Βίκυ Χατζηβασιλείου: Μετά τον χαμό του ήταν σαν να καίγεται η ψυχή μου, το μέσα μου, τα εσωτερικά μου όργανα

Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη έδωσε η Βίκυ Χατζηβασιλείου στο περιοδικό “Λοιπόν” και τον δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου.

Ανάμεσα σε άλλα, δε, η γοητευτική παρουσιάστρια μίλησε από καρδιάς για την απώλεια του αγαπημένου της πατέρα και την προσωπική της διαχείριση σε αυτήν.

-Υπήρξε κάποια δύσκολη στιγμή που είπατε «γιατί σε μένα»;

“Είναι λάθος το «γιατί σε μένα». Ποτέ δεν πρέπει να το λέμε αυτό. Σίγουρα έχω περάσει πάρα πολλές δύσκολες στιγμές και με θέματα υγείας δικών μου ανθρώπων, αλλά για κάποιον λόγο έρχονται και γίνονται όλα. Τις περισσότερες φορές τα προκαλούμε και εμείς οι ίδιοι. Όταν συσσωρεύουμε συναισθηματική τοξίνη από ανθρώπους τοξικούς με τους οποίους ερχόμαστε σε επαφή, αυτό συνήθως μεταφράζεται σε ατυχήματα, δυστυχήματα, αρρώστιες. Έτσι όπως έρχεται η ενέργεια αυτή κάπου εκτονώνεται, γι’ αυτό μακριά από τοξικούς ανθρώπους”.

-Πριν από κάποια χρόνια χάσατε τον πατέρα σας. Ο πόνος της απώλειας αυτής απαλύνεται με το πέρασμα του χρόνου;

“Σίγουρα. Τα πρώτα χρόνια μετά τον χαμό του πατέρα μου ήταν σαν να καίγεται η ψυχή μου, το μέσα μου, τα εσωτερικά μου όργανα. Εδώ οι ηθοποιοί χάνουν τον πατέρα ή τη μάνα τους και ανεβαίνουν στο σανίδι και εργάζονται. Και αυτό ίσως είναι η θεραπεία τους. Και εμένα η δουλειά ήταν η θεραπεία μου. Ο Ιπποκράτης είπε πως, όταν έχεις μια ασθένεια, δεν πρέπει συνεχώς να μιλάς γι’ αυτή και να το συζητάς με τους φίλους σου, γιατί είναι σαν να μεγεθύνεις τη νόσο. Όλος ο πόνος με τον χρόνο μαλακώνει, είναι γιατρός”.