Σε σκάνδαλο πρώτου μεγέθους εξελίσσεται η υπόθεση Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης με την εταιρία να οδηγείται πλέον προς την άτακτη χρεοκοπία υπό τις ευλογίες της ελληνικής κυβέρνησης.
Έτσι αντί να εφαρμοστεί η νομοθεσία που ισχύει για όλες τις ανώνυμες εταιρίες στη χώρα τα μέλη ΔΣ της εταιρίας από 31/03/2016 έως και μέχρι την επικύρωση συμφωνίας εξυγίανσης (αν δεν υπάρξει προφανώς στο διηνεκές) τυγχάνουν του ευεργετήματος της αναστολής από ποινικές διώξεις.
Συγκεκριμένα στο νόμο 4587 που ψηφίστηκε πριν τη λήξη του 2018 προβλέπεται η αναστολή των ποινικών διώξεων για οφειλές προς δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία, ΟΤΑ και προσωπικό και όχι μόνο και η εξάλειψη του αξιόποινου με τη συμφωνία επικύρωσης εξυγίανσης.
Η εταιρία πάντως έλαβε έως τις αρχές Μαίου 2019 παράταση της προστασίας από τους πιστωτές μέχρι την επικύρωση της συμφωνίας όπου ουσιαστικά το λογαριασμό θα κληθεί να πληρώσει η Πειραιώς αν δεν καταφέρει να πουλήσει το ενεργητικό της εταιρίας.
Η τράπεζα Πειραιώς η οποία είχε αντιδράσει σφοδρά στις πρακτικές της διοίκησης της ΕΒΖ που το Σεπτέμβριο του 2017 οδήγησε σε ναυάγιο την πώληση των θυγατρικών στη Σερβία και ας ήταν η προσφορά 60 εκατ. ευρώ ενώ στη συμφωνία εξυγίανσης που είχε συμφωνηθεί με την Πειραιώς το ελάχιστο τίμημα ήταν τα 25 εκατ ευρώ.
Και αυτή η διοίκηση που διέλυσε την συμφωνία σήμερα απολαμβάνει ποινικής ασυλίας παρά το γεγονός ότι όπως τότε φημολογείτο αντί να διευκολύνει την πώληση των εργοστασίων στη Σερβία την τορπίλισε μη παρέχοντας στοιχεία στη Deloitte ώστε να προσδιοριστεί το εύλογο της προσφοράς του Σερβικού ομίλου MK Group.Βέβαια όλως τυχαίως η τότε διοίκηση αποτελείτο από εξέχοντα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα κυβερνητικά κατορθώματα δεν σταματούν εδώ καθώς επίσης στο νόμο 4587/2018 προβλέπεται η δυνατότητα μεταφοράς του προσωπικού της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ) σε φορείς του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, αλλά και η έναρξη ισχύος προγράμματος ειδικής επιδότησης ανεργίας από τον ΟΑΕΔ για όσους εργαζόμενους στην εταιρεία έχουν συμπληρώσει το 56ο έτος της ηλικίας τους και μπορούν να θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα εντός πενταετίας.
Ουσιαστικά σε αυτή την περίπτωση έχουμε έμμεση κρατική επιδότηση προς την ΕΒΖ η οποία είναι απαγορευτική από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού καθώς η εταιρία μπορεί να απαλλαγεί από το σύνολο του προσωπικού της χωρίς κόστος. Και αυτό έγινε ενώ υποτίθεται ότι υπήρξε προσπάθεια πώλησης της εταιρίας.
Τώρα το ερώτημα είναι πως ακριβώς θα επέλθει η εξυγίανση της ΕΒΖ που οι ληξιπρόθεσμες οφειλές υπερβαίνουν τα 200 εκατ. ευρώ.
Ζητήματα όμως υπάρχουν και για τον ειδικό εκκαθαριστή την PQH τα οποία ίσως εξηγούν γιατί πλέον ναυαγεί κάθε προσπάθεια πώλησης της εταιρίας.
Ειδικότερα τον Απρίλιο του 2015, καταβλήθηκε στην ΕΒΖ ποσό ύψους 30 εκατ. ευρώ από τον βασικό μέτοχό της (ειδικό εκκαθαριστή του υπό ειδική εκκαθάριση πιστωτικού ιδρύματος «ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.»), «έναντι μελλοντικής αυξήσεως μετοχικού κεφαλαίου αυτής, προς κάλυψη της αναγκαίας κεφαλαιακής ενίσχυσής της και στο πλαίσιο διαφύλαξης της ακεραιότητας και της προστασίας της υπό ρευστοποίηση συμμετοχής του υπό εκκαθάριση πιστωτικού ιδρύματος στην ΕΒΖ Α.Ε. (βάσει της από 27.03.2015 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου).
Το ποσό αυτό εμφανίζεται στο λογαριασμό «Καταθέσεις μετόχων έναντι μελλοντικής αύξησης μετοχικού κεφαλαίου» και έχει ταξινομηθεί στο κονδύλι Λοιπές Βραχυπρόθεσμες Υποχρεώσεις μέχρι να ολοκληρωθεί η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου».
Δηλαδή ο μέτοχος που θα εκκαθάριζε την ΕΒΖ και θα εισέπραττε ότι μπορούσε όχι μόνο δεν προχώρησε στην ολοκλήρωση της εκκαθάρισης αλλά βρέθηκε και με τρύπα 30 εκατ. ευρώ η οποία είναι άγνωστο πως μπορεί να καλυφθεί.
Γιατί αν υποτεθεί ότι βρίσκεται αγοραστής για την ΕΒΖ θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να κλείσει η τρύπα αλλά και να απομείνει κάτι για τον εκκαθαριστή που με τους χειρισμούς που έχουν γίνει κινδυνεύει στο τέλος να έχει πληρώσει αντί να έχει όφελος για την ΕΒΖ.
Κι όλα στο όνομα της δήθεν προστασίας των θέσεων εργασίας και της εθνικής οικονομίας που στο τέλος δημιουργεί μια τεράστια τρύπα που κινδυνεύει να αφήσει τη χώρα χωρίς παραγωγή ζάχαρης και έχει οδηγήσει τους τευτλοκαλλιεργητές σε απόγνωση.
Επισημαίνεται ότι σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες η Τράπεζα Πειραιώς σχεδιάζει τη μεταβίβαση του ενεργητικού της ΕΒΖ μέσω του Πτωχευτικού Κώδικα και των άρθρων 106 β και δ, σε SPV όπου η Τράπεζα θα έχει τον έλεγχο του SPV. Το ερώτημα όμως είναι τι θα γίνει με τα 30 εκ ευρώ της PQH.
