Βασίλης Δρούκας: Ένας βιβλιοπώλης από τα παλιά, κομμάτι της Σερραϊκής ιστορίας

Ένας βιβλιοπώλης από τα παλιά είναι πάντα ένα αναπόσπαστο κομμάτι ιστορίας ενός τόπου. Ο Βασίλης Δρούκας στη σημερινή οδό Κωνσταντίνου Καραμανλή 17 μιλάει με υπερηφάνεια για την ιστορία του βιβλιοπωλείου του,

τον πατέρα του Ηλία Δρούκα που πήρε το απολυτήριο στρατού αμέσως μετά την κατάρρευση του Μικρασιατικού Μετώπου από τη στρατιά του Πάγκαλου που έδρευε στα Σέρρας.

Ρίζες από την Πελοπόννησο

Ήταν Γορτύνιος στην καταγωγή, από τα Κυπαρίσσια κι όχι από την Κυπαρισσία διευκρινίζει ο Βασίλης που ερωτεύτηκε τον τόπο μας και αργότερα τη γυναίκα του την Αγγελική Βενέτη, που ήταν θυγατέρα Μακεδονομάχου, από το Νέο Σούλι την οποία παντρεύτηκε το 1933.

Ο ίδιος ήταν δισέγγονος του οπλαρχηγού Βασιλείου Δρούκα που πολέμησε υπό τον Γενναίο Κολοκοτρώνη επικεφαλής “πεδινών Γορτυναίων” όπως με υπερηφάνεια αφηγείται σήμερα ο γιος του.

Η αρχή του ιστορικού βιβλιοπωλείου

Στην αρχή ο Ηλίας Δρούκας σε συνεργασία με τον αδερφό του Θεόδωρο ασχολήθηκε με την πρακτόρευση και τη διανομή των εφημερίδων. Τότε την διακίνηση του τύπου για όλη την Ελλάδα την είχαν δύο Μεγαλουπολήτες την καταγωγή οι Τσαγκάρης – Τσούρνος και Σία που ήταν συμπατριώτες τους. Στην αρχή οι Ηλίας και Θεόδωρος Δρούκας πήραν το περίπτερο που υπήρχε στην πλατεία Κρονίου μπροστά στο άλλοτε φωτογραφείο του Πέννα, από το οποίο εκτός από τη
διακίνηση των εφημερίδων πουλούσαν τσιγάρα του Ματσάγγου και χαρτικά του Λαδόπουλου.
Το 1934 ήρθε στον κόσμο ο γιος του Ηλία Δρούκα, Βασίλης Δρούκας.

Το 1936, τα δύο αδέρφια διαχώρισαν την επαγγελματική τους ενασχόληση με τον Θεόδωρο να ανοίγει το επί της οδού Μ. Ανδρονίκου 1 κατάστημα εφημερίδων και περιοδικών και τον Ηλία το σημερινό βιβλιοπωλείο.

Ο θάνατος του πατέρα Δρούκα στις 7 Ιουλίου 1959 άνοιξε τον επαγγελματικό δρόμο στο γιο του Βασίλη ο οποίος ανέλαβε το βιβλιοπωλείο στις 17 Ιανουαρίου 1959 ενώ ακόμη υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία στο στρατιωτικό νοσοκομείο της Δράμας.

Όλη εκείνη την εποχή τα δύο μεγάλα βιβλιοπωλεία που “κυριαρχούσαν” στην αγορά των Σερρών εξακολουθούσαν να είναι στην ίδια οδό, την “Λεωφόρο Μεραρχίας Σερρών” και σχεδόν αντικριστά.

Το βιβλιοπωλείο του Δρούκα στην ανατολική πλευρά και το βιβλιοπωλείο του Βαγουρδή στην δυτική. Ο Βασίλης Δρούκας θυμάται ότι μέχρι σχεδόν το 1995, ιδίως σε περιόδους αιχμής, ήταν τέτοια η συρροή των πελατών που ήταν υποχρεωμένοι να κλειδώνουν την κεντρική
είσοδο για να μη μπει άλλος κόσμος ενώ όσους βρίσκονταν ήδη στο μαγαζί τους… “διοχέτεύαν” από την πίσω έξοδο.

