Στο μνήμα του Αλέξανδρου Νικολαΐδη ο Κορεάτης αντίπαλός του το 2004- “Λυπάμαι που άργησα να έρθω”
Date:
O Κορεάτης Ολυμπιονίκης Μουν Ντάε Σουννγκ βρέθηκε στα κοιμητήρια Φιλύρου Θεσσαλονίκης για να τιμήσει την μνήμη του μεγάλου του αντιπάλου Αλέξανδρου Νικολαΐδη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή νικημένος από τον καρκίνο.
Ο θάνατος του Αλέξανδρου Νικολαΐδη συγκλόνισε όχι μόνο τον ελληνικό αθλητισμό αλλά και την παγκόσμια οικογένεια του ταε-κβο-ντο. Ο ασημένιος Ολυμπιονίκης του 2004 και στο Πεκίνο το 2008, άφησε την τελευταία του πνοή στις 14/10/2022 νικημένος από τον καρκίνο και στο άκουσμα της τραγικής είδησης δεν ήταν λίγοι εκείνοι που τον αντιμετώπισαν και εξέφρασαν τα συλληπήρια τους στην οικογένειά του.
Ένας εξ αυτών, όμως, ο Κορεάτης Μουν Ντάε Σουνγκ, με τον οποίο ο Νικολαΐδης είχε τεθεί αντιμέτωπος στον τελικό του Ολυμπιακού τουρνουά των Αγώνων της Αθήνας, τίμησε με έναν άκρως ξεχωριστό τρόπο τη μνήμη του Έλληνα Ολυμπιονίκη, επισκεπτόμενος ο ίδιος τον τάφο του.
Ο Κορεάτης πρωταθλητής του ταε-κβο-ντο επισκέφθηκε τον τάφο του Αλέξανδρου Νικολαΐδη προκειμένου να τιμήσει με αυτόν τον τρόπο την μνήμη του και στις δηλώσεις που έκανε στην κρατική τηλεόραση ανέφερε:
«Με τον Αλέξανδρο είχαμε μία δυνατή σχέση, για μεγάλο διάστημα. Αγαπούσε την Κορέα, όπως κι εγώ αγαπώ την Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι σαν δεύτερη πατρίδα μου. Λυπάμαι πολύ που άργησα να έρθω. Ήμασταν δεμένοι, είχαμε μία πολύ δυνατή σχέση.»
Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης και ο Νοτιοκορεάτης αντίπαλός του στον τελικό της κατηγορίας +80 κιλών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 είχαν διδάξει ήθος μετά τον αγώνα τους με μία αγκαλιά που έμεινε στην ιστορία μετά την ήττα του Έλληνα πρωταθλητή.
Σε μία υπέροχη ατμόσφαιρα, ο Νικολαΐδης ήθελε να τα δώσει όλα. Περίπου 1.5 λεπτό πριν από το τέλος του πρώτου γύρου ωστόσο, ο Μουν κατάφερε με μία γυριστή κλωτσιά να βρει στο πρόσωπο τον Έλληνα πρωταθλητή, ο οποίος έπεσε ζαλισμένος στο ταπί, “παγώνοντας” το γήπεδο. Ο Νικολαΐδης προσπάθησε να σηκωθεί, αλλά ήταν ζαλισμένος. Είχε μόλις ηττηθεί με νοκ-άουτ, με τον κόσμο να γιουχάρει τον Μουν, που πανηγύριζε την δίκαιη νίκη του. Αυτός ο αγώνας όμως δεν θα τελείωνε με μία τέτοια μουτζούρα. Αντιθέτως, έμελλε να τελειώσει με μία ιστορική στιγμή.
Ο Μουν ολοκλήρωσε τον γύρο του θριάμβου και κατόπιν πήγε στον Νικολαΐδη. Σήκωσε τα χέρια του αργυρού Ολυμπιονίκη ψηλά μέσα σε αποθέωση, χρίζοντάς τον νικητή. Ο Νικολαΐδης όμως δεν το δέχθηκε και έδειχνε τον αντίπαλό του. Λίγο αργότερα, οι δύο αντίπαλοι αγκαλιάστηκαν, σε μία από τις πιο όμορφες στιγμές των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.
