Στο γηροκομείο της Ξάνθης «Ο Μέγας Βασίλειος», το ημερολόγιο της χρονιάς φωτίζεται από ανθρώπους που δεν ποζάρουν απλώς στον φακό -τον αφοπλίζουν. Με βλέμματα που είδαν πολλά, με χαμόγελα που ξέρουν να νικούν τη φθορά, με ιστορίες που χωρούν ολόκληρες ζωές, ένοικοι του γηροκομείου ποζάρουν όλο χάρη στον φωτογραφικό φακό και «ντύνουν» τους 12 μήνες του 2026 σε ένα μοναδικό ημερολόγιο.
Κάθε μήνας και ένας πρωταγωνιστής. Κάθε σελίδα και μια μικρή αποκάλυψη. Λόγια γεμάτα σοφία, χιούμορ, τρυφερότητα και ανεπιτήδευτη ομορφιά. Ένα ημερολόγιο που δεν μετράει απλώς τον χρόνο, αλλά τον γιορτάζει -μέσα από ανθρώπους που αποδεικνύουν ότι η λάμψη δεν έχει ηλικία.
Τον Ιανουάριο, ο Χρήστος Σιδηράς ανοίγει τη χρονιά ως μια «φλόγα που μικραίνει, μα λάμπει καθαρότερα» -μια μεταφορά για όλους εκείνους που ίσως κουράστηκαν, αλλά δεν έπαψαν ποτέ να φωτίζουν.
Τον διαδέχεται η Αλεξάνδρα Τσιακίρογλου του Φεβρουαρίου, με τα χέρια που «δούλεψαν και αγκάλιασαν» και σήμερα διεκδικούν τη δική τους γαλήνη, σαν μια ανθρωπιά που αντέχει στον χρόνο.
Ο Μάρτιος φέρνει μαζί του τη φωνή του Βαν Γκογκ, μέσα από την Πηνελόπη Κωνσταντινίδου: «Αν αγαπάς αληθινά τη φύση, θα βλέπεις την ομορφιά παντού»- μια υπενθύμιση ότι η ομορφιά δεν είναι θέμα ηλικίας, αλλά ματιάς. Και τον Απρίλιο, ο Ιωάννης Καπετανόπουλος μας ξεναγεί στο δικό του βιβλίο ζωής, εκεί όπου κάθε σελίδα -όπως οι σελίδες της εφημερίδας που κρατά στα χέρια του- είναι και μια ιστορία που αξίζει να ειπωθεί.
Ο Μάιος ανθίζει με την Άννα Ηλιάδου, που «σαν παπαρούνα μοιάζει και χίλια χρώματα αλλάζει», ενώ ο Ιούνιος βρίσκει την Υβόννη Μαμαλικοπούλου να κρατά ένα βλέμμα γεμάτο καλοκαίρι – ένα βλέμμα που, όσο κι αν περνούν τα χρόνια, παραμένει φωτεινό.
Στον Ιούλιο, η Μαρία Μαλικιώση μας θυμίζει πως «θάλασσα πλατιά, σ’ αγαπώ γιατί μου μοιάζεις…», κι έτσι η καρδιά της ταυτίζεται με το απέραντο μπλε. Ο Αύγουστος με τον Άγγελο Σίμο ανεβάζει τον τόνο, με το παιχνιδιάρικο «Αν κάποτε στα δίχτυα μου πιαστείς…», αποκαλύπτοντας ότι το φλερτ ποτέ δεν χάνει την τέχνη του.
Ο Σεπτέμβριος γίνεται μήνας σοφίας: η Συμέλα Σαμψώνογλου δηλώνει χωρίς φόβο πως «Δεν λυπάμαι που γερνάω. Είναι ένα προνόμιο που πολλοί δεν το είχαν…», υπενθυμίζοντας τη βαθιά αξία της μακροζωίας. Και τον Οκτώβριο, οι Ελευθέριος Γιαγκίδης και Κλεομένης Τσιλιπάκος φιλοσοφούν με χιούμορ πάνω σε μια «καλή ζαριά», γιατί η ζωή, τελικά, θέλει και τύχη.
Ο Νοέμβριος ανήκει στη Βηθλεέμ Τζιόβα, που «ξεφυλλίζει τα όνειρά της» σαν να ξεφυλλίζει άλμπουμ αναμνήσεων. Και ο Δεκέμβριος κλείνει τη χρονιά με την Αρχοντούλα Νέγκογλου, εκεί όπου «το τραπέζι στρώνεται με χαμόγελο και μνήμες», προσκαλώντας μας σε μια γιορτή γεμάτη τρυφερότητα.