Επεισόδιο στην Βουλγαρική κατοχή 1941-44

Στα χρόνια της βαριάς Βουλγάρικης κατοχής (1941-1944), ύστερα από ένα επεισόδιο με έναν Βούλγαρο ιερέα η οικογένεια Δρούκα αναγκάστηκε να καταφύγει στη Θεσσαλονίκη.

Ο Βούλγαρος ιερέας μπήκε στο βιβλιοπωλείο και απευθύνθηκε στον πατέρα του στη βουλγάρικη γλώσσα. Επειδή ο πατέρας Δρούκας έδειξε ότι δεν καταλάβαινε τι του έλεγε και τι ήθελε, ο ιερέας του απηύθυνε το λόγο στα Γερμανικά και στα Σέρβικα και τέλος, μέσα στο χάος ασυνεννοησίας και εκνευρισμού που είχε δημιουργηθεί, ο Βούλγαρος ιερέας του μίλησε σε άπταιστα Ελληνικά. Ο πατέρας Δρούκας έγινε έξω φρενών:

“Και γιατί βρε αδερφέ ενώ ξέρεις Ελληνικά επιμένεις να μου μιλάς σε άλλες γλώσσες;” είπε θυμωμένα στον Βούλγαρο ιερέα που αποχώρησε έξαλλος από το βιβλιοπωλείο.

Το επεισόδιο αυτό είχε ως αποτέλεσμα ύστερα από μερικές μέρες με εντολή της Βουλγαρικής διοίκησης η οικογένεια Δρούκα να φύγει από την πόλη των Σερρών στην οποία επανήλθε στις 18 Μαρτίου 1945.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής

Από τις τόσες αναμνήσεις και τους πελάτες του βιβλιοπωλείου του ο Βασίλης Δρούκας θυμάται τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ο οποίος αγόραζε συνήθως χαρτικά είδη αλλά και τον Αλέξη Κωστάλα, καθώς και πολλούς ηθοποιούς και τραγουδιστές που κατά καιρούς διέτριψαν στα Σέρρας.

Η… προαιώνια σκάλα

Κοιτάζοντάς με να παρατηρώ με εμφανή… ζήλια την… προαιώνια(!) σκάλα την οποία ο Βασίλης εξακολουθεί να χρησιμοποιεί για τα ψηλότερα ράφια του καταστήματός του (παρά τις αντιρρήσεις του “φύλακα – άγγελου” της γυναίκας του Σπυρούλας Βουρουτζίδου που την παντρεύτηκε στις 11 Νοεμβρίου 1978) σπεύδει να μου εξηγήσει:

“Αυτή η σκάλα χρησιμοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του 1956 στη σημερινή οδό Μ. Ανδρόνικου για στήριγμα σε μεγάφωνο που ανακοίνωνε τα εκλογικά αποτελέσματα!”

Φανατικός Μακεδόνας και ακόμη πιο φανατικός Σερραίος

Καλός ορειβάτης, φιλόζωος, φανατικός Μακεδόνας και ακόμη πιο φανατικός Σερραίος ο Βασίλης Δρούκας, εξακολουθεί σήμερα να υπηρετεί το επάγγελμα του βιβλιοπώλη διατηρώντας την ίδια παραδοσιακή εικόνα του βιβλιοπωλείου του με μοναδική αγάπη και ευσυνειδησία χωρίς εκπτώσεις και μοντέρνες… αναζητήσεις.

Διατηρώντας στην κορυφή της εξωτερικής όψης του καταστήματός του την παλιά και ξεφλουδισμένη πινακίδα του. Μια πινακίδα που με άλλα τόσα αντικείμενα και “απομεινάρια” μιας άλλης εποχής θα μπορούσαν να μας διηγηθούν – αν είχαν φωνή – τα όσα θαυμαστά είδαν και άκουσαν όλα αυτά τα χρόνια.
Και καθώς με το τέλος της μικρής μας αυτής επίσκεψης χαιρετώ τον Βασίλη και τη Σπυρούλα Δρούκα με την ευχή για “καλό κουράγιο”, νιώθω σαν να ξεπληρώνω ένα παλιό χρέος όχι τόσο προς εκείνους όσο προς την ιστορία αυτής της πόλης.

Βασίλης Τζανακάρης

πηγή anexartitos.gr