γιατρό
Μερικές φορές, η δύσπνοια μπορεί να είναι ένα σημάδι μιας απειλητικής για τη ζωή κατάστασης.
Η επείγουσα ιατρική θεραπεία απαιτείται εάν ένα άτομο έχει κάποιο από αυτά τα συμπτώματα:
- ξαφνική σοβαρή δύσπνοια
- απώλεια ικανότητας κίνησης λόγω δύσπνοιας
- πόνος στο στήθος
- ναυτία
Δεν απαιτούν όλες οι περιπτώσεις δύσπνοιας άμεση ιατρική θεραπεία, αλλά η δύσπνοια μπορεί να υποδηλώνει σοβαρά ιατρικά προβλήματα.
Απαιτείται ιατρική συμβουλή εάν ένα άτομο βιώνει:
- Αλλαγή στην ικανότητα αναπνοής
- Μειωμένα όρια στις δραστηριότητές τους λόγω αναπνευστικών προβλημάτων
- Δυσκολία στην αναπνοή όταν ξαπλώνει
- Πρήξιμο στα πόδια και τους αστραγάλους
- Πυρετός, ρίγη και βήχα
- Συριγμό
Διάγνωση
Ένας γιατρός συνήθως είναι σε θέση να διαγνώσει δύσπνοια βάσει μιας πλήρους φυσικής εξέτασης του ατόμου, μαζί με μια πλήρη περιγραφή των εμπειριών του.
Ένα άτομο θα πρέπει να εξηγήσει πώς και πότε άρχισαν τα επεισόδια δύσπνοιας, πόσο διαρκούν, πόσο συχνά συμβαίνουν και πόσο σοβαρά είναι.
Οι γιατροί μπορούν να χρησιμοποιήσουν ακτινογραφίες θώρακος και εικόνες αξονικής τομογραφίας (CT) για να κάνουν μια πιο ακριβή διάγνωση της δύσπνοιας και να αξιολογήσουν την κατάσταση της καρδιάς, των πνευμόνων και άλλων οργάνων του ατόμου.
Ένα ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ) μπορεί να βοηθήσει στην εμφάνιση οποιαδήποτε ένδειξη καρδιακής προσβολής ή άλλου ηλεκτρικού προβλήματος στην καρδιά.
Δοκιμασίες σπειρομέτρησης για τη μέτρηση της ροής του αέρα και της ικανότητας των πνευμόνων του ασθενούς.
Αυτό μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό του τύπου και της έκτασης των αναπνευστικών προβλημάτων ενός ατόμου.
Πρόσθετες εξετάσεις μπορούν να εξετάσουν το επίπεδο οξυγόνου στο αίμα ενός ασθενούς και την ικανότητα του αίματος να μεταφέρει οξυγόνο.
Θεραπευτική αγωγή
Η θεραπεία με οξυγόνο μπορεί να είναι απαραίτητη σε ορισμένες περιπτώσεις.
Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία του προβλήματος.
Ένα άτομο που έχει δύσπνοια λόγω υπερβολικής άσκησης πιθανότατα θα ανακτήσει την αναπνοή του όταν σταματήσει και χαλαρώσει.
Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, θα χρειαστεί συμπληρωματικό οξυγόνο. Οι ασθενείς με άσθμα ή ΧΑΠ μπορεί να χρειαστούν εισπνεόμενα βρογχοδιασταλτικά φάρμακα όταν αυτά είναι απαραίτητα.
Εάν η δύσπνοια συνδέεται με το άσθμα, συνήθως ανταποκρίνεται καλά σε φάρμακα όπως τα βρογχοδιασταλτικά και τα στεροειδή.
Όταν οφείλεται σε λοίμωξη όπως η βακτηριακή πνευμονία, τα αντιβιοτικά μπορούν να ανακουφίσουν.
Άλλα φάρμακα, όπως οπιούχα, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) και φάρμακα κατά του άγχους, μπορούν επίσης να είναι αποτελεσματικά.
Τα προβλήματα αναπνοής που οφείλονται στη ΧΑΠ μπορούν να βελτιωθούν με ειδικές τεχνικές αναπνοής, όπως ασκήσεις αναπνοής και αναπνευστικές μυϊκές ασκήσεις. Μπορούν να μάθουν πώς να το κάνουν σε προγράμματα πνευμονικής αποκατάστασης.
Εάν οι εξετάσεις δείχνουν χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στο αίμα, μπορεί να χορηγηθεί συμπληρωματικά οξυγόνο. Ωστόσο, δεν έχουν όλα τα άτομα με δύσπνοια χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στο αίμα.
Πρόληψη
Τα άτομα με δύσπνοια μπορούν να λάβουν μέτρα για να βελτιώσουν τη γενική υγεία τους και να δώσουν στον εαυτό τους περισσότερο χώρο αναπνοής.
Αυτό μπορούν να το κάνουν:
- σταματώντας το κάπνισμα
- αποφεύγοντας το παθητικό κάπνισμα όπου είναι δυνατόν
- αποφεύγοντας άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως χημικούς καπνούς και καπνό από ξύλο
- χάνοντας βάρος, καθώς αυτό μπορεί να μειώσει το άγχος στην καρδιά και τους πνεύμονες και να διευκολύνει την άσκηση, και τα δύο μπορούν να ενισχύσουν τα καρδιαγγειακά και αναπνευστικά συστήματα
- αφιερώνοντας χρόνο προσαρμογής σε υψηλότερα υψόμετρα, διευκολύνοντας σταδιακά τις δραστηριότητες και μειώνοντας τις ασκήσεις σε υψόμετρα πάνω από 5.000 πόδια
Αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση για άτομα με δύσπνοια εξαρτάται από την αιτία.
Εάν η υποκείμενη κατάσταση μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία και να βελτιωθεί, όπως πνευμονία ή μη σοβαρό άσθμα, τότε τα προβλήματα αναπνοής μπορεί να εξαλειφθούν ή να μειωθούν σημαντικά.
Ωστόσο, εάν η δύσπνοια οφείλεται σε σοβαρές ή χρόνιες ασθένειες που επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου, όπως χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, σοβαρό άσθμα ή ΧΑΠ, η βελτίωση μπορεί να είναι περιορισμένη.
Οι ασθενείς με δύσπνοια πρέπει να συνεργαστούν με τους γιατρούς τους για να δημιουργήσουν και να ακολουθήσουν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο θεραπείας.
πηγή medbox.gr
