Τι και αν η ΑΙ έκανε τα “μαγικά” της; Ο 80χρονος Χάρισον Φορντ «γουστάρει που γερνάει!»

Τι και αν η Τεχνητή Νοημοσύνη έκανε τα “μαγικά” της; Τί και αν αυτή χρησιμοποιήθηκε σε ειδικά εφέ για να μεταμορφώσει ψηφιακά την εικόνα του Ιντιάνα Τζόουνς; Τι και αν μεταμόρφωσε σε νέο τον 80χρονο σήμερα Χάρισον Φορντ στο νέο σίκουελ της θρυλικής ταινίας; Ο…Ιντιάνα Τζόουνς «γουστάρει που γερνάει!». 

Με το γνωστό του χιούμορ, με γέλια, με δάκρυα, ο Αμερικανός ηθοποιός, την επομένη της βράβευσής του με τον Χρυσό Φοίνικα για το σύνολο της καριέρας του, μια «ειδική τιμητική διάκριση» για τον θρύλο του Χόλιγουντ, μίλησε σήμερα μετά την πρεμιέρα στις Κάννες του 5ου στη σειρά Ιντιάνα Τζόουνς, του «Indiana Jones and the Dial of Destiny». 

Συγκινήθηκε  και με δάκρυα στα μάτια καθώς θυμήθηκε τα χρόνια που έπαιζε τον Ιντιάνα Τζόουνς, είπε ότι αυτή είναι η τελευταία ταινία στην οποία παίζει στο franchise  “Indiana Jones”.

«Μου αρέσει να δουλεύω και αγαπώ αυτόν τον χαρακτήρα και μου αρέσει αυτό που έφερε στη ζωή μου», είπε μιλώντας σε δημοσιογράφους στο Φεστιβάλ. «Δεν είναι προφανές;» πρόσθεσε ο 80χρονος, όταν ρωτήθηκε γιατί παραμερίζει τον ρόλο τώρα.

Το νέο φιλμ, το «Indiana Jones and the Dial of Destiny», φέρνει αντιμέτωπους τον περιπετειώδη καθηγητή Αρχαιολογίας με έναν πρώην ναζί επιστήμονα που υποδύεται ο Μαντς Μίκελσεν, ο οποίος αναζητεί μια μηχανή που του επιτρέπει να ταξιδεύει στον χρόνο.
Η συγγραφέας και ηθοποιός του “Fleabag” Φίμπι Γουόλερ-Μπριτζ παίζει στην ταινία, υποδυόμενη την βαφτισιμιά του Τζόουνς.
«Υπάρχει μαγεία εδώ και προέρχεται από τη συνεργασία, από το σμίξιμο των φιλοδοξιών όλων», είπε ο Φορντ, με τη φωνή του να ραγίζει καθώς σκεφτόταν τη συνεργασία του με το καστ του Dial of Destiny. «Δεν έχω δει ποτέ ηθοποιούς να δίνουν τόσα ο ένας στον άλλον».

Η ταινία αρχίζει υποτίθεται στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με έναν Χάρισον Φορντ να εμφανίζεται νέος, ένα επίτευγμα ειδικών εφέ από την τεχνολογία της Τεχνητής Νοημοσύνης που χρησιμοποιεί παλιά πλάνα για να δημιουργήσει μια μη γερασμένη εκδοχή του προσώπου του.
«Ξέρω ότι αυτό είναι το πρόσωπό μου, ότι δεν είναι κάποια μαγεία του PhotoShop. Έτσι έμοιαζα πριν από 35 χρόνια, επειδή η Lucasfilm έχει κάθε καρέ ταινίας που φτιάξαμε μαζί όλο αυτό το χρόνο», τόνισε ο θρύλος του αμερικανικού κινηματογράφου.

Ήταν ευχαριστημένος με το πώς εξελίχθηκε το αποτέλεσμα, λέγοντας αστειευόμενος: «Δεν γυρνάω και λέω στον εαυτό μου, θα ήθελα να ξαναγίνω ο τύπος που ήμουν, γιατί δεν είμαι. Μου αρέσει που γερνάω, ήταν πολύ ωραίο που ήμουν νέος, αλλά, διάολε, θα μπορούσα να είμαι πεθαμένος, είμαι απλά γέρος!» αστειεύτηκε.

Ο Φορντ, ο οποίος έπαιξε για πρώτη φορά τον Ιντιάνα Τζόουνς το 1981, είπε στο περιοδικό Total Film τον περασμένο μήνα ότι θα κρεμούσε το εμβληματικό μαστίγιο και το καπέλο του χαρακτήρα του, του καθηγητή Τζόουνς. 

Το Χόλιγουντ αρχίζει να “ερωτεύεται” όλο και περισσότερο την Τεχνητή Νοημοσύνη στην παραγωγή ταινιών, κάτι που έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις εντός του κλάδου. 

Διαμάχη για τη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης στην παραγωγή ταινιών 

Από το Φεστιβάλ Καννών ο ηθοποιός  Σον Πεν εξέφρασε τη στήριξή του στους απεργούς συγγραφείς του Χόλιγουντ και χαρακτήρισε ως «ανθρώπινη χυδαιότητα» την απόρριψη των στούντιο στο αίτημά τους να περιορίσουν τη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης στη συγγραφή των σεναρίων.
«Υπάρχουν πολλές νέες έννοιες που συζητούνται, ξέρετε, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης της τεχνητής νοημοσύνης», είπε ο Πεν σε συνέντευξη Τύπου στο Φεστιβάλ των Καννών. «Και αυτό μου φαίνεται απλώς σαν ένα είδος ανθρώπινης χυδαιότητας, γιατί υπάρχει οποιαδήποτε απώθηση σε αυτό από τους παραγωγούς».

Η διαμάχη για την ΤΝ είναι ένα από τα πολλά ζητήματα που οδήγησαν τους σεναριογράφους και τους τηλεοπτικούς σεναριογράφους του Χόλιγουντ να προχωρήσουν σε απεργία νωρίτερα αυτό το μήνα στην πρώτη τους στάση εργασίας μετά από 15 χρόνια.

Το Writers Guild of America επιδιώκει να περιορίσει τη χρήση της ΤΝ στη συγγραφή των σεναρίων.
Τα στούντιο του Χόλιγουντ, που αγωνίζονται για να κάνουν τις υπηρεσίες ροής κερδοφόρες και αντιμετωπίζουν τη συρρίκνωση των εσόδων από τις διαφημίσεις, απέρριψαν αυτήν την ιδέα, λέγοντας ότι θα είναι ανοιχτά να συζητούν για τις νέες τεχνολογίες μία φορά τον χρόνο, σύμφωνα με τη συντεχνία.
«Είναι δύσκολο… για τόσους πολλούς ανθρώπους, τόσους πολλούς συγγραφείς και τόσους πολλούς ανθρώπους στη βιομηχανία, να μην μπορούν να εργαστούν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου», πρόσθεσε ο Πεν.