Έτσι, μήνα με τον μήνα, το ημερολόγιο 2026 του γηροκομείου «Ο Μέγας Βασίλειος» γίνεται ένας ύμνος στη ζωή, όπως είναι πραγματικά: αληθινή, εύθραυστη, λαμπερή. Ένα έργο που δεν αποτυπώνει απλώς πρόσωπα, αλλά ψυχές, που ακόμη κι όταν γερνούν, δεν παύουν ποτέ να φωτίζουν.
Το γηροκομείο «της καρδιάς μας» που δίνει χαρά στους ηλικιωμένους
Πρόκειται για τη δεύτερη φορά που το γηροκομείο «Ο Μέγας Βασίλειος» της Ξάνθης εκδίδει ημερολόγιο με μοντέλα τους ίδιους τους ενοίκους του. Η πρώτη ήταν το 2021, όταν το ημερολόγιο εκείνο είχε …ξεπουλήσει εν ριπή οφθαλμού και οι γιαγιάδες και παππούδες του γηροκομείου είχαν γίνει viral.
«Ήδη, από την επόμενη κιόλας χρονιά, μας ζητούσαν να επαναλάβουμε το εγχείρημα καθώς είχαν διασκεδάσει πολύ καθ’ όλη τη διαδικασία, αλλά θέλαμε να είναι ώριμες οι συνθήκες, όπως κι έγινε τώρα», εξηγεί, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πρόεδρος του γηροκομείου Γιάννης Παπαχρόνης.
Περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τον ενθουσιασμό των ηλικιωμένων που σήκωσαν το γάντι της πρόκλησης και φωτογραφήθηκαν ως άλλα super models για τις ανάγκες του ημερολογίου. «Το γλέντησαν πάρα πολύ καθώς αυτή τη φορά είχαμε και εξωτερική φωτογράφιση, σε μέρη όπως η Βιστωνίδα», λέει και περιγράφει μια σκηνή που οι πρωταγωνιστές του ημερολογίου «ξεσήκωσαν» ακόμη και τραπέζι από ένα καφενεδάκι ώστε να αποδώσουν όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται συγκεκριμένο σκηνικό.
Το κέφι και η χαρά είχαν και διάρκεια αφού μόλις χθες που πήραν τα ημερολόγια στα χέρια τους από το τυπογραφείο, μία από τις ενοίκους του γηροκομείου που συμμετείχε στο εγχείρημα, αναφώνησε με ενθουσιασμό: «Βγήκα τελικά ωραία!». «Εκτός από τους παππούδες και τις γιαγιάδες, χαίρονται και τα παιδιά τους, κάποια εκ των οποίων είναι ακόμη και στην Αμερική, και φυσικά χαιρόμαστε εμείς ως οικογένεια του γηροκομείου», επισημαίνει ο πρόεδρος του γηροκομείου «της καρδιάς μας», όπως αναγράφεται στην επιγραφή που καλωσορίζει τους επισκέπτες στον χώρο.
«Είναι το γηροκομείο της καρδιάς μας, γιατί εδώ η φροντίδα δίνεται απλόχερα, η αγάπη μοιράζεται καθημερινά και οι στιγμές γίνονται αναμνήσεις γεμάτες φως», σημειώνει ο κ. Παπαχρόνης, επισημαίνοντας πως στο γηροκομείο της Ξάνθης «η τρίτη ηλικία δεν είναι μια σιωπηλή περίοδος, είναι μια γιορτή εμπειρίας, μνήμης και χαμόγελου. Κάθε πρόσωπο, κάθε βλέμμα, κάθε ιστορία κρύβει μέσα του μια ολόκληρη ζωή -κι εμείς έχουμε την τιμή να τη μοιραζόμαστε», επισημαίνει ο κ. Παπαχρόνης, ο οποίος δεν λησμονεί να πλέξει το εγκώμιο του φωτογράφου Γρηγόρη Λεοντιάδη και της ομάδας του για το «καταπληκτικό αποτέλεσμα» του ημερολογίου, να ευχαριστήσει τους εθελοντές κομμωτές και μακιγιέρ, που φρόντισαν τα μοντέλα, τα οποία και απέδειξαν πως η ομορφιά (εξωτερική και κυρίως εσωτερική) δεν έχει ηλικία, αλλά και όλους όσοι συνέλαβαν για ένα πραγματικά μοναδικό αποτέλεσμα -όλοι αναφέρονται ονομαστικά στην τελευταία σελίδα ως ένδειξη αναγνώρισης κι ευγνωμοσύνης για όσα έπραξαν.
Όσοι ενδιαφέρονται να αποκτήσουν το ημερολόγιο μπορούν να αποταθούν στο ίδιο το γηροκομείο. Άλλωστε, ξεφυλλίζοντάς το, εύκολα κανείς καταλαβαίνει πως εδώ, το παλιό δεν ξεθωριάζει∙ γίνεται θησαυρός.
Σοφία Παπαδοπούλου
