Σούσι: Η ιστορία και τα είδη του

Σκέψου ένα φαγητό που είναι ταυτόχρονα απλό αλλά και εκλεπτυσμένο, φρέσκο αλλά και με έντονες γεύσεις, υγιεινό αλλά και τόσο απολαυστικό.

Το σούσι είναι όλα αυτά μαζί – και με το παραπάνω! Μπορεί κάποτε να το θεωρούσαμε εξωτικό ή «παράτολμο», πλέον όμως έχει γίνει αγαπημένο comfort food και σημείο αναφοράς για κάθε fan της παγκόσμιας κουζίνας. Αλλά τι πραγματικά ξέρουμε για το σούσι πέρα από το ότι συνήθως τρώγεται με chopsticks και μπορεί συνοδεύεται από soy sauce;

Η ιστορία του

Το σούσι έχει μακρά και απρόσμενη ιστορία, που ξεκινά όχι στην Ιαπωνία, όπως ίσως περίμενες, αλλά στη Νοτιοανατολική Ασία, πριν από περισσότερο από μία χιλιετία. Εκεί εμφανίστηκε αρχικά ως μέθοδος συντήρησης ψαριού: αλατισμένο ψάρι τοποθετούνταν ανάμεσα σε βρασμένο ρύζι, όπου παρέμενε για μήνες – στο τέλος κρατούσαν μόνο το ψάρι, πετώντας το ρύζι.

Η Ιαπωνία υιοθέτησε αυτό το concept και το μετέτρεψε σε τέχνη. Πρώτα εμφανίστηκε το nigiri sushi, δηλαδή φρέσκο ψάρι πάνω σε ρύζι με ξύδι, και συνδέεται άμεσα με την περίφημη περίοδο Edo. Η περίοδος Edo (1603–1868) ήταν μια ειρηνική εποχή μεγάλης οικονομικής ανάπτυξης και άνθησης της αστικής κουλτούρας της Ιαπωνίας, ιδιαίτερα στην πόλη Edo – που σήμερα γνωρίζουμε ως Τόκιο. Καθώς η πόλη μεγάλωνε με γοργούς ρθυμούς, δημιουργήθηκε η ανάγκη για φαγητό που να είναι γρήγορο, οικονομικό και εύκολο να καταναλωθεί στο δρόμο.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον γεννήθηκε το nigiri sushi, ένα μικρό «μπαλάκι» από ρύζι αρωματισμένο με ξύδι, πάνω στο οποίο τοποθετούνταν φρέσκο ψάρι ή θαλασσινά. Το ξύδι συντηρούσε το ρύζι και ενίσχυε τη γεύση, ενώ το φρέσκο ψάρι ήταν άμεσα διαθέσιμο, καθώς το Edo ήταν παραθαλάσσιο.

Το nigiri ήταν ουσιαστικά το πρώτο «street food» της Ιαπωνίας και πωλείτο σε πάγκους σε δρόμους και αγορές της πόλης, ενώ το έτρωγαν γρήγορα και άτυπα, συχνά με τα χέρια. Η απλότητά του ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την κουλτούρα, την καθημερινότητα και τις ανάγκες του Edo και αντικατόπτριζε το πνεύμα της εποχής: μια νέα αστική τάξη που ήθελε ποιότητα αλλά και ευκολία.

Η εξάπλωση του σούσι στη Δύση ξεκίνησε μόλις τη δεκαετία του ’60-’70, αρχικά στις ΗΠΑ, και από τότε έγινε ένα διεθνές γαστρονομικό φαινόμενο. Η εξάπλωσή του ξεκίνησε όταν Ιάπωνες σεφ μετανάστευσαν στις ΗΠΑ και άνοιξαν τα πρώτα σούσι εστιατόρια στο Λος Άντζελες και τη Νέα Υόρκη. Εκεί εμφανίστηκαν για πρώτη φορά και εκδοχές όπως το California Roll με αβοκάντο, καβούρι και ρύζι, που είναι προσαρμοσμένες στα δυτικά γούστα.

Το σούσι «απογειώθηκε» στα ‘90s, χάρη στη σύνδεσή του με την υγιεινή διατροφή, τη μόδα των fusion cuisines και φυσικά τη διάδοση του ιαπωνικού τρόπου ζωής (anime, κουλτούρα, design).

Τα πιο δημοφιλή είδη του σούσι και πώς να τα ξεχωρίζεις

Υπάρχουν πολλές παραλλαγές, ειδικά στην Ιαπωνία, αλλά αυτά είναι τα βασικά και πιο αναγνωρίσιμα είδη:

Nigiri: Μικρές οβάλ «μπουκίτσες» ρυζιού με φέτες ψαριού από πάνω, όπως τόνου, σολομού και γαρίδας.

Sashimi: Μόνο το ψάρι, χωρίς ρύζι. Η πιο «καθαρή» μορφή απόλαυσης ωμού θαλασσινού.

Maki: Κλασικό ρολό με nori, αλλιώς το φύκι, απ’ έξω και μέσα ρύζι με γέμιση από ψάρι, λαχανικά ή αυγό.

Uramaki: Ρολό με ρύζι απ’ έξω και φύκι μέσα – πιο μοντέρνα επιλογή, συχνή στη Δύση, όπως είναι τα California roll.

Temaki: Χειροποίητος κώνος από φύκι, γεμισμένος με ρύζι και υλικά. Εντυπωσιακό και νόστιμο.

Vegan / Vegetarian: Αβοκάντο και αγγούρι μαγειρεμένα με shiitake, τόφου ή ακόμη και με ψητές γλυκοπατάτες.

Fun fact

Στην Ιαπωνία υπάρχουν επίσης εξειδικευμένα σούσι όπως oshizushi, που είναι το πιεσμένο σούσι, chirashi, ρύζι με ωμά υλικά από πάνω σαν μπολ και inari sushi, δηλαδή σούσι τυλιγμένο σε γλυκό τηγανητό tofu.

πηγή skai.gr