Date:
Με λέπρα νοσηλεύεται στο νοσοκομείο «Αττικόν» ένα άτομο από την Πελοπόννησο.
Σύμφωνα, με τον καθηγητή Μικροβιολογίας του νοσοκομείου, Σπυρίδωνα Πουρνάρα, ο οποίος μίλησε το πρωί της Κυριακής στο Open TV πρόκειται για άτομο που «είναι από την Πελοπόννησο».
«Είχαμε βρει και πρόπερσι τέτοιο κρούσμα. Είμαστε σε επαγρύπνηση για να μην διασπαρούν», ανέφερε ο κ. Πουρνάρας.
Τι είναι η λέπρα;
Η λέπρα είναι μία χρόνια, προοδευτική βακτηριακή λοίμωξη που προκαλείται από το βακτήριο Μycobacterium leprae. Επηρεάζει κυρίως τα νεύρα των άκρων, του δέρματος, του βλεννογόνου της μύτης και του αναπνευστικού σωλήνα. Η λέπρα είναι επίσης γνωστή ως νόσος του Hansen.
Η λέπρα παράγει δερματικά έλκη, νευρική βλάβη και μυϊκή αδυναμία. Αν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να προκαλέσει σοβαρή παραμόρφωση ή σημαντική αναπηρία.
Η λέπρα είναι μία από τις παλιότερες ασθένειες στην ιστορία του ανθρώπου. Η πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση λέπρας εντοπίζεται περίπου το 600 π.Χ.
Η λέπρα είναι κοινή σε πολλές χώρες, ιδιαίτερα σε τροπικά και υποτροπικά κλίματα. Ωστόσο, δεν απαντά συχνά στις Ηνωμένες Πολιτείες ή την Ευρώπη. Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ αναφέρουν ότι μόνο 150 με 250 νέες περιπτώσεις διαγιγνώσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες κάθε χρόνο.
Πώς μεταδίδεται η λέπρα;
Το βακτήριο Μycobacterium leprae προκαλείται τη λέπρα. Θεωρείται ότι η λέπρα μεταδίδεται μέσω επαφής με βλεννογόνους εκκρίσεις ενός μολυσμένου ατόμου. Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν το άτομο βήχει ή φτερνίζεται.
Η ασθένεια δεν είναι ιδιαίτερα μεταδοτική. Ωστόσο, η στενή, επαναλαμβανόμενη επαφή με ένα μολυσμένο άτομο για μεγάλη χρονική περίοδο μπορεί να οδηγήσει στη μετάδοσή της.
Το βακτήριο που είναι υπεύθυνο για τη λέπρα πολλαπλασιάζεται πολύ αργά. Η ασθένεια έχει μέσο χρόνο επώασης (ο χρόνος μεταξύ της μόλυνσης και της εμφάνισης των πρώτων συμπτωμάτων) πέντε χρόνια, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Τα συμπτώματα μπορεί να μην εμφανιστούν ακόμη και για 20 χρόνια.
Σύμφωνα με το επιστημονικό περιοδικό New England Journal of Medicine, ένας αρμαντίλλο των Νοτίων Ηνωμένων Πολιτειών και του Μεξικό μπορεί επίσης να μεταφέρει την ασθένεια και να τη μεταδίδει στους ανθρώπους.
Ποιοι είναι οι διαφορετικοί τύποι λέπρας;
Υπάρχουν τρία συστήματα ταξινόμησης της λέπρας.
Φυματιώδης λέπρα, λεπρωματώδης λέπρα, οριακή λέπρα
Το πρώτο σύστημα αναγνωρίζει τρεις τύπους λέπρας, τη φυματιώδη, τη λεπρωματώδη και την οριακή. Η ανοσοαπόκριση του ατόμου στην ασθένεια καθορίζει τον τύπο της λέπρας:
- Στη φυματιώδη λέπρα, η ανοσολογική απόκριση είναι καλή. Ένα άτομο με αυτό τον τύπο λοίμωξης παρουσιάζει μόνο λίγες κακώσεις. Η ασθένεια είναι ήπια και ελάχιστα μεταδοτική.
- Στη λεπρωματώδη λέπρα, η ανοσολογική απόκριση είναι μειωμένη. Αυτός ο τύπος επίσης επηρεάζει το δέρμα, τα νεύρα και άλλα όργανα. Υπάρχουν εκτεταμένες κακώσεις, συμπεριλαμβανομένων των όζων (μεγάλες μάζες). Αυτός ο τύπος της νόσου είναι περισσότερος μεταδοτικός.
- Στην οριακή λέπρα, υπάρχουν κλινικά χαρακτηριστικά τόσο της φυματιώδους όσο και της λεπρωματώδους μορφής. Αυτός ο τύπος θεωρείται ενδιάμεσο των δύο προαναφερθέντων τύπων λέπρας.
Ποια είναι τα συμπτώματα της λέπρας;
Τα κύρια συμπτώματα της λέπρας περιλαμβάνουν:
- Μυϊκή αδυναμία
- Μούδιασμα σε χέρια, πόδια και άκρα ποδός
- Κακώσεις του δέρματος
Οι κακώσεις του δέρματος οδηγούν σε μειωμένη αίσθηση αφής, θερμοκρασίας ή πόνου. Δεν επουλώνονται, ακόμη και ύστερα από αρκετές εβδομάδες. Είναι συνήθως πιο ανοιχτόχρωμες συγκριτικά με το φυσιολογικό τόνο του δέρματός σας ή μπορεί να είναι ερυθρές λόγω φλεγμονής.
Πώς διαγιγνώσκεται η λέπρα;
Ο γιατρός θα πραγματοποιήσει μία κλινική εξέταση για την αναζήτηση χαρακτηριστικών συμπτωμάτων της νόσου. Επίσης, θα πραγματοποιήσει μία βιοψία κατά την οποία θα απομακρύνει ένα μικρό δείγμα δέρματος ή νεύρων και θα το αποστείλει στο εργαστήριο για ανάλυση.
Ο γιατρός θα πραγματοποιήσει μία δοκιμασία λεπρομίνης για να καθορίσει τον τύπο της λέπρας. Θα σας χορηγήσει με ένεση μία μικρή ποσότητα του βακτηρίου που προκαλεί η λέπρα, το οποίο έχει αδρανοποιηθεί, εντός του δέρματος, τυπικά στον άνω πήχη.
Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές της λέπρας;
Η καθυστερημένη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές οι οποίες περιλαμβάνουν:
- Παραμόρφωση
- Τριχόπτωση, ιδιαίτερα στα φρύδια και τις βλεφαρίδες
- Μυϊκή αδυναμία
- Μόνιμη νευρική βλάβη στα χέρια και τα πόδια
- Ανικανότητα χρήσης χεριών και ποδιών
- Χρόνια ρινική συμφόρηση, ρινορραγία και κατάρρευση του ρινικού διαφράγματος
- Ιρίτιδα, η οποία είναι φλεγμονή της ίριδας του οφθαλμού
- Γλαύκωμα, μία οφθαλμολογική ασθένεια που προκαλεί βλάβη στο οπτικό νεύρο
- Τύφλωση
- Στυτική δυσλειτουργία
- Υπογονιμότητα
- Νεφρική βλάβη
Βασιλική Γερασιμάτου
Βιολόγος ΒSc, MSc
Διαβάστε περισσότερα wikihealth.gr