Η χθεσινή διάσκεψη έγινε για να συνεχιστεί το παιχνίδι. Αν αυτό δεν είναι εφικτό; Τότε σίγουρα ο καθένας δεν θα μπορεί να κάνει του κεφαλιού του, με την οικονομία του ποδοσφαίρου.
Λογαριασμοί ορθάνοιχτοι. Και κατά την προσφιλή μας συνήθεια ο καθένας να λέει το κοντό και το μακρύ του. Λες και όλες οι ώρες είναι ίδιες.
Από την άλλη βέβαια κορωνοϊός είναι, όχι επιφοίτηση. Πως λοιπόν να αλλάξουν τα πράγματα. Και πως να ανοίξει μια κουβέντα υπεύθυνη για το ποδόσφαιρο, όταν σε τελική ανάλυση οι περισσότεροι επιμένουν να το καταλαβαίνουν απλά σαν παιχνίδι.
Είναι όμως παιχνίδι μια οικονομία που το οικοσύστημα της σε ευρωπαϊκή κλίμακα αφορά εκατομμύρια ανθρώπους; Αν ήταν δεν θα μαζεύονταν χθες η UEFA, η FIFA, η ECA, οι εκπρόσωποι των ποδοσφαιριστών κλπ προκειμένου να βρουν μια λύση ώστε η σεζόν να ολοκληρωθεί. Γιατί αυτό ήταν το διακύβευμα. Αν ήταν να το λήξουν από τώρα θα το είχαν ανακοινώσει ήδη. Τρόπο για να σώσουν την πατρίδα ψάχνουν. Και μάλιστα με κάθε κόστος, όπως απέδειξε η απόφαση της μετακίνησης του Euro για το καλοκαίρι του ΄21. Μια επιλογή που έστειλε… στο συρτάρι την ιδέα για το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.
Ο στόχος είναι πρωτίστως τα εθνικά πρωταθλήματα. Τα τηλεοπτικά δικαιώματα και οι χορηγίες που αν δεν αποδοθούν θα ισοπεδώσουν την βάση του success story. Το εύκολο συμπέρασμα που -κάνει θραύση και στην Ελλάδα- είναι ότι ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο δημιούργησε την καλύτερη 20ετία της ιστορίας του μόνο από τα χρήματα του Champions League και του Europa. Δεν ισχύει όμως κάτι τέτοιο. Η αλλαγή ταχύτητας ήρθε μέσα από την εκτόξευση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων των μεγάλων πρωταθλημάτων.
to10.gr
