«Aκόμη και στις πιο απελπιστικές καταστάσεις, μια απλή πράξη ανθρώπινης καλοσύνης μπορεί να προσφέρει αρκετή δύναμη και ελπίδα για να προχωρήσεις». Την προσδοκία ότι οι θεατές της ταινίας της «On the Sea» που έκανε διεθνή πρεμιέρα στο 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου θα εστιάσουν στη δύναμη που κρύβει η καλοσύνη εκφράζει σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Αγγλίδα μυθιστοριογράφος, σεναριογράφος και σκηνοθέτρια Έλεν Γούολς και επισημαίνει ότι «το κεντρικό θέμα του δράματος είναι η αγάπη».
Στην ταινία «On the Sea» σε μία απομακρυσμένη κοινότητα στις ομιχλώδεις ακτές της Ουαλίας, όπου η ζωή περιστρέφεται γύρω από την Εκκλησία και την αλιεία, ο Τζακ βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα αδύνατο δίλημμα. Παντρεμένος και πατέρας ενός ατίθασου εφήβου, ο Τζακ, ένας ψαράς που βγάζει από τη θάλασσα μύδια ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση, συνδέεται ερωτικά μ’ έναν γοητευτικό νεαρό που φτάνει στην περιοχή ως εποχικός εργάτης. Ό,τι ακολουθεί φέρνει στην επιφάνεια ανομολόγητες, απωθημένες επιθυμίες, αλλάζοντας για πάντα τον ίδιο και την οικογένειά του.
«Είναι στην πραγματικότητα μια ταινία για τη συζυγική αγάπη, την οικογενειακή αγάπη και τη ρομαντική αγάπη. Ο Τζακ αγαπά τη γυναίκα του, Μάγκι. Η σχέση τους βασίζεται σε κοινή ιστορία και φιλία και παρ’ όλο που ερωτεύεται τον Ντάνιελ, δεν σταματά ποτέ να αγαπά τη γυναίκα του, μέχρι το τέλος» τονίζει η Έλεν Γουόλς προσθέτοντας ότι «είναι επίσης μια ταινία για την αρρενωπότητα και για το πώς διαφορετικοί πολιτισμοί και κοινότητες δημιουργούν ορισμένα ανδρικά ιδανικά και τι συμβαίνει όταν δεν τα καταφέρνεις».
Υπάρχει μια κρυμμένη ζωή μέσα σε όλους μας
Απαντώντας στην ερώτηση γιατί στα έργα της εμβαθύνει συνεχώς στις ανθρώπινες σχέσεις και εξερευνά την ανθρώπινη φύση και την πολυπλοκότητά της η συγγραφέας και σκηνοθέτρια εξομολογείται ότι ΄«ήταν εσωστρεφής ως παιδί και δυσκολευόταν να κατανοήσει τις αποχρώσεις των σχέσεων και της ανθρώπινης συμπεριφοράς».
«Έμαθα για την ανθρώπινη εμπειρία μέσα από τα βιβλία. Πέρασα όλες τις καλοκαιρινές μου διακοπές στην τοπική βιβλιοθήκη προσπαθώντας να ξετυλίξω το μεγάλο μυστήριο του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος! Ακόμα και τώρα, βρίσκω συναρπαστικό το πόσο λίγα γνωρίζουμε ο ένας για τον άλλον – ακόμα και όταν ανοίγουμε την καρδιά μας σε στενή οικογένεια ή φίλους, πάντα κρύβουμε κάτι – υπάρχει μια κρυμμένη ζωή μέσα σε όλους μας. Για μένα, η συγγραφή ήταν πάντα ένας τρόπος να κατανοήσω τις κρυφές ζωές των άλλων» υπογραμμίζει.
Εξηγώντας πώς επηρέασε το συγγραφικό της υπόβαθρο τις σκηνοθετικές της επιλογές στην ταινία «On The Sea» τονίζει ότι «η συγγραφή μυθιστορημάτων απαιτεί να περνάς ατελείωτους μήνες, ακόμη και χρόνια, με τους ίδιους χαρακτήρες». «Τους γνωρίζεις πιο στενά από ό,τι γνωρίζεις τους εραστές σου» αναφέρει.
«Πέρασα πολύ χρόνο δουλεύοντας με τους ηθοποιούς πριν από τα γυρίσματα πάνω στους χαρακτήρες τους, πραγματικά αναλύσαμε λεπτομερώς τις κρυφές εσωτερικές ζωές τους – αλλά θα ήθελα επίσης να πιστεύω ότι τους έδωσα αρκετό χώρο για να εξελίξουν και τους χαρακτήρες τους» διευκρινίζει.
«Ο Μπάρι Γουόρντ (Τζακ) είναι ένας αδηφάγος αναγνώστης, οπότε πολλές από τις αναφορές μας για τον Τζακ και τον συναισθηματικά συγκρατημένο κόσμο της ταινίας προήλθαν από τη λογοτεχνία.
Ο Λορν ΜακΦέιντεν μεγάλωσε στο Σκάι, ένα νησί που είναι αποκομμένο από την ηπειρωτική χώρα, γνώριζε ψαράδες, γνώριζε το τοπίο του Ντάνιελ – ήταν εύκολο γι’ αυτόν να μπει στη θέση του Ντάνιελ. Επιλέξαμε πολλούς ηθοποιούς για τον Ντάνιελ, αλλά ο Λορν διάβασε κατά την ακρόαση για εμάς και ήταν παράξενο και πραγματικά πολύ υπέροχο να ακούω μια τέλεια εκδοχή του χαρακτήρα που ζούσε στο μυαλό μου για χρόνια» σημειώνει η Έλεν Γουόλς.
