Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας: «Να διαφυλάξουμε την ελληνική γλώσσα για τις γενιές του μέλλοντος»
Date:
το μήνυμα του πρύτανη Ν. Παπαϊωάννου για τη σημερινή επέτειο
Με ένα απόσπασμα από την ομιλία του Γιώργου Σεφέρη στη Στοκχόλμη, μετά την επίσημη τελετή όπου η Σουηδική Ακαδημία του απένειμε στις 10 Δεκεμβρίου 1963 το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ο πρύτανης του ΑΠΘ στο μήνυμά του για τη σημερινή επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας μιλά για την ελληνική γλώσσα ως μέσο επικοινωνίας και έκφρασης, φορέα αξιών και πολιτισμού και βασικό στοιχείο της εθνικής ταυτότητας.
«Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα» είχε αναφέρει στην ιστορική ομιλία ο Σεφέρης.
«Η γλώσσα των μεγάλων φιλοσόφων και επιστημόνων της αρχαιότητας, των σπουδαίων διανοητών παγκόσμιας εμβέλειας, των μεγάλων ποιητών, η γλώσσα των ομηρικών επών, των Ευαγγελίων, η γλώσσα με την εξαιρετικά πλούσια γραμματεία», αναφέρει ο πρύτανης του ΑΠΘ και συνεχίζει μνημονεύοντας τον Οδυσσέα Ελύτη που έγραψε ότι «τη γλώσσα μού έδωσαν ελληνική», για να υπογραμμίσει πως η ελληνική γλώσσα είναι ανεκτίμητη παρακαταθήκη, καθώς είναι μια γλώσσα με οικουμενική διάσταση.
Ο κ. Παπαϊωάννου υπενθυμίζει ότι «στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο οι Κλασικές Σπουδές είναι διεθνώς αναγνωρισμένες, καθώς βρίσκονται σταθερά τα τελευταία χρόνια μέσα στις πρώτες είκοσι θέσεις παγκοσμίως, συνεχίζοντας με επιτυχία την παράδοση που ξεκίνησε το 1926 με την ίδρυση της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ», ενώ «υπό την εποπτεία της Φιλοσοφικής Σχολής λειτουργεί το Σχολείο Νέας Ελληνικής Γλώσσας του ΑΠΘ το οποίο προσφέρει μαθήματα νέας ελληνικής γλώσσας σε αλλοδαπούς και ομογενείς από το 1970», και επίσης «το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών του ΑΠΘ (Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη) έχει ως στόχο την επιστημονική καλλιέργεια και τη διάδοση της ελληνικής γλώσσας».
«Πολύτιμο εργαλείο στοχασμού, έκφρασης συναισθημάτων, δημιουργίας και εξέλιξης, η γλώσσα αξίζει τιμής και σεβασμού. «Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου» (Ο. Ελύτης). Να τη διαφυλάξουμε για τις γενιές του μέλλοντος», καταλήγει ο πρύτανης στο μήνυμά του.
Πηγή newsbeast.gr
