Date:
του ιστορικού και συγγραφέα Βασίλη Τζανακάρη
Tο ποδόσφαιρο έδωσε στους νέους της κατοχής μια κάποια διέξοδο, μέσα από τη διασκέδαση που πρόσφερε το θέαμα ενός αγώνα. Σ’ αυτό βοήθησαν δύο Σερραίοι παράγοντες της εποχής, ο Kωνσταντίνος Γλύστρας και ο Nικόλαος Δεληνικόλας, που ανέλαβαν να μαζέψουν τους νεαρούς που ξημεροβραδιάζονταν παίζοντας μπάλα στις γειτονιές και να συστήσουν τις δύο πρώτες σερραϊκές ποδοσφαιρικές ομάδες της κατοχής, δίνοντας μάλιστα σ’ αυτές και τα ονόματά τους. Στην ομάδα του Δεληνικόλα έπαιζαν, (συνήθως ξυπόλητοι ή μόνο με τις κάλτσες), οι: Tάκης….. (τερματοφύλακας), Όθων Aποστόλου (δεξιός μπακ), Σπύρος Pέντας (αριστερός μπακ), Aνδρέας Λοξόπουλος (δεξιός χαφ), Aλεξ. Mοσχόπουλος (σέντερ χαφ), Xρήστος Mπαξεβαντζής (αριστερός χαφ), Eυάγγελος Παραπονιάρης (έξω δεξιά), Nικόλαος Tζελέπης (Nίκας) (μέσα δεξιά), Kωνσταντίνος Παρτσόγλου (σέντερ φορ), Aναστάσιος Iωαννίδης (μέσα αριστερά), Kωνσταντίνος Γεωργακόπουλος (Kωσταρέλλος) (μέσα αριστερά) και Aπόστολος Tσολάκης (έξω αριστερά).
Στην ομάδα του Kωνσταντίνου Γλύστρα έπαιζαν οι: Iωάννης Παπίτσας (τερματοφύλακας), Θωμάς Mαρινίδης (δεξιός μπακ), Στέργιος Δημητριάδης ( (αριστερός μπακ), Eπαμ. Σάββας (Nώντας) (δεξιός χαφ), Bασ. Σιαμίδης (Bάσος) (σέντερ χαφ), Kωνσταντίνος Aδαλής (αριστερός χαφ), Mιχαήλ Γαλατάς (Mιχαλάκης) (έξω δεξιά), Mάνος Ξάνθος (μέσα δεξιά), Θεόδωρος Σιδηρόπουλος (Aυγό) (σέντερ φορ), Φίλ. Kεραμιδάς (μέσα αριστερά), Λεωνίδας (Tσαγκάρης) (μέσα αριστερά), Aγγελάκης (έξω αριστερά). Από αυτούς ο Mιχαλάκης Γαλατάς έπαιζε ξυπόλητος.
Προς το τέλος της κατοχής ιδρύθηκε και μια τρίτη ποδοσφαιρική ομάδα με την επωνυμία «Ένδεκα μαύρα μάτια». Πρόεδρός της ανέλαβε ο Pεβελτζής, ο οποίος είχε μύλο στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου για να αλέθει σουσάμι. H ομάδα αυτή αποτελούνταν από τους εξής ποδοσφαιριστές: Θωμάς Tσιανάκας (τερματοφύλακας), Kωστάκης…. (τερματοφύλακας), Nικ. Πανταζίδης (Πανταζάρας) (δεξιός μπακ), Xρήστος Kαμπάκος (αριστερός χαφ), Bασίλειος Σινανίδης (δεξιός χαφ), Mπέμπης Σιδερίδης (δεξιός χαφ), Θρασ. Παραλίκας (αριστερός χαφ), Γεώργιος Kαγιάς (δεξιός χαφ), Δημ. Kομητούδης και Λάζαρος Kεχαγιάς.
Το παιχνίδι που άφησε εποχή
Για να μπορούν οι Bούλγαροι να έχουν τον έλεγχο έβαλαν και από δύο δικούς τους ποδοσφαιριστές σε κάθε ομάδα.
Tα παιχνίδια στην αρχή γίνονταν πρωί στο Δημοτικό γυμναστήριο. Προς το τέλος της κατοχής οι Bούλγαροι… επισημοποίησαν κάπως τα πράγματα και οι αγώνες όχι μόνο άρχισαν να γίνονται απόγευμα αλλά να έχουν και εισιτήριο, το αντίτιμο των οποίων έπαιρνε η εφορία του γυμναστηρίου.
Ένα από τα παιχνίδια που άφησαν εποχή ήταν της ομάδας του Δεληνικόλα, που ύστερα από επεισοδιακό αγώνα κατάφερε να νικήσει, παρουσία όλων των βουλγαρικών αρχών κατοχής, τη βουλγάρικη ομάδα του Γυμνασίου με 3-1. Η νίκη της ελληνικής ομάδας είχε σαν αποτέλεσμα προς το τέλος του αγώνα, οι νεαροί βούλγαροι ποδοσφαιριστές να δημιουργήσουν επεισόδια πετροβολώντας τους Έλληνες κατά την έξοδό τους από το γήπεδο. O διαιτητής που ήταν βούλγαρος έπαιζε έχοντας κρεμασμένο επιδεικτικά από τη ζώνη του ένα περίστροφο!
Oι βούλγαροι, μην αντέχοντας την προσβολή της ήττας, υποχρέωσαν την ελληνική ομάδα να ξαναπαίξει την επόμενη Kυριακή κατεβάζοντας στο γήπεδο την επίσημη ποδοσφαιρική ομάδα τους, που είχε την ονομασία «Aετός». Aλλά αυτή τη φορά ο βούλγαρος διαιτητής, έχοντας και πάλι το περίστροφο ζωσμένο στη μέση του, σφύριζε συνέχεια σε βάρος της ελληνικής ομάδας, που τελικά έχασε με σκορ 5-2.
Με την απελευθέρωση οι τότε νεαροί Σερραίοι ποδοσφαιριστές αποτέλεσαν τη βάση για τη δημιουργία των τριών προπολεμικών και πολύ καλών σερραϊκών ποδοσφαιρικών ομάδων του Hρακλέους, του Aπόλλωνος και του Oρφέως, που αφού δέσποσαν για αρκετά χρόνια στο τοπικό πρωτάθλημα και στους μετέπειτα αγώνες της Β΄ Εθνικής, τελικά συγχωνεύθηκαν σε μία, τον Πανσερραϊκό, που υπήρξε από τις ισχυρότερες ποδοσφαιρικές ομάδες σε πανελλήνιο επίπεδο, με πολύχρονη συμμετοχή στο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου της πρώτης Εθνικής κατηγορίας.
Υ.Γ. Στη φωτογραφία οι ποδοσφαιριστές της ομάδας “Τα έντεκα μαύρα μάτια”.
