Τζένη Βάνου: Σπάνιες εξομολογήσεις για τη σχέση με τον πατέρα της και τους έρωτες της ζωής της

Τζένη Βάνου- Σπάνιες εξομολογήσεις για τη σχέση με τον πατέρα της και τους έρωτες της ζωής της και την πορεία της στο τραγούδι

Το «Στούντιο 4» της ΕΡΤ, μοιράστηκε βίντεο με σπάνιες εξομολογήσεις της επιτυχημένης τραγουδίστριας που αφορούν τόσο τη σχέση με τον πατέρα της όσο και τους έρωτες της ζωής της.

«Μετά από κάποια χρόνια δυστυχώς τα πράγματα δεν πήγαν καλά με τους γονείς μου και χώρισαν. Όπως όλα τα παιδιά, ήταν η τρυφερή ηλικία που ήμουν προσκολλημένη με τη μητέρα μου. Μετά το θορυβώδες διαζύγιο μου στέρησαν το δικαίωμα να τη βλέπω, ήμουν 5 χρονών. Το χειρότερο δεν ήταν ότι δεν την έβλεπα αλλά υπήρχαν μεγάλες κακίες του συγγενικού περιβάλλοντος που ήθελαν να με πείσουν πώς η μητέρα μου δεν με αγαπούσε και έγινε ότι έγινε», είχε εξομολογηθεί.

Η Τζένη Βάνου έφυγε από τη ζωή τις 5 Φεβρουαρίου του 2014, σκορπώντας θλίψη σε όλο τον καλλιτεχνικό χώρο και όχι μόνο

Τζένη Βάνου

Γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1939 στην Αθήνα, στην πλατεία Αττικής. [1] Το πραγματικό της όνομα ήταν Ευγενία Βραχνού,[2] το οποίο και άλλαξε ο Γεράσιμος Λαβράνος για να μην την αναγνωρίσει ο πατέρας της, καθώς ήταν κάθετα αντίθετος στην απόφασή της να ασχοληθεί με το τραγούδι. Οι γονείς της χώρισαν, αφού η μητέρα της θέλησε να ακολουθήσει έναν άλλον άνδρα. Γι’ αυτόν το λόγο και της απαγορεύθηκε να βλέπει την κόρη της. Σπουδαίο ρόλο στη ζωή της Τζένης Βάνου έπαιξε η γιαγιά της.

Αρχικά σκόπευε να σπουδάσει στη Φυσικομαθηματική Σχολή, αλλά μετά τη γνωριμία της με τον συνθέτη Μίμη Πλέσσα, τον οποίο θεωρούσε μέντορά της, έδωσε εξετάσεις στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας[3]. Ξεκίνησε την καριέρα της το 1955, ως τραγουδίστρια ελαφράς ορχήστρας, στον ραδιοφωνικό σταθμό της ΕΡΤ.

Τραγούδησε πρώτη φορά σε δισκογραφική εταιρία το 1945, με το τραγούδι “Θυμήσου”, καθώς ήταν μέλος στη χορωδία του Νίκου Γούναρη. Εκεί πρωτογνώρισε τον νεαρό Μίμη Πλέσσα. Το 1959 στο τραγούδι “Αστέρι αστεράκι” του Δημήτρη Χορν έκανε τα φωνητικά μέρη, με αποτέλεσμα, λόγω των τεράστιων δυνατοτήτων της φωνής της, να της ανοιχτούν πολλές πόρτες για νέες δισκογραφικές δουλειές. Το 1964, με το τραγούδι του Πλέσσα «Τώρα» πήρε το Α΄ βραβείο στο Φεστιβάλ Ελαφράς Μουσικής της Θεσσαλονίκης. Σύντομα καθιερώθηκε ως τραγουδίστρια του ελαφρού τραγουδιού και ερμήνευσε ντουέτα κυρίως με τον Γιάννη Βογιατζή. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε με τον πρώτο της σύζυγο, Βασίλη Ρηγόπουλο, με τον οποίο χώρισε το 1971, έπειτα από συνεχείς κακοποιήσεις.

Κατά τη Στρατιωτική δικτατορία συμμετείχε στους χουντικούς εορτασμούς της επετείου της 21ης Απριλίου στο Παναθηναϊκό Στάδιο ανάμεσα σε άλλους ηθοποιούς και τραγουδιστές.

Το 1969 ταξίδεψε στην Αμερική, αφού είχε υπογράψει συμβόλαιο, για την πραγματοποίηση διεθνούς καριέρας, την οποία αρνήθηκε την τελευταία στιγμή. Εκεί ηχογράφησε έναν 45άρη δίσκο με δύο αμερικανικά τραγούδια. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, μετά τον χωρισμό της, αναγκάστηκε να μπει στο λαϊκό τραγούδι για οικονομικούς λόγους. Το 1971 συναντά τον Τόλη Βοσκόπουλο, ο οποίος της κλείνει συμβόλαιο στην Minos όπου γνώρισε μεγάλη επιτυχία τραγουδώντας λαϊκά. Το 1977 πήρε μέρος για τελευταία φορά σε φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, κερδίζοντας βραβείο ερμηνείας με το τραγούδι “Να μ’ αγαπάς” του Γιώργου Μανίκα. Το 1981 αποκτά τον πρώτο και τελευταίο της χρυσό δίσκο με τίτλο “τις ώρες που σε θέλω”, έπειτα από 50.000 πωλήσεις. Στα χρόνια του ’80, η πορεία της Τζένης Βάνου, που στις δυο προηγούμενες δεκαετίες στέφθηκε από τεράστιες επιτυχίες, άρχισε να γνωρίζει μια κάμψη… Ευδιάκριτη ήταν πλέον κάποια φθορά στη φωνή της, που εμφανίσθηκε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80. Παρόλα αυτά η τραγουδίστρια συνέχισε να δίνει το παρών με μια σειρά δίσκων, ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν αρκετές ενδιαφέρουσες στιγμές. Τελευταία δισκογραφική δουλεία το 1998.