Η κινηματογραφική γοητεία της Ουαλίας
Αναφερόμενη στη μικρή πόλη που επέλεξε ως τοποθεσία των γυρισμάτων η σκηνοθέτρια διηγείται ότι ταξίδευε πάνω κάτω στις παράκτιες πόλεις του Ηνωμένου Βασιλείου προσπαθώντας να βρει ένα φυσικό μέρος για να τοποθετήσει την ιστορία.
«Ένας από τους παραγωγούς μου με πήγε σε μια παράκτια πόλη στη βόρεια Ουαλία όπου είχε κάνει διακοπές ως παιδί και αμέσως ερωτεύτηκα την κινηματογραφική της γοητεία. Ήταν ένα νησί με θέα στη θάλασσα. Είχε μια όμορφη, δεμένη κοινότητα στην οποία οι νέοι φροντίζουν τους ηλικιωμένους, όλοι γνωρίζονταν μεταξύ τους, αλλά η αλλαγή και η συμπεριφορά που έβγαινε από τα καθιερωμένα πολιτιστικά πρότυπα συχνά αντιμετωπίζονταν με καχυποψία» σημειώνει.
«Η πόλη πλαισιωνόταν από τη θάλασσα από τη μία πλευρά και μια όμορφη επιβλητική οροσειρά από την άλλη, φαίνεται σαν εγκλωβισμένη. Ασφαλής και ζεστή, αλλά αναμφίβολα ασφυκτική για έναν χαρακτήρα όπως ο Τζακ» συμπληρώνει.
Η Έλεν Γουόλς αποσαφηνίζει ότι είναι περήφανη για δύο προκλήσεις που αντιμετώπισε κατά τη δημιουργία της ταινίας.
«Το καστ και το συνεργείο είχαν τρομερή ναυτία καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού στο σκάφος. Δεν έχω ιδέα πώς πετύχαμε αυτό που πετύχαμε στη θάλασσα. Τα σωθικά μας στριφογύριζαν συνεχώς, τα κεφάλια μας έτρεμαν» εξηγεί.
«Είμαι πραγματικά περήφανη για τις σκηνές οικειότητας – είχαμε μια εξαιρετική συντονίστρια οικειότητας, τη Λίζα Τζεν Μπράουν – αλλά είχαμε πολύ λίγο χρόνο για να τις γυρίσουμε. Ήμουν τόσο χαρούμενη με τον τόνο που πετύχαμε, ωμό αλλά τρυφερό και πολύ φυσικό – και το κάναμε αυτό σε πολύ λίγα πλάνα» τονίζει.
Περιγράφοντας την εμπειρία της σκηνοθεσίας σε σύγκριση με εκείνη της συγγραφής, η Έλεν Γουόλς αναφέρει ότι ένιωθε πραγματικά ότι ο ατμοσφαιρικός κόσμος του On The Sea θα μπορούσε να είναι μόνο ένας οπτικός κόσμος.
«Ήθελα το κοινό να δει τον Τζακ να κρύβεται κάτω από τους χαμηλωμένους ουρανούς των στενών, να δει το πρόσωπό του σφιχτά κλειστό στον τσουχτερό, σαρωτικό άνεμο. Ήταν τόσο μεγάλη τιμή και προνόμιο να αφηγηθώ αυτή την ιστορία, να μπορέσω να ζωντανέψω αυτούς τους όμορφους χαρακτήρες και να συνεργαστώ με τόσο σπουδαίους ηθοποιούς που ήταν τόσο αφοσιωμένοι στον κόσμο της ταινίας» επισημαίνει.
Αναφερόμενη στα όσα έμαθε από τη διαδικασία σκηνοθεσίας του On The Sea για τον εαυτό της – ως αφηγήτρια ή ως άνθρωπος η Έλεν Γουόλς θεωρεί ότι έχει ζήσει πολύ απομονωμένη ως συγγραφέας και ότι ως σκηνοθέτρια έγινε πιο ευέλικτη.
Στη σκηνοθεσία πρέπει να αγκαλιάζεις τα στοιχεία της έκπληξης
«Έχω περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου δουλεύοντας μόνη. Στα μυθιστορήματα μπορείς να σκηνοθετήσεις τους χαρακτήρες σου στη σελίδα – κάνουν ό,τι ζητάς. Έχω ζήσει μια πολύ απομονωμένη ζωή όσον αφορά την επαγγελματική μου ζωή – και ως προϊόν γίνεσαι άκαμπτος. Τα κινηματογραφικά γυρίσματα είναι εξαιρετικά απρόβλεπτα, ευδοκιμούν στη συνεργασία και πρέπει να είσαι πρόθυμος και ικανός να αγκαλιάσεις αυτά τα στοιχεία έκπληξης όταν φτάνουν σε μια σκηνή. Έπρεπε να διασφαλίσω ότι η προσέγγισή μου ήταν ευέλικτη, ρευστή και διαισθητική στις μεταβαλλόμενες δυναμικές κάθε σκηνής. Ήταν μια πρόκληση για μένα – αλλά ήταν μια εμπειρία που μου προσφέρει ανταμοιβή» τονίζει.
Απαντώντας στην ερώτηση τι ελπίζει να αντλήσει το κοινό από την ταινία που συμμετέχει στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του 66ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης επισημαίνει θέλει οι θεατές να κατανοούν «ότι ακόμη και στις πιο απελπιστικές καταστάσεις, μια απλή πράξη ανθρώπινης καλοσύνης μπορεί να προσφέρει αρκετή δύναμη και ελπίδα για να συνεχίσεις».
πηγή ΑΠΕ ΜΠΕ
φωτογραφίες: Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