Υπήρξε βασική ερμηνεύτρια και «μούσα» πολλών συνθετών. Ερμήνευσε τραγούδια του Μίμη Πλέσσα, του Μίκη Θεοδωράκη, του Γιώργου Μουζάκη, του Τόλη Βοσκόπουλου, του Κώστα Γιαννίδη, του Ζακ Ιακωβίδη, του Αττίκ, του Αλέκου Χρυσοβέργη, του Τάκη Μουσαφίρη της Νινής Ζαχά, του Γιώργου Μανίκα, του Γιώργου Κατσαρού, του Χρήστου Νικολόπουλου, του Γιώργου Κριμιζάκη, του Αλέξη Παπαδημητρίου κ.α

Για τη δουλειά της βραβεύτηκε στην Ισπανία, την Πολωνία και την πρώην Σοβιετική Ένωση

Τα τελευταία 15 χρόνια της ζωής της βρισκόταν μακριά από τη δισκογραφία, τραγουδώντας μονο ζωντανά σε κέντρα διασκεδάσεων, όπου την καλούσαν. Όμως 4 χρόνια πριν τον θάνατό της εγκατέλειψε πλήρως το τραγούδι, αφιερώνοντας τον εαυτό της στον εγγονό της. Τον Αύγουστο του 2013 έκανε επέμβαση στον λαιμό για να της αφαιρεθεί όγκος. Στις αρχές του 2014 αντιμετώπισε πάλι σοβαρά προβλήματα υγείας εξαιτίας μεταστάσεων του καρκίνου.Στις 5 Φεβρουαρίου 2014 άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο Μεταξά, στον Πειραιά, όπου νοσηλευόταν.

Επιτυχίες

Μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες, που σφράγισε με τις κορυφαίες ερμηνείες της, έγιναν πολλά τραγούδια της όπως τα: “Αν είναι η αγάπη αμαρτία”, “Σε βλέπω στο ποτήρι μου, “Αγόρι μου”, “Χίλιες βραδιές”, ”Οι αμαρτίες μου”, “Έρωτά μου ανεπανάληπτε”, “Έλα”, “Σταγόνα-σταγόνα”, “Η σκλάβα”, “Αν σ’ αρνηθώ αγάπη μου”, “Αγάπησα-αμάρτησα (Ο αναμάρτητος)”, “Ένα ψέμα κι εσύ”, “Στιγμές”, “Τις ώρες που σε θέλω”, ”Κι έκλαιγε μαζί μου ο Θεός”, ”Να μ’ αγαπάς”, “Θέλω κοντά σου να μείνω”, ”Το τρένο της ζωής”, ”Διπλός γλυκός καημός”, “Τώρα”, ”Ξύπνα αγάπη μου”, ”Από σένα αρχίζουν όλα”, “Τι κρίμα”, ”Εδώ τελειώνει ο ουρανός”, ”Η αγάπη μας”, ”Άκουσέ με”, ”Της βαρυχειμωνιάς το δείλι”, ”Σ’ αγαπώ (ο ήλιος βγαίνει μες στα μάτια σου)”, ”Έχασα εσένα”, ”Μπορεί”, “Έβρεχε ψιλόβρεχε” κ.ά. Αρκετά από τα τραγούδια αυτά διασκευάστηκαν από διαφορετικούς καλλιτέχνες.

Δισκογραφία

1972-Σ΄αγαπώ
1973-Αγόρι μου
1974-Αν η αγάπη
1975-Αγάπησα αμάρτησα
1975-Έρωτα μου ανεπανάληπτε
1976-Έλα
1976-Αν μ’ αγαπούσες
1977-Τζένη Βάνου
1977-Να μ’ αγαπάς
1978-Το αμαξάκι
1978-Έχασα εσένα
1979-Άκουσε με
1981-Τις ώρες που σε θέλω
1982-Μπορώ
1983-Αγάπη σημαίνει θυσία
1984-Τα πρώτα μου τραγούδια (1959-1964)
1985-Τα καλύτερα μου χρόνια
1987-Και μου ‘δωσες αγάπη
1989-Μόνη
1989-Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες
1991-Για σένα
1992-Μη χάνεσαι
1992-Σχεδόν απόγευμα
1993-Παιδί μου
1993-Σαλονικιώτικο φεγγάρι
1995-Μεγάλα πορτραίτα ΕΜΙ
1996-Όσα ζήλεψα
1997-Τα Καλύτερα μου τραγούδια
1997-Τραγούδια από τις 45 στροφές
1997-Τα Ερωτικά του 60
1998-Αγία αχαριστία
2000-Πορτραίτα Τραγουδιστών
2002-Η δική μου η φωνή
2002-Αγόρι μου – Αν η αγάπη
2005-Τραγουδά Μίμη Πλέσσα
2006-Σε τραγούδια από τον κινηματογράφο
2007-Η Φωνή 1959 – 1982 4 Cd

πηγή https://el.wikipedia.